20 พฤษภาคม 2545 21:30 น.
คะน้า
ไม่เป็นไร........
แม้วันนี้จะอยู่หรือไปก็ไม่แตกต่าง
ฉันรู้ว่าความรักมันเจือจาง
ไม่แปลกที่ความเหินห่างจะใกล้เข้ามา
เสียดายเวลาเพียงเท่านั้น
เสียดายความผูกพันที่เคยรักษา
เสียดายความฝันที่ร่วมสร้างกันมา
เสียดายน้ำตาถ้ามันไม่มีค่าสำหรับใคร
ในเมื่อความรักมันถึงที่สุด
พร้อมกับเธอที่มีจุดเริ่มต้นกับคนใหม่
ก็จากกันไปเสียเถอะฉันเข้าใจ
เพราะวันนี้จะอยู่หรือไปเธอก็ใจร้ายไม่ต่างกันเลย.......
19 พฤษภาคม 2545 15:38 น.
คะน้า
รู้แล้วว่ามันง่ายไป
กับการให้เธอเข้ามาชิดใกล้ขนาดนี้
รู้แล้วว่าคิดผิดสิ้นดี
ที่ยินยอมให้ใจนี้กับเธอไป
รู้แล้วว่าเธอไม่ซาบซึ้ง
ไม่เคยคิดถึงไม่เคยหวั่นไหว
รู้แล้วว่าฉันคงไม่ต่างไปจากใคร
ที่หลงกับคำพูดง่ายๆของเธอ
เจ็บใจกับหัวใจอ่อน-อ่อน
พ่ายแพ้ต่อคำเว้าวอนอยู่เสมอ
จากนี้ไปเราอย่าได้กลับมาพบเจอ
ที่ผ่านมาแค่ฉันเผลอ....ไม่ผูกพัน
18 พฤษภาคม 2545 20:32 น.
คะน้า
สำหรับหลาย-หลายคนที่ผ่านเข้ามา
ไม่เคยรู้สึกปรารถนาจะชิดใกล้
ไม่เคยรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย
ไม่เคยรู้สึกทำให้อยากผูกพัน
ฉันจึงเชื่อว่ามีสิ่งพิเศษบางชนิด
ดลใจให้เราเลือกจะใกล้ชิดกับใครคนนั้น
และไม่รู้สึกรังเกียจหรือเดียจฉันท์
แต่กลับอยากผูกพันไม่เหมือนเคย
อาจไม่ได้เกิดขึ้นกับใครทุกคน
ความรู้สึกที่สับสนจนยากจะเอ่ย
มีเพียงไม่กี่คนที่อยากจะคุ้นเคย
แต่มีคนเดียวที่อยากจะเอ่ย....ว่ารักเธอ
16 พฤษภาคม 2545 19:53 น.
คะน้า
คนใจร้าย
เข้ามาทำร้ายฉันถึงในความฝัน
มาทำให้รักให้คิดถึงให้ผูกพัน
มาหลอกหลอนฉันในความฝันเมื่อหลับตา
เกลียดเธอยิ่งนัก
มาทำให้ฉันได้รู้จักความเหว่ว้า
หากวันใหนไม่ได้ยินเสียงเธอขึ้นมา
กระวนกระวายจนคิดว่าเธอลืมกัน.... ^....^
16 พฤษภาคม 2545 19:50 น.
คะน้า
ขอบคุณความรู้สึกดีดี
ที่ฉันรู้ว่าเธอมีที่เธอให้
ขอบคุณความอ่อนโยนของน้ำใจ
ทำให้ฉันสัมผัสได้ตลอดเวลา
จะเก็บรักษาความรู้สึกนี้เอาไว้
เนิ่นนานเท่าไหร่มันก็ยังจะมีค่า
ความปรารถนาดีที่มีให้ตลอดเวลา
ก็งดงามในสายตาทุกวันคืน
ไม่อยากคิดถึงวันพรุ่งนี้
ไม่อยากให้ความรู้สึกดีดีต้องกลายเป็นอื่น
ขอขีดขอบเขตความสัมพันธ์วันนี้ให้ยั่งยืน
อย่าเรียกร้องให้ฉันคิดเป็นอย่างอื่นแบบฝืนใจ...
หน้าส่วนตัว
682
