29 ตุลาคม 2545 17:10 น.

งามพิศ..จึงคิดรัก


 
.....นวลงามยามบ่งยิ้ม........................เอียงอาย
สาวอื่นยืนตาลาย................................ใช่ล้อ
ชาวชนกร่นชมชาย-............................ตาชื่น
นานาทัศน์อรรถพ้อ............................ก่อเกื้อเจือใจ ฯ

.....งามพิศอาจเอ่ยอ้าง.........................ดังจันทร์  
ระเรื่อพิไลวรรณ..................................มั่นฟ้า
อนงค์นารถศศิพรรณ-........................เพริศพร่าง  เปรียบฤา
รุจิเรืองรองหม้า*.................................กว่าซ้องสนองโคลง ฯ

.....รักงามยามเคียงคล้อง.....................ละอองดาว
เจิศแจ่มแวมวับวาว............................พราวพริ้ม
เกิดรักปักษ์เปรมคราว........................ชมชื่น  คืนเฮย
คืนวันผันพลันยิ้ม................................ปริ่มให้ใจงาม ฯ

 ...ขอแปลงคำว่า...หม้า...( เดี๋ยวเข้าใจผิด )...แปลว่า...งดงาม..

1275

love

comment

29 ตุลาคม 2545 17:03 น.

แสนอนาถ

จังงัง พรรคลิงรักลิง


.....บังคมซมซบหน้า.........................ระอาดิน
ทรชนระคนกิน................................ทรัพย์สิ้น
อัสสุลุไหลริน.....................................ดินชุ่ม  ชอุ่มนา
มนุษย์สุดแลบลิ้น..............................หลอกล้อฉ้อฉล ฯ

.....ฉไนใดแก่นแท้...........................แลคน  
อนาถกลาดกมล.................................กร่นแล้ว
สรรหาศุภมงคล..................................ผุดผ่อง  ปองเฮย
สรวงสวรรค์ตระการแก้ว.....................แน่วร้างเทยดา ฯ

1104

love

comment

29 ตุลาคม 2545 10:00 น.

อธิษฐาน

จังงัง พรรคลิงรักลิง

.....สิ้นดินแดนแผ่นฟ้า............................มหาสมุทร 
รักแต่เจ้าอย่าสุด......................................เสื่อมด้วย 
ปานเปรียบเทียบนงนุช............................เรียมพี่ สคราญแฮ 
จักบ่งตรงชีพม้วย......................................จึ่งสิ้นสิเนหา ฯ 

.....ปฐพีมีเขตข้าม.....................................เขาเขิล 
สมุทรอาจปูดเนิน.....................................เหือดน้ำ 
นภาว่าดำเนิน..........................................เกินกว่า 
คงแต่รักเรียมย้ำ.....................................พร่ำซ้องสนองใจ ฯ

1230

love

comment

28 ตุลาคม 2545 10:23 น.

เขียนอะหยัง บ่ฮู้เฮื่อง

จังงัง พรรคลิงรักลิง

 

....ฉะเหน็งไอจึ่งเว้า................วู่กา
รูแต่กาวเมิงแต่ยา..................มู่ไร้
ปิดเซนจะมู่ซ่า........................เคราฒู่
เดะพ่อเตี๋ยวหิ้นใด้.................มอดม้วยมังรานอ ฯ


.....เฉน็งไอเปรียบเถ้าว้อย....วู่กา
รูกับกาวเมิงแต่ยา..................มู่ไร้
ปิดเซ็นจะมูซ่า........................เคราฒู่
เฉะแต่ตอบห้วยไม้................นิ่งกล้อนกลนถนาง. ฯ



 ภาษาผวนๆบ่ได้กวนใครเด้อ..  

.....ไฉนเอ็งจึ่งเว้า..................ว่ากู
ราวแต่กูมาแต่เยิง(ป่า)..........ไม่รู้
เป็นศิษย์จะมาสู้....................ครูเฒ่า
เดี๋ยวพ่อเตะให้ดิ้น............... มอดม้วยมรนัง ฯ


.....ไฉนเอ็งเปรียบถ้อยเว้า.....ว่ากู
ราวกับกูมาแต่เยิง.................ไม่รู้
เป็นศิษย์จะมาสู้....................ครูเฒ่า
ชอบแต่เตะให้ม้วย...............นอนกลิ้งกลางถนน ฯ

แปลมาแล้ว ไม่หลุดโท  แหม ขำกลิ้งแฮะ ...

2076

love

comment

28 ตุลาคม 2545 10:19 น.

จำห่างร้างไกล

จังงัง พรรคลิงรักลิง

.
 .....สุรีย์เรืองรอง...สดใสหมายมอง...ผุดผ่องแพรวพราว
 .....เรืองแรงแสงฉาน...เบิกบานพลันพราว...วันนี้พี่เรา
 .....ปราศหนาวเศร้าคลาย
 
  .....เพ่งพิศม์จิตหวัง...เปี่ยมสุขทุกครั้ง...พลังใจกาย
 .....อุปสรรคมากน้อย...จักถอยคล้อยหาย...ใดกันฝันร้าย
 .....จักหายมลายพลัน
 
  .....โอ้พี่นี้หนอ...ก่อนครั้งยังรอ...ยิ้มยอง้อกัน
 .....จำห่างร้างไกล...จิตใจสมานฉันท์...ปานชิดสนิทมั่น
 .....หาพรั่นผันแปร
 
   .....ภาระว่าหนัก...ปัญญาล้านัก...อยากพักมากแล
 .....หากแต่แท้จริง...สรรพสิ่งจริงแท้...ปานชิดติดแห
 .....ยากแท้แม้วาง

1383

love

comment