12 มิถุนายน 2547 18:18 น.
ค้างคาวคืนคอน
๏ เพียงนาทีที่รอขอคำรัก
เธออึกอักจนฉันนั้นหวั่นไหว
เพียงหนึ่งคำลำบากยากหรือไร
อย่าเก็บไว้อยู่เลยเผยออกมา
เพื่อเตือนตนคนนี้มีคนห่วง
เป็นสิ่งหน่วงเตือนใจให้ใฝ่หา
กลับอ้ำอึ้งดึงเหตุเจตนา
ทำเหมือนว่าฉันนี้ดีไม่พอ
เอาเหตุผลปนเปเล่ห์ต่างต่าง
มาอิงอ้างคำนี้ที่ฉันขอ
คงจะยากหากฟังตั้งใจรอ
คงไม่ต่อความนัยให้เธอชัง
เพียงหนึ่งคำทำไมไม่กล้าบอก
สักวันหรอกเสียใจในภายหลัง
เมื่ออยากบอกออกไปให้ได้ฟัง
คงเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้ยิน ๚ะ๛
11 มิถุนายน 2547 22:09 น.
ค้างคาวคืนคอน
...เพียงอยากถาม ความจริง ผู้หญิง...ลืมยาก
ถามไม่มาก ด้วยซึ้ง ที่หนึ่งไม่ไหว
ว่าเรื่องราว ข่าวเร้น รู้เห็นเป็นใจ
กล้าพอไหม อย่าหยอก หลอกกันเล่นเลย
คนทั้งคน ทนกลั้น เชื่อกันสักครั้ง
ฉันอยากฟัง เพลงรัก ที่อยากเปิดเผย
ร่วมคืนฝัน...วันเหงา ที่เราคุ้นเคย
อย่านิ่งเฉย เหมือนว่า นางฟ้ากับควาย
เส้นขนาน นานแล้ว แก้วตาขาร็อก
รักถูกน็อค เจ็บแปลบ แทบใจสลาย
เมื่อรักร้าง ห่างอย่าง ดีก็แค่ตาย
เธอใจร้าย ส้มหล่น คนไม่สำคัญ
เสียงที่ไม่ ได้ยิน เลยสิ้นความรัก
คราวอกหัก สับสน หาคนร่วมฝัน
ถามนิดเดียว เกี่ยวเรื่อง มหัศจรรย์
เพียงคนคั่น เวลา จะไม่เอาคืน
คนเจียมตัว มัวช้า ถ้าไม่เคยถาม
ก็ช่างเถอะ คนงาม อย่าห้ามอย่าฝืน
เต็มใจเจ็บ เก็บช้ำ ยอมทั้งกล้ำกลืน
รอรักยื่น ก้อนเนื้อ ที่ยังรักเธอ
เออ...ก็ใช่ ไม่หวั่น แม้วันมามาก
ใช่เอ่ยปาก หวานนัก รักเธอเสมอ
คนรักกัน มั่นคง จงใจละเมอ
ให้ฉันเพ้อ รักเศร้า ไม่เอาไม่ยอม...
29 พฤษภาคม 2547 16:11 น.
ค้างคาวคืนคอน
...ยัง เหมือนเก่าเท่าที่ฉันมีอยู่
ยัง ไม่รู้พรุ่งนี้ที่ยังเหลือ
ฉันยัง มีที่ไหนใครจุนเจือ
ไม่ตาย พลันฉันเชื่อยังเหลือดี
ยัง สุขเศร้าเคล้ากันเช่นวันก่อน
หายใจ ผ่อนรักอีกไม่หลีกหนี
สบาย ใจได้เลยสิ่งเคยมี
และ คงที่เหมือนเดิมแรกเริ่มเจอ
ยิ้ม อีกครั้งทั้งที่ใจนี้หมอง
ได้ แต่มองรับรู้อยู่เสมอ
เต็ม ใจเจ็บเก็บรักลาจากเธอ
หน้า คนเซ่ออย่างฉันมันไม่งาม
ทน รักไปไม่พอเลยขอปิด
ไขลาน ผิดรักพลาดไม่อาจถาม
หัวใจ ล้าลาก่อนถอนรักตาม
อยู่ทุก ยามแล้วฉันดื้อรั้นไย
เวลา ผ่านหารวันอันด่ำดื่ม
เพื่อ หลงลืมรักนี้ที่อ่อนไหว
อยู่ เพื่อรอขอรักสักหนึ่งใจ
เป็น แรงให้กับฉันร่วมกันเดิน
ตุ๊กตา น่ารักคอหักแล้ว
ให้ เห็นแววเธอซัดไม่ขัดเขิน
สมน้ำหน้า มาใกล้ไม่ประเมิน
อีกนาน เกินพรุ่งนี้จะมีเธอ...
