30 มิถุนายน 2547 15:19 น.
:+: จัตวา :+:
@+:+:- ดอกไม้อหังการ์-:+:@
ดอกไม้ ข้างทาง ถูกทิ้ง
หมดสิ้น ทุกสิ่ง ให้ไขว่คว้า
แห้งเหี่ยว เดียวดาย ไร้ราคา
หมดคุณค่า ความหมาย ให้ดอมดม
ปลิดกลีบ พลีชีพ สู่ดิน
ร่างมลาย หายสิ้น สาสม
ฝั่งร่าง ซ่อนกาย ใต้ตม
ทิ้งความหลัง ลึกจม ลาที
แดดทอ ฝนโปรย ผันผ่าน
เนิ่นนาน ดอกไม้ ดอกนี้
เกิดใหม่ ยิ่งใหญ่ ไร้ราคี
กลิ่นขจร ทั่วทุกที่ ขะจายไกล
ดอกไม้ หลายดอก หยอกเย้า
หมู่ภมร เร่งเร้า สดใส
เหลือหนึ่งดอก เพิกเฉย มิใส่ใจ
สิ่งใดใด ผ่านมา รอบกาย
เจ้าชิงชัง สรรพสิ่ง ในโลก
เหลือเพียง รอยโศก น่าใจหาย
สีสวย กลิ่นหอม ก็เพียงกาย
วิญญาณตาย ดิ่งสู่ใต้ ผืนดิน
ไม่รอให้ ใครลวง ซ้ำสอง
หม่นหมอง ชอกช้ำ สูญสิ้น
สะบัดใบ ชูลำต้น ท้าฟ้าดิน
หัวใจ โบยบิน อหังการ์
หน้าส่วนตัว
1047
