2 สิงหาคม 2555 11:51 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เขียนกลอนหวานวานให้เจ้าเอาใจอ่าน
เขียนมาวาน ฝากใจเจ้าทุกเช้าค่ำ
เขียนเป็นกลอนเหมือนอ่อนด้อยในถ้อยคำ
เมื่อเขียนย้ำ ไม่เสื่อมถอยสักถ้อยความ
ว่า.. พอแล้วพอเลยเคยลอยล่อง
ขอปลงใจหมายปองอย่ามองข้าม
หากว่าแม่เนื้อเย็นไม่เห็นงาม
ยังจะตามจนเนื้อเย็นเจ้าเห็นใจ
แว่วเสียงสั่งหวังเสียงใสให้มีหวัง
หากหัวใจมีพลังคงยังไหว
แต่หากตัดตระบัดเยื่อไม่เหลือใย
ก็จะให้ ตัดขาดถึงคลาดคลา
ถ้าไม่เจ็บหัวใจ หรือใช่รัก..
กริ่งเกรงนัก กลัวก็กลัวกล้าก็กล้า
กลัวว่าใจจะเคยชินความชินชา
แล้วจะล้าไม่รักใคร่ใครอีกเลย
ช่วยด้วยนะช่วยด้วย ช่วยฉันหน่อย
ใจดวงน้อย.. รอเพียงคำนำเฉลย
ว่าสงสาร.. วานส่งมอบตอบภิเปรย
รอคำเอ่ย.. ก็เลยคว้าง.. แค่ข้างใจ
28 กรกฎาคม 2555 10:52 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
..ใจเรา เศร้าเหมือนไม่ใช่ใจเรา
โอ้ใจเจ้าเคยสนไหมใครเจ้าของ
ครั้งใจเจ็บเก็บใจเคียงเพียงประคอง
แต่ความหมองคล้องจิตหมายคล้ายจองจำ
ความขมขื่นหมื่นแสน ไม่แม้นเหมือน
ยากกลบเกลื่อนความขมขื่นต้องกลืนกล้ำ
คงเป็นกรรมแน่แท้จึงแพ้กรรม
กลอนจึงช้ำ กรรมจึงซ้อนย้อนหัวใจ
อยากเขียนกลอนรักบ้างอย่างคนอื่น
แต่เกินฝืนเมื่อไร้ฝันอันเกินใฝ่
ใครไม่เคยคงไม่ซึ้งถึงใจใคร
ขอได้ไหมใครผูกรักสมัครเรา
จะเขียนกลอนรักให้.. ไม่หยุดเขียน
จะพากเพียรพร่ำพลอดให้ปลอดเหงา
จะตามติดชิดเธอเสมอเงา
และคอยเฝ้ารักเธอ ..เสมอตาย
8 มิถุนายน 2555 12:34 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เชิญมาฟังปรัชญาแฝงแห่งวงเล่า
ว่าด้วยเรื่องความเมา และความรัก
ประสบการณ์ผ่านประสบ พบประจักษ์
หน่วงใจนักไม่พักเก็บ เจ็บไว้จำ
ค่ำคืนคลื่นความจำคว่ำเรือใจ
ใครนะใคร บอกรักเราทุกเช้าค่ำ
เหมือนแสงวับแล้วกลับวาย กลายกลับคำ
ปล่อยคนช้ำร่ำสุราน้ำตาริน
.. เราร่ำดื่มให้ลืมค่ำที่ร่ำดื่ม
เศร้าเพื่อลืม ดื่มให้คล้ายลืมได้สิ้น
แต่ยังย้ำคำที่เอ่ยให้เคยชิน
ยังได้ยินที่ตอกตำย้ำตัวตน
เป็นคนเมาก็อยู่ส่วนที่ล้วนเมา
เป็นคนเศร้าก็จงเศร้าอย่าสับสน
หากข้ามเส้นจะผิดหวังในวังวน
อย่าหวังพ้นจากพ่ายแพ้แม้เมามาย
คนไหนเมา.. เขาคนไหน.. ใครคนเมา..
