27 ตุลาคม 2546 20:11 น.
ค้างคาวคืนคอน
...ที่ฉันมี คือสิ่งดีๆให้เธอ
แม้ไม่เลิศเลอ หากเธอนั้นยังต้องการ
ฉันให้เธอได้ แม้ใจฉันทรมาน
ตราบนานเท่านาน ฉันนั้นมีความยินดี
ขอเพียงเธอ ได้เจอสิ่งหวังตั้งใจ
ถ้าฉันทำได้ รู้ไว้ฉันนั้นยอมพลี
เพื่อให้เธอนั้น มีวันแต่สิ่งดีๆ
จะไม่รอรี เท่านี้ฉันพร้อมจะทำ
ที่ฉันมี คือสิ่งดีๆจากใจ
แม้หากทำให้ เธอสุขชื่นใจสุขล้ำ
แม้ให้ฉันไป ไกลๆจากเธอจะทำ
จะไม่เอ่ยคำ คัดค้านให้รำคาญใจ
จากใจจริง ถ้าสิ่งที่เธอต้องการ
จะทรมาน ต่อความรู้สึกเพียงไหน
ถ้าสิ่งนั้นมี ความดีต่อเธอเรื่อยไป
ฉันนั้นจะให้ แม้ใจฉันทรมาน...
27 ตุลาคม 2546 09:58 น.
ค้างคาวคืนคอน
...คำสัญญาว่าไว้ในวันนั้น
เมื่อถึงวันคอยนับกลับสิ้นหวัง
ไม่ได้เป็นเช่นคราวกล่าวให้ฟัง
ใช่จะตั้งใจเลยขอเอ่ยมา
ขออภัย...ไม่อยากเอ่ยปากขอ
เพราะการรอพบกันสั้นนักหนา
เมื่อถึงวันพลันเศร้าเข้าทันตา
จะเกลียดหน้าโกรธเคืองไม่เคืองเลย
ไม่ยกโทษโปรดให้อภัยบ้าง
อย่าลบล้างตัดมิตรหรือคิดเฉย
หากเหตุการณ์ผ่านมาชายหน้าเชย
สัญญาเอ่ยบอกไว้แล้วไม่ทำ
หากมีค่าถ้าใจไม่สิ้นมิตร
รอสักนิดได้ไหมใช่นั่งขำ
เห็นรูปร่างค้างคาวสีขาวดำ
ตาแดงก่ำกลับกลายคล้ายขาวไป
อาจเพราะว่าตาขาวค้างคาวเอ๋ย
ทุกอย่างเลยผิดคาดพลาดไถล
สู้อุตส่าห์มาเยือนถึงเรือนใจ
ทำแค่ได้พักฟื้นแค่คืนเดียว
ฝ่าน้ำท่วมรวมกันนั้นหลายแห่ง
ยังมีแรงฟันฝ่าไม่น่าเสียว
แต่สิ้นท่าคราเห็นรีบเผ่นเชียว
มองตาเขียว..ค้างคาวตาขาวเลย...
23 ตุลาคม 2546 22:00 น.
ค้างคาวคืนคอน
...ไม่รู้ทำไม เหตุใดจึงคิดถึงเธอ
บางครั้งนั่งเหม่อ บ่นเพ้ออยู่เพียงลำพัง
เพลงหวานบรรเลง เป็นเพลงที่ฉันอยากฟัง
ครานอนคราวนั่ง บ่อยครั้งที่คิดถึงเธอ
จะรู้หรือเปล่า ใครเล่านั่งเพ้อรำพัน
เขียนคำสั้นๆ คำเดียวคำนั้นเสมอ
มันมาจากใจ เก็บไว้มันคงล้นเอ่อ
มอบไว้ให้เธอ เพียงเธอผู้เดียวเท่านั้น
ไม่รู้ทำไม เหตุใดคอยคิดถึงเธอ
บางครั้งคอยเหม่อ บ่นเพ้ออยู่ไม่เว้นวัน
ด้วยเหตุอันใด ทำไมเธอถึงสำคัญ
อยู่ในใจฉัน นานวันยิ่งไม่เข้าใจ
เธอรู้หรือเปล่า ใครเฝ้าคิดถึงแต่เธอ
อย่างนี้เสมอ แล้วเธอจะเหมือนฉันไหม
คอยถามตัวเอง ตอบเองอยู่ว่าทำไม
จะทำอย่างไร เมื่อไหร่จะรู้ใจเธอ...
