30 พฤษภาคม 2548 10:02 น.
จอมยุทธเมรัย
๑
๏ ทะ นงชาติว่าฉลาดล้ำ......................เลิศคน
ลุ่ม ลึกเล่ห์ฉ้อฉล...............................ชั่วช้า
ปุ่ม สมองคล่องปรับกล-....................ไกเพื่อ พวกแฮ
ปู ระบบกลบปิดฟ้า............................ราษฎร์สะท้านรัฐสะเทือน ๚
๒
๏ ทุ รจิตเบือนบิดไว้...........................หลายหลาก
สุ จริตเพียงลมปาก.............................เปิดอ้าง
มุ มุ่งเพื่อตัวหาก.................................เจอต่อ ต้านเฮย
ดุ ยิ่งหมาหวงก้าง...............................กัดแม้พวกเดียว ๚
๓
๏ อุ ดมการยิ่งใหญ่ล้วน......................อุดมมึง ฮะฮา
สา ธกยกประชาขึง-...........................ชาติปล้น
นา นากลุ่มหากถึง...............................ซึ่งประโยชน์
รี รี่รีตามก้น.......................................ซุกมุ้งกะหรี่อาย ๚
๔
๏ โก อินเตอร์แน่แท้.............................ไทยแลนด์
วา ทะท่านผู้แทน.................................กล่อมน้าว
ปา หี่ที่แสดงแสน................................รับ-ส่ง เจียวพ่อ
เปิด ช่องโจรต่างด้าว...........................ครอบบ้านกินเมือง ๚
๕
๏ จก กลเศรษฐกิจสร้าง.......................เงื่อนหา ผูกแฮ
จี้ ปรับกฎหมายมา...............................หมกไว้
รี้ พลทาสเงินตรา................................ยอมสยบ
ไร หริ่งยังร่ำไห้.....................................อนาถท้อชะตาสยาม ๚๛
23 พฤษภาคม 2548 21:57 น.
จอมยุทธเมรัย
ธรรมชาติคงงามอยู่เสมอ
เถอะเธอ...จงปลื้มจงดื่มด่ำ
ปล่อยทิ้งเถอะความชอกช้ำ
ปล่อยวางลำนำที่จำเจ
เปิดตาเปิดใจให้ตื่น
มาฟังเสียงคลื่นที่กล่อมเห่
มีน้ำมีฟ้ามีทะเล
ตรงนี้ไร้เล่ห์ไร้มารยา
ทะเลยังเคลื่อนระลอกคลื่น
ต่อวันต่อคืนอย่างเริงร่า
เนิบนาบเนิบนาบช้าช้า
ไม่รู้อ่อนล้าเลยสักนิด
เธอถาม น้ำ-ฟ้า สำคัญไฉน?
รู้ไหม น้ำ-ฟ้า นี้ศักดิ์สิทธิ์
ให้ชื่นให้ชมให้ชีวิต
ให้ความจริงให้ความคิดไม่ยอกย้อน
เธอเห็นเส้นฟ้าที่นั่นไหม?
เห็นความเป็นไปที่โอนอ่อน
ดูนั่น น้ำ-ฟ้า เอื้ออาทร
บอกให้รู้โลกร้อนหรือโลกเย็น!!
๒๒ พ.ค. ๔๘
ยามเช้าที่วังแก้วรีสอร์ท จ.ระยอง
ขอบคุณ ภาพจากกล้อง idaho จ้า
11 พฤษภาคม 2548 12:00 น.
จอมยุทธเมรัย
ฝั่งทะเล;อ่าวไทย-เช้านี้
ยังเป็นเช้าที่เหมือนวันเก่า
เมื่อแสงแวมแต้มฟ้ามาบางเบา
เกิดเป็นสีเส้นเงาให้รับรู้
เรือประมงลำเล็กลำนั้น
ออกเรือฝ่าฟันแต่เช้าตรู่
ลอยลำล่องหาปลาปู
ระหว่างเกาะ-ลอยนิ่งอยู่ นิ่งนาน
เป็นเกาะสองเกาะที่ดูแกร่ง
ยืนทานคลื่นแรงที่โถมผ่าน
คนเรือลอยเรืออย่างเชี่ยวชาญ
สืบต่อตำนานอันชาชิน
ท่ามแสงแดดจ้าที่ปรากฎ
เลือนความสวยสดของเช้าสิ้น
แต่ท่ามแดดร้อน;เหงื่อคนริน
เป็นภาพการทำกินที่งดงาม
10 พฤษภาคม 2548 11:39 น.
จอมยุทธเมรัย
เออ!ข้ารู้ว่าเอ็งเก่งและสวย
ทั้งรุ่มรวยเสน่ห์ดั่งนางสวรรค์
จึงหลากชายหลายหน้ามาติดพัน
ให้เอ็งนั้นหลอกล่อจนพอใจ
ข้ารักเอ็งจนหลงเอ็งคงรู้
เอ็งเป่าหูจนข้าเหมือนบ้าใบ้
ความหวังแค่คำหวานแว่วผ่านไป
ถูกหลอกใช้มานานด้วยมารยา
ข้ายอมทนเอ็งยั่วจนหัวปั่น
เอ็งหลอกข้าเป็นยันต์ใว้กันหมา
แต่ไม่เคยได้รักเอ็งสักครา
เอ็งทำข้าร้าวรานมานานนัก
หนสองหนหลอกข้าไม่ว่าหรอก
แต่ถูกหลอกหลายหนจนตระหนัก
ถูกหลอกอีกเกินพอข้าขอพัก
ข้าไม่รักเอ็งแล้ว...ก็แล้วกัน
17 ธันวาคม 2546 17:31 น.
จอมยุทธเมรัย
๏ เมื่อดึกดื่นคืนค่อนก่อนผ่อนพัก
ด้วยใจรักแรงหวงและห่วงหา
จูบมาลีช่อน้อยค่อยหลับตา
คิดไปว่าประทับแต้มตรงแก้มอร ๚
๏ ปรารถนามาลีที่ปลายฟ้า
เฝ้าเก็บมาลีวางไว้ข้างหมอน
ไว้ชื่นชมช่องามยามจะนอน
ใจยิ่งย้อนฝังรอยรักร้อยรึง
วานช่วยบอกเขาทีมาลีจ๋า
บอกเขาว่าทุกวันฉันคิดถึง
หอมมาลีทุกครายิ่งตราตรึง
ความคำนึงไม่คลายจากสายใจ
ช่วยตอบแทนเขาทีมาลีเอ๋ย
ว่าเขาเคยคำนึงถึงฉันไหม?
หรือป่านนี้เขาคะนึงคิดถึงใคร?
ความอาลัยยิ่งถมให้ตรมตรอม
หอมระรินกลิ่นมาลีที่ใกล้หมอน
เหมือนว่าอรเคียงข้างกรุ่นร่างหอม
แม้นได้มาลีฟ้ามาดมดอม
จักถนอมแนบสนิททุกนิทรา
เมื่อดึกดื่นคืนค่อนก่อนผ่อนพัก
ด้วยใจรักแรงหวงและห่วงหา
จูบมาลีช่อน้อยค่อยหลับตา
คิดไปว่าประทับแต้มตรงแก้มอร ๚ะ๛
๑๗ ธันว์ ๔๖
หน้าส่วนตัว
1963
