20 มีนาคม 2552 13:01 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
มองจากห้องกระจกแสนสี
ที่หักเหมาจากเพียงหนึ่งแสง
.. มองออกมาข้างนอกที่โลกนิ่ง
แค่เห็นปลายเท้า ก็รู้ว่าเธอรักระบำ
20 มีนาคม 2552 12:54 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เรานั่งห่าง ห่างกันในที่ต่าง
เธอนั่งในห้องโถงที่กระจกกลืนแสง
แล้วร้องเพลงเป็นสีต่างๆ
ฉันนั่งข้างนอก ใกล้สนาม สวนดอกไม้
ฟังดอกไม้คุยกับลม
-- เราต่างคุยกันด้วยการนั่งนิ่ง
และผูกโยงกันด้วยความต่าง
ร้องเพลงประสานกันด้วยความเหมือน
.. เงียบๆ
เหมือนดอกไม้ฤดูหนาว
19 มีนาคม 2552 13:12 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ใบสนโยกเบาๆ ทุกใบ
ทุกหนึ่งใบ ในแสนใบของทั้งต้น
ทุกหนึ่งต้น ของทั้งร้อยต้นแถวสน
บนร้อยพันแถวสน รวมเป็นป่าสน
-- ไม่ต้องมีใครจับจ้องดูก็โยกไกว
ไม่ต้องมีใครมารับรู้
ไม่ต้องมีใครมารัก
-- โยกไกวเบาๆ
มีชีวิต
19 มีนาคม 2552 13:09 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ตัวตนของฉันบางลง
เหมือนกลุ่มด้ายไหมพรม
ที่มีด้านหนึ่งผูกติดอยู่กับเธอ
ยิ่งเดินทางไกลห่าง
กลุ่มด้ายไหมพรมยิ่งเล็กลง
เส้นใยตามระยะทางคือตัวตนปรากฏ
ตามระยะทาง และคือตัวตนที่บางลง
ตรงปลายทางที่ฉันนี่
-- มีแต่การโบยบินกลับไปใกล้เธอ
ที่ทำให้ฉันเต็มฉันได้อย่างเดิม
17 มีนาคม 2552 15:27 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
* บันดาลใจจากหนังเรื่อง หวานขม
ตอนที่ตัวละครคุยกันว่า
" เมื่อฉันมีเธอ ฉันไม่เหงา.. "
รู้สึกว่า อารมณ์นั้น มันมีเรื่องต่อเนื่องได้
แต่เอามาแต่งฉากใหม่เป็นริมทะเล
มือกุมมือไหล่ชิดไหล่หัวใจเต้น
คืนวันเพ็ญฟ้ากว้างสว่างไสว
ทะเลเข้มเห่คลื่นชื้นกลิ่นไอ
ลมหายใจกระอวลกลิ่น กันและกัน
เธอกระซิบข้างหู ..เบา เบา
บอกว่า ..เธอไม่เคยเหงาเมื่อมีฉัน
ฟังแล้วใจเงียบอึ้งตะลึงงัน
บีบมือนั้นแน่นขึ้น กลืนถ้อยความ
ไม่กล้าบอกกลัวเสียบรรยากาศ
กลัวว่าอาจเหนี่ยวนำสร้างคำถาม
ไม่กล้าบอกกลัวถ้อยคำทำลายงาม
ของผืนฟ้า แผ่นน้ำ และยิ้มนวล
-- ว่ามีเธอ ฉันเหงาหลายเท่าทบ
ทุกวันพบความเหงาใจนับไม่ถ้วน
ยิ้นเย็น มองทะเลเห่คลื่นครวญ
ความเหงาหวนหาทุกทีที่ปล่อยมือ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
หน้าส่วนตัว
920