23 ตุลาคม 2546 20:22 น.
ค้างคาวคืนคอน
...ชีวิตได้มา เพียงหนึ่งชีวาเท่านั้น
แล้วแต่เลือกสรร ปั้นแต่งชีวิตอย่างไร
เลือกแต่ทางดี ชีวิตมีแต่สุขใจ
เลือกทางชั่วไป ชีวิตที่ได้ไม่ดี
เหมือนกับแก้วใหม่ ที่ยังไม่ได้ใช้งาน
ตั้งอยู่ข้างจาน อาหารหลายหลากมากมี
เอาเหล้าใส่ไป ยังไงแก้วเหล้านะซี
ใส่ชารสดี อย่างนี้เรียกแก้วน้ำชา
เหมือนกับคนเรา มาตัวเปล่าเปล่าทุกคน
แล้วแต่เลือกค้น ทำตนตามใจไฝ่หา
จะเอาอะไร ใส่ไปในช่วงชีวา
ควรรีบไขว่คว้า อย่ารอเวลาอยู่เลย
ชีวิตได้มา พร้อมกับเวลาเท่ากัน
ในแต่ละวัน อายุกลับสั้นลงเอ๋ย
อย่ามั่วรีรอ คอยต่อเวลาอย่างเคย
ยังไม่รู้เลย... ชีวิตพรุ่งนี้อย่างไร
เหมือนกับแก้วเก่า ที่เราใช้มานานปี
แก้วเก่าใบนี้ รอเวลาที่แตกไป
ไม่ช้าไม่นาน ใช้งานแล้วแตกทันใด
เอาน้ำมาใส่ คงไร้ประโยชน์แน่นอน
ชีวิตได้มา เพียงหนึ่งชีวาแสนสั้น
เกิดตายเท่ากัน เพียงหนึ่งเท่านั้นยอกย้อน
จะเลือกทางไหน พึงอยู่ที่ใจสังวรณ์
สิ่งไม่แน่นอน คือความแน่นอนทุกคน...
21 ตุลาคม 2546 22:01 น.
ค้างคาวคืนคอน
...เท้าที่ย่างห่างไปใช่ไม่รัก
แต่ประจักษ์ในใจไม่มีฉัน
จะเคียงคู่อยู่ใกล้ไปนิรันดร์
เมื่อเธอนั้นแบ่งใจให้เขาครอง
คนทุกคนค้นคว้าหาสิ่งเลิศ
ที่ประเสริฐล้นค่ามาสนอง
เหมือนรักฉันวันนี้มีแค่รอง
เป็นที่สองจากเขาจึงเศร้าใจ
ความแตกต่างห่างชั้นที่ฉันคิด
คงมิผิดเกินหรอกค้นซอกไหน
คงมิมีที่ว่างแต่อย่างใด
เพื่อจะให้ฉันอยู่เป็นคู่เธอ
เมื่อหน้าที่ที่ฉันนั้นหมดแล้ว
ทุกอย่างแคล้วคลาดจริงสิ่งเสนอ
จึงจำหักรักเกิดไม่เลิศเลอ
ดีกว่าเก้อกับรักเคยภักดี
เท้าที่ก้าวร้าวใจไปทุกครั้ง
และกำลังร้องไห้ใช่อยากหนี
แต่ไม่หลีกอีกหน่อยร้อยนาที
คงเต็มปรี่ช้ำสุดดุจร้อยวัน
ไม่อยากเก็บเจ็บใจไม่รู้จบ
แม้จะลบไม่ได้ในใจฉัน
ขอแรมร้างห่างใจไปนิรันดร์
ขอเธอนั้นมีสุขทุกวันคืน...
Lovers
0 คน เลิฟค้างคาวคืนคอน
Calendar
หน้าส่วนตัว
767