28 พฤษภาคม 2547 23:33 น.
ค้างคาวคืนคอน
...เอาอะไรใจคนชอบกลนัก
ชอบก็รักเปรียบถึงน้ำผึ้งหวาน
รสขมใดไหนเทียบหรือเปรียบปาน
รสน้ำตาลไม่ถึงแม้นครึ่งเลย
แต่ยามชังหวังได้ยังไม่เหลือ
ถึงไม่เบื่อย่อมห่างค่อยวางเฉย
ไม่อาจข่มขมปี๋เช่นที่เคย
หวานที่เอ่ยคำอ้างกลับจางไป
ท่านจึงพร่ำคำสอนแต่ก่อนเก่า
อย่ามัวเมาคำอ้อนจนอ่อนไหว
คำมนุษย์สุดหยั่งวัดทั้งใจ
เอาสิ่งไหนมาวัดยากชัดเจน
คำที่บอกออกไปแล้วไม่คิด
ดัดจริตเพิ่มมา...อุ๊ยตาเถร
ทำตกใจให้ขวักเป็นวรรคเวร
เหมือนลิงเล่นหลอกเจ้าเข้าเต็มตา
ไม่อยากได้ใจคนวกวนนัก
หากไม่รักบอกได้ไม่ถือสา
เมื่อไม่ชอบตอบเลยให้เอ่ยมา
ยังดีกว่าให้ด้นค้นเอาเอง
จึงขอบอกหลอกกันมันเจ็บลึก
ความรู้สึกที่ดีมีโหรงเหรง
แล้วต่อไปไม่เหลือเพื่อยำเกรง
เพราะไม่เก่งหยั่งได้ถึงใจคน...
27 พฤษภาคม 2547 21:40 น.
ค้างคาวคืนคอน
...ขออภัยไว้ก่อนถ้อยกลอนนี้
คงไม่มีค่าวัดหากตัดสิน
เป็นคำคล้องของคนเดินบนดิน
อย่าดูหมิ่นหยามหยันต่อกันเลย
ถ้อยบทกลอนอ่อนหัดมาตัดต่อ
จักไม่ขอประวิงนั่งนิ่งเฉย
คงขีดเขียนเพียรไปแม้ไม่เคย
หนึ่งอย่างเผยทำไปจากใจจริง
ทำอะไรได้สุขทำทุกอย่าง
ไม่เคยสร้างราคีพวกผีสิง
เที่ยวยุแยงแทงพ่วงเที่ยวท้วงติง
ไม่หยุดนิ่งติเขาว่าเราเป็น
ทั้งที่แท้แค่สร้างเพียงอ้างโอ่
พอให้โชว์กลับเฉยไม่เคยเห็น
ดีแต่พร่ำคำมากไม่ยากเย็น
ตัวเองเหม็นโทษเขากลิ่นเท่ากัน
หยิกแกมหยอกกลอกกลับว่าคลับคล้าย
ท่าไม้ตายประกอบคนชอบหยัน
พูดเล่นเล่นเป็นจริงทุกสิ่งอัน
เพื่อสร้างสรรค์สิ่งใหม่อาจได้ชม
ทำเฒ่าท่านอ่านไว้พอให้คิด
ให้ชีวิตหัวเราะพอเหมาะสม
ยึดความดีที่ตั้งเพื่อสังคม
อย่าหมักหมมเที่ยวริตำหนิใคร...
หน้าส่วนตัว
Lovers
0 คน เลิฟค้างคาวคืนคอน
Calendar
774
