ต่อกลอนแบบเหงาๆกันหน่อยนะ

คะน้า

อยู่กับความดายเดียว
กับพระจันทร์ครึ่งเสี้ยวบนฟากฟ้า
ความเหงาซุกซ่อนในเงาตา
เคยชินกับความปวดปร่าข้างในใจ				
comments powered by Disqus
  • yayee

    30 พฤศจิกายน 2544 23:09 น. - comment id 1480

    ซ่อนใจอยู่กับซอกมุมของความเหงา
    ช่างอ้างว้างว่างเปล่าอารมณ์อ่อนไหว
    นับจากนี้และไม่รู้อีกนานสักเท่าไร
    ความเจ็บร้าวในใจจึงจะลบเลือน...
    
  • ไม้เก็ด

    1 ธันวาคม 2544 00:41 น. - comment id 1481

    แม้จะชินแต่ไม่ชา ยังรู้สึก
    ยิ่งดึกดึกยิ่งเหงาเศร้าใดเหมือน
    เจ็บยิ่งแปลบแสบทรวงหนักหน่วงเยือน
    อกสะเทือนใจสะท้านมัวม่านตา
  • mono

    1 ธันวาคม 2544 03:23 น. - comment id 1482

    ปล่อยตัวเองให้จมอยู่กับความเหงา
    ความรู้สึกซึม เศร้า ที่ผ่านเข้ามาหา
    ภาพเดิม ๆ ที่แฝงความร้าวรานไว้ในแววตา
    คงมีเพียงหัวใจโรยรา กับความเหว่ว้าที่ได้ยิน
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    1 ธันวาคม 2544 05:15 น. - comment id 1485

    บินไปเถิด โบยบินไป หัวใจฉัน
    ปล่อยใจฝันล่องลอยไกลได้โผผิน
    เมื่อความเหงาคืบคลานเข้ามาเกาะกิน
    น้ำตารินหม่นหมองเศร้า เหงาดวงใจ...
  • ผีเสื้อปีกบางฯ

    1 ธันวาคม 2544 09:13 น. - comment id 1490

    ความเหงา  เจ้านั้นหรือ  คือเพื่อนแท้
    จะเหลือบแล  มองไป  ที่ข้างไหน
    ถึงมีเพื่อน  มากมาย  สักเพียงใด
    เจ้ายังซ่อน  อยู่ภายใน  ใจของเรา..... 
    
  • แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า

    1 ธันวาคม 2544 11:51 น. - comment id 1491

    ถ้าหากความมืดแห่งรัตติกาล
    คือความเจ็บช้ำที่เธอเคยเจอมา...
    แสงสว่างแห่งอาทิตย์ยามทิวา
    ก็คือความสุขที่เธอจะได้เจอ..อีกไม่นาน
    
    .....ไม่ได้แต่งเป็นกลอนเลยอ่ะเพราะคิดม่ายออก อิอิ ...
    ....แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า.....
  • ยังแคร์

    1 ธันวาคม 2544 11:54 น. - comment id 1492

    พระจันทร์ร้องไห้หรือฉันร้องไห้
    หยดน้ำตาจากใครที่ไหลอย่างเศร้าๆ
    เสียงสะอื้นจากไหนที่เหมือนเสียงหัวใจเรา
    ความเหงาจากใครเขาที่เข้าทำลาย
  • โคลอน

    1 ธันวาคม 2544 12:04 น. - comment id 1494

    แม้จะดูเหมือนว่ายังร่าเริง
    แต่อารมณ์เปิดเปิงไม่เหมือนเก่า
    เหม่อมองฟ้าคราใดความเงียบเหงา
    ยังคงตามรุมเร้าเหมือนเป็นเงาในใจ
  • โคลอน

    1 ธันวาคม 2544 12:05 น. - comment id 1495

    อ่า.....ก่อนโพสเห็นผีเสื้อปีกบางเป็นคนสุดท้ายขออภัยค่ะ แต่งใหม่ๆ
  • โคลอน

    1 ธันวาคม 2544 12:12 น. - comment id 1496

    ค่ำคืนนี้ฉันยังคงเหม่อมองฟ้า
    เผื่อว่าความเหว่ว้าจะเลือนหาย
    อยากให้ไออุ่นจากจันทราโอบกอดใจ
    ให้คนเหงาได้รู้สึกเหมือนมีใครบ้างสักคน
    (ต่อ ยังแคร์ค่ะ)
    
  • kOrOkOsO

    1 ธันวาคม 2544 12:44 น. - comment id 1499

    ข้างจันทรามีดาวหม่นเป็นเพื่อน
    แม้นฟ้าเลือนเคลื่อนจางสีเหงาลี้ยล
    ร่อนลัดตัดฟ้ากว้างลงมาซน
    ซุกอกกมลแอบแนบกายคลายเศร้า
  • kOrOkOsO

    1 ธันวาคม 2544 12:45 น. - comment id 1500

    ต่อคุณโคลอน.
  • dokkoon

    1 ธันวาคม 2544 13:00 น. - comment id 1501

    ขอแทรกกลางระหว่าง ผีเสื้อปีกบาง กับ แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า แล้วกัน
    
    ดวงดาวบนฟ้ากว่าแสน-ล้าน
    ทำไมไม่เบิกบานเงียบหงา
    แสงกระพริบริบหรี่ที่อับเฉา
    แสน-ล้าน ความเศร้า เฝ้าท้องฟ้า
    
  • ผมชื่อโจ้

    1 ธันวาคม 2544 14:02 น. - comment id 1502

    ผมรู้ว่าคุณคะน้าคัดสรรให้ลงตัวได้ว่าจะวางให้อยู่ระหว่างใคร ---->>
    ก็ใช่!เราอยู่กับความเดียวดาย
    ทางออกจึงอ้างเอาง่ายๆว่าเหงา
    อ้างทั้งเพ พ้อพระจันทร์ ฝันกับเงา
    อ่อนแอ อ่วมกับเศร้าก็เท่านั้น
    
  • คะน้า

    1 ธันวาคม 2544 21:09 น. - comment id 1510

    จบกลอนแค่นี้นะคะ ออกจะยาวเกินไปแล้ว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน