26 พฤศจิกายน 2551 23:13 น.
ฅนเขียนรูป
บทเพลงไกลไขขานมานานนัก
ทั้งที่รักแต่ไกลใช่อยากห่าง
ทุกคืนวันฉันจ้องมองแต่ทาง
ฝากเดือนจางเพื่อบอกกล่าวถามข่าวเธอ
เธอกับฉันนั้นไกลต่างปลายฟ้า
สบสายตาทำได้แค่ใจเพ้อ
เพียงในฝันฉันพบประสพเธอ
บ่อยครั้งเผลอเพ้อเรียกหาโอ้ว่าใจ
นับเวลานาทีที่ผ่านผัน
คอยคืนวันเราอยู่คู่เคียงใกล้
ยังแน่นหนักรักมั่นสัญญาใจ
สิ่งอื่นใดจะผันแปรแต่ใจเดิม
แม้ห่างไกลใช่ร้างจางห่วงใย
ห่างเท่าใดใจนี้มีแต่เพิ่ม
ทั้งคิดถึงซึ่งในใจคอยเติม
เหมือนเมื่อเริ่มแรกรักฉันวันผ่านมา
ใจดวงนี้มีแค่แต่เธอเดียว
ไม่เคยเกี่ยวคนใดในสายตา
ยิ่งห่างกันนั้นก็รอห่วงหา
ทุกเวลาหวงเธอนี้กว่าชีวัน
ลมหายใจไม่มีที่ว่างเหลือ
มีไว้เพื่อรับใช้ให้เธอนั้น
ลืมตาตื่นคืนวันฉันหลับฝัน
แม้ห่างกันยังแน่นหนัก"รักเพียงเธอ"
4 พฤศจิกายน 2551 00:31 น.
ฅนเขียนรูป
ลมแผ่วแว่วพัดสบัดไหว
ผ่านกายถึงใจก็ให้หนาว
เหม่อมองจ้องฟ้าก็พร่าดาว
จันทร์พราวหายหน้าไม่มาเยือน
ลมพริ้วผิวกายแต่ใจขม
เหงาเหลือเมื่อลมหนาวถมเตือน
คืนฟ้าหมาดฝนไร้ปนเปื้อน
ใจเจื่อนยิ้มให้ทั้งใจร้าว
ลมลิ่วพริ้วพัดสบัดแรง
เหมือนกับแกล้งให้คนใจหนาว
ราตรีนี้ค้างอีกยังยาว
คนร้าวเพิ่งหมาดหยาดน้ำตา
ลมล้อลมพัดสบัดวน
เหมือนซัดใจคนที่หม่นล้า
ลมกรูข้างกายมีใครมา
เป็นเพื่อนน้ำตาในคราร้าว
ลมลิ่วลมผิวมาพริ้วพัด
ความเหงาเฝ้ามัดรัดคนหนาว
อยู่เดียวเปลี่ยวใจในคืนคราว
ลมร้าวก็พราวไหวในใจคน
ลมหนาวคราวนี้ไม่มีเพื่อน
หนาวลมซ้ำเยือนมาเตือนฝน
เจ็บร้าวหนาวนานกว่าผ่านพ้น
ทุกข์ทนแสนนานกว่าผ่านเหงา
2 พฤศจิกายน 2551 04:09 น.
ฅนเขียนรูป
ฟ้าไร้ดาวพราวพร่างกลางสายฝน
จันทร์แสงหม่นหลบลี้หนีจากหาย
นั่งมองผ่านม่านตาที่พร่าพราย
รินเป็นสายอาบแก้มฟ้าอาบหน้าคน
ฟ้าร้องไห้ใครทำให้ช้ำฟ้า
หนาวน้ำตาเพราะใครใจสับสน
ฟ้าเหน็บหนาวร้าวใจใครบางคน
เจ็บปวดจนต้องร้องไห้พ่ายน้ำตา
ใครใจดำทำได้ให้ฟ้าร้อง
น้ำตานองอาบแก้มแซมใบหน้า
คงร้องไห้ใครคิดผิดสัญญา
เขาจากลาไม่เคยบอกหลอกให้รอ
แต่นี้ไปไร้แววแล้วนะฟ้า
เขาคืนมาปีผ่านนานแล้วหนอ
กี่คืนวันฉันช้ำน้ำตาคลอ
ต้องร้องต่ออีกกี่นานผ่านคืนวัน
ฟ้าคงเหงาเศร้าใจใช่ไหมฟ้า
ที่ผ่านมาเหมือนเป็นเช่นความฝัน
ไม่มีใครไหนเลยเอ่ยคำมั่น
ว่ารักกันตราบสิ้นดินทั้งสิ้นฟ้า
ฟ้าไร้ดาวพราวพร่างท่ามกลางฝน
จันทร์แสงหม่นหลบลี้มาหนีหน้า
ฟ้าหยุดร้องต้องเปลี่ยนเวียนเวลา
แต่น้ำตายังรินไหลใจบางคน
...แต่น้ำตายังรินไหลรดใจคน...
หน้าส่วนตัว
1154
