ความรัก...ของเจ้าขอนไม้

จะดูแลหัวใจเธอ

เหมือนขอนไม้ผุๆ ลอยเค้วงไปตามกระแสน้ำ
แล้วโชคชะตา นำพาขอนไม้ผุๆ มาเจอกับสาวผู้อ่อนแรง กลางกระเสคลื่นลม
ที่รุนแรง และเชี่ยวกราด ทั้งขอนไม้และเธอ เธอเริ่มอ่อนแรง และสิ้นหวัง
เหมือนมีอะไรบางอย่างมาดลใจ ทั้งขอนไม้และเธอ ช่วยกันฝ่าคลื่นลมแรง
ที่ประทะเข้ามา ครั้งแล้วครั้งเล่า เจ้าขอนไม้ผุๆ เริ่มอ่อนแรง แต่ก็กัดฟัน
ยิ้มให้เธอ และให้กำลังใจเธอ ปลอบเธอว่า มันจะไม่มีวันทิ้งเธอ จะพาเธอ
ไปจนถึงฝั่ง แล้วเธอก็ยิ้มให้กับขอนไม้ บอกกับขอนไม้ว่า จะไม่ทิ้งขอนไม้เช่นกัน
ทั้งสอง ผูกพัน และร่วมกันประคองตัว ผ่านคืน ผ่านวัน หญิงสาวเริ่มหมดแรง
แล้วคล้อยหลับบนเจ้าขอนไม้ผุๆ ส่วนมันก็รวบรวมกำลังสุดท้าย พาเธอมาจนถึงวันที่ท้องฟ้าสดใส พายุสงบ แล้วเริ่มถึงฝั่ง..... ขอนไม้รวบรวมกำลังเฮือกสุดท้าย พาเธอถึงฝั่งจนได้
      แล้วเธอก็เริ่มฟื้นขึ้น เธอดีใจ และเริ่มมีแรง แต่ก็ไม่มีแรงพอที่จะลากขอนไม้ผุๆ ขึ้นฝั่งไปกับเธอ.......  
      ตอนนี้ ขอนไม้ไม่รู้ว่าเธอจะ พาขอนไม้ไปกับเธอด้วยหรือเปล่า เพราะขอนไม้เข้าใจว่า ถ้าเธอพาขอนไม้ไปด้วย เธออาจจะหมดแรงและไม่ถึงจุดหมายปลายทาง แต่ขอนไม้เอง ก็ไม่อาจตัดใจจากเธอได้.........  
      ขอนไม้อยากบอกเธอว่า รักเธอมาก แม้ว่าต้องโดนปล่อยลอยไปตามกระแสน้ำและผุไป ความรัก ความผูกพัน ความห่วงใย จะไม่มีวันผุไปตามเวลา หวังว่าสักวันหนึ่ง ในวาระสุดท้ายของขอนมไม้ จะได้ลอยไปติดที่หน้าบ้านของเธอ และใช้ลมและกำลังสุดท้าย บนหน้าตักของเธอ....................


ขอขอบคุณ เพลงขอนไม้กับเรือ ของ บ่าวี ที่สร้างแรงบันดาลใจ ให้ระลึกถึงห้วงหนึ่งของชีวิต ที่ไม่นานมานี้