ดื่มความเศร้าเคล้าสุราคว้าความหมาย
คงความจำย้ำเย้ยหยันอันตราย
เจ็บเจียนตายแต่คล้ายเหมือนจะเตือนตน
ว่าถ้าอยากลืมรักสิ้นอย่ารินเหล้า
เมื่อใดเมา อาจลืมรักได้สักหน
แต่เมื่อตื่นลืมตามาพบตน
คงไม่พ้น เห็นคนเศร้าเข้าเต็มตา
เมื่ออยากจำกลับลืมไปไม่อาจจำ
แต่เรื่องช้ำเหมือนย้ำใจไปชาติหน้า
ยิ่งอยากลืมเธอเท่าไหร่ในอุรา
ยิ่งชัดว่า ..หัวใจมันไม่ลืม
22 พฤษภาคม 2555 12:18 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ก่อนจะลาร้างกันในวันนี้
ขอคนดีช่วยฟังอีกครั้งหน
ขอจากใจอาภัพและอับจน
ไม่เคยพ้นจากความหลังสักครั้งคราว
อยากจะบอกนักหนาว่าหนาวอยู่
อยากให้รู้นักหนาว่ามันหนาว
ถอนหายใจยังเห็นเป็นสายยาว
เหมือนความร้าวรานนี้มีตัวตน
หนาวหนักหนาสาหัสนักเมื่อรักหาย
กลับมากลาย สลายวับให้สับสน
หนาวหนักแท้แม้เป็นเดือนเมษายน
จะดั้นด้นหนีหนาวนี้ไปที่ใด
ไปทะเลที่แดดจัดถนัดแจ้ง
ยังหนาวแรงขึ้นทุกที ร้อนที่ไหน
เพราะทะเลเตือนวันครั้ง ยังฝังใจ
ว่าเคยบอกรักใครใกล้ทะเล
ขึ้นเขาอิงผิงไฟกองใหญ่นัก
หวังผ่อนรักพักอุราคราว้าเหว่
เห็นเปลวไฟไหววิ่งยิ่งรวนเร
ไม่อาจลืมรักเร่ ..เกเรเรา
หนาวหนักนัก หนาวเจียนใจใกล้จะขาด
หวิวใจหวาดสะท้านไหวใจขลาดเขลา
ร้างรัก ก็ร้างไร้ไออุ่นเรา..
กอดความเศร้า ..หนาวน้ำตา เมษายน
22 พฤษภาคม 2555 11:54 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เราก่อสร้างดินแดนที่แสนเศร้า
แล้วก็เฝ้าอยู่อาศัยในที่นั่น
อย่างรางเลือนเชือนแชไม่แลกัน
วันผ่านวัน ผันผ่านเลื่อนเป็นเดือนปี
ต่างคนต่างก็เหงาในเงาตน
ต่างสับสนในหนทางระหว่างที่
ต่างรำลึกนึกหวนทวนฤดี
แปลกตรงที่.. ใจอ้างว้างไม่ต่างกัน
ความฝัน.. ทำให้ใจใฝ่หารัก
แต่แปลกนัก รักลวงล่อก็ด้วยฝัน
หากเพียงแต่แค่ใจเรารู้เท่าทัน
ว่ารักนั้น ฝันไปไม่ใช่จริง
คงไม่ต้องทุกข์หนักเพราะรักล่ม
คงไม่จมจ่อมเศร้าเฝ้าสู่สิง
คงไม่เจ็บเก็บความจำย้ำความจริง
คงไม่ทิ้งให้ฝันคว้างต้องหมางเมิน
ดูดาว.. ดาวก็พร่างอย่างเรืองรอง
แต่ใจหมองครองเศร้าเราห่างเหิน
ประหวั่นนักรักลดละสุดประเมิน
เจ็บใจเกินกว่าจะกลั้น วันจากไกล
มองดาววันเดียวแท้เห็นแค่แสง
จะเห็นความเปลี่ยนแปลงก็หาไม่
ต้องมองดาวทุกคืนค่ำประจำไป
มองเพื่อให้เห็นซึ้ง ..ถึงผู้มอง
ความเปลี่ยนแปลง.. เป็นนิรันดร์
เป็นเช่นนั้นทุกยามห้ามผยอง
อย่าไปยึดติดสิ่งใดที่ใจปอง
เพื่อไม่ต้องตั้งคำถาม ..ความเปลี่ยนแปลง..
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
หน้าส่วนตัว
1560
