แท้ที่จริงเราต้องอยู่ได้โดยลำพังเสมอๆ ด้วยไม่เคยพบเจอใครที่เหมือนเราไปทุกสิ่ง ไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกของเราอย่างแท้จริง ไม่มีใครหยุดนิ่งอยู่กับเราได้ตลอดกาล บางคราอยากมีใครห่วงใยเราบ้างสักคน บางหนอยากมีคนร่วมนับวันเวลาที่ผันผ่าน บางครั้งอยากระบายความว้าวุ่นทรมาน บางทีเมื่อต้องการกลับไม่พบพานผู้ใด เพียงเพื่อจะหลบหนีความเดียวดาย อาจกลับกลายเป็นการเอาแต่ใจไปได้ ให้เวลาทั้งหมดแก่เรา..คงไม่มีใคร จะเศร้า จะเหงา อย่างไรคงต้องปลอบใจตัวเอง
คะน้า 4 พ.ย. 2547 23:40 น. - ID 64928 
3334
2
0
5 พฤศจิกายน 2547 07:36 น. - comment id 364170
คนดี ดีใจจนไม่ทราบจะบอกยังไง ขอต้อนรับกลับสู่ร่มรักเรือนใจ อันแสนอบอุ่นอีกครานะคะ หวัง กาลเวลาและมรณานุสติคงทำให้ เราสองน้องพี่ได้รับบทเรียนทางใจพอกัน รักและคิดถึงเสมอมาไม่เคยเลือนลืมเลยค่ะ ระบายใจระบายรักระบายฝันมานะคะ จะเคียงข้างเสมอไป รักและห่วงใย
5 พฤศจิกายน 2547 21:05 น. - comment id 364707
หน้าส่วนตัว
เป็นคะน้ากอเดียวช่างเปลี่ยวใจ
แมลงวันมาไข่กินใบฉัน
อีกตัวหนอนก็มาไชให้แสนคัน
เฮ้อแสนหวั่นใบจะปรุทะลุกลวง
สงสารคะน้าต้นเดียวเกรงเหี่ยวเฉา
เลยมาเฝ้ารดน้ำด้วยความห่วง
แล้วพรวนดินใส่ปุ๋ยคุ้ยพลิกพวง
เพิ่มสะเดาไล่หนอนทะลวงให้หมดกอ
มาแล้วค่ะมาอ่านงานคะน้า
เห็นเคยมาแล้วหายไปที่ไหนหนอ
กลับมาเขียนบ้านเราเฝ้าพะนอ
แต่อย่าท้อหากแค่อ่านไม่จารความ
แวะมาสวัสดีเพราะมีเวลาค่ะ
ดีใจที่เห็นนะคะ
5 พฤศจิกายน 2547 22:28 น. - comment id 364758
น้องรัก... พี่กำลังสะอื้นให้ ร้องให้ในคำที่ไปฝากไว้ค่ะนะนาทีนี้ จงทำจิตให้นิ่งในปัจจุบันนะคะ อ่านธรรมะมากๆไปวัดฟังธรรม เพียรภาวนานั่งสมาธิ ทุกสิ่งจะสงบและให้จิตเรา ยอมรับความมรณาณุสติ พยายามเพียรฝึกหยุดความคิดอดีตอนาคตนะคะ จบลงตรงลมหายใจเท่าที่มีให้ได้ เพื่อคนทียังต้องการเราค่ะ พี่คิดถึงมาก ห่วงใยมาก และหากอยากค่อยๆระบายใจบ้างก็จะดี รจนามา แล้วจะดีกว่าเก็บไว้ในใจ หากพอมีเวลา ดีกว่าคิดเก็บไว้คนเดียวนะคะ พี่จะสวดมนต์ภาวนาให้กาลเวลาเยียวยาจิตใจน้อง ให้เข้มแข็งเร็ววันค่ะ ที่นี่ยังมีคนดี ที่เข้าใจและมีน้ำใจรักให้เราอย่างคนที่มีจิตวิญญาณเดียวกันค่ะ พยายามลุกขึ้นมา ยิ้มกับฟ้า และบอกว่า ตะวันยังหมุนมา ทุกสิ่งยังมีวันเริ่มใหม่เสมอ ชีวิตคืออะไรหากไม่ใช่ทำวันนี้นาทีนี้ให้ดีที่สุดกับผู้ที่ยังรอรับความรักจากเรา พี่เข้าใจทุกอย่างและจะไม่มีวันลืมคะน้า กลับมานะ หากพอมีเวลา จะรักษาความเครียดได้ และอย่าลืม..ธรรมะเท่านั้นจะเยียวยาจิตภายใน ไม่มีผู้ใดช่วยเราได้เท่าเพียรเองค่ะ รักและห่วงใยมากค่ะ
8 พฤศจิกายน 2547 14:49 น. - comment id 366110
ยังคงแอบมาอ่านกลอนของเธออยู่เสมอ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
