17 กรกฎาคม 2544 22:14 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
เป็นกระดูกสันหลังจวนพังผุ
อยู่ในกรุนิยายเศร้าให้เล่าขาน
เป็นบุคคลข้นแค้นมาแสนนาน
และจะผ่านไปอย่างนี้อีกกี่ยุค?
เลี้ยงชาวโลกแต่โลกไม่แลเหลียว
มือกำเคียวด้วยหัวใจไม่เคยสุข
ทั้งหนี้สินท่วมท้นต้องทนทุกข์
อยู่ในคุกเขตคามแห่งความจน
ผืนนาแล้งแห้งฝนพอทนได้
แต่คนแล้วน้ำใจให้หมองหม่น
คนขายข้าว คนขายควาย คนขายคน
ทนทุกข์ทนจนน้ำตาจะแห้งตา
ต้องลงแรงจนแรงจะแห้งเหือด
หรือจะต้องลงเลือดชโลมหล้า
จึงจะได้ ความเท่าเทียม นั้นคืนมา
สร้างคุณค่าชดเชยที่เคยรอ
ท่านมีเงิน มีเกียรติ มีอำนาจ
มีในสิ่งที่เขาขาดเสียทุกข้อ
ท่านมีมากเท่าไรไม่เคยพอ
เขาทนท้อ น้อยเท่าไรไม่เคยมี
ยังคงเป็นนิยายเศร้าให้เล่าซ้ำ
ถูกเหยียบย่ำหยามหมิ่นสิ้นศักดิ์ศรี
ทำความดีแต่ต้อยต่ำไร้ความดี
หรือว่าข้าวที่ปลูกนี้ไม่มียาง?
16 กรกฎาคม 2544 03:24 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
ใจสี่ห้อง หน้าที่... จอสี่เหลี่ยม
ต้องตระเตรียม ต้องจัดวาง ต้องสร้างสรรค์
ทำและทำ อย่างนี้ ทุกวี่วัน
จึงเหนื่อยบ้าง เหมือนกัน ในวันนี้
คิดถึง...ทะเล
อยากไปฮา ไปเฮ อย่างเต็มที่
ถึงจะไปเหว่ว้าบ้างก็ยังดี
ทะเลยังรอเรานี้หรือเปล่านะ
ถ้าว่างเมื่อไร
จะแวะไปให้หายคิดถึง...จริงจริงจ้ะ
เท้าสัมผัสพื้นทราย...ไร้ภาระ
ใจสัมผัสชัยชนะ...แห่งเสรี
ฟ้าสวยทะเลงาม
ลมทะเลไยพัดตาม...มาถึงนี่
มาทวงถาม เมื่อไหร่หนา...เวลาจะมี
ชวนไปแต่งบทกวี...ที่ทะเล!
12 กรกฎาคม 2544 22:21 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
รู้ว่าเธออาจหน่ายในหลายสิ่ง
จนอยากทิ้งอยากหนี...ไปที่อื่น
อยากบอกลาประสบการณ์วันและคืน
อยากบอกลาความหวานชื่น ในวันวาน
อยากบอกลาอุดมการณ์เคยฝันใฝ่
แล้วไปสร้างฝันใหม่ที่แสนหวาน
อยากบอกลาความท้อ ทรมาน
ที่ไม่สนองความต้องการได้เพียงพอ
เธอเป็นเพชรที่มีค่ามหาศาล
ใครใครก็ต้องการ ก็ร้องขอ
แต่เธอจ๋า อยากเพียงรั้ง ให้เธอรอ
อย่าเพิ่งทุกข์ อย่าเพิ่งท้อ ในวันนี้
ย้อนมองวันวาน นั้นสักนิด
วันที่เริ่ม ชีวิต กับที่นี่
จากใจนิด มือน้อย ค่อยค่อยมี
สร้างเป็นสิ่งดีดี ได้เพราะใคร
ก็เพราะไฟเพราะฝันอันเปี่ยมค่า
ก็เพราะรักศรัทธาที่ยิ่งใหญ่
ฝันตรงนี้ จะถูกสร้าง ได้อย่างไร
หากพรุ่งนี้ และต่อไป ไม่มีเธอ?
ก็เพราะไฟเพราะฝันอันเปี่ยมค่า
ก็เพราะรักศรัทธาที่ยิ่งใหญ่
ฝันตรงนี้จะถูกสร้าง อย่างแกร่งไกร
หากพรุ่งนี้ และต่อไป ... ยังมีเธอ
8 กรกฎาคม 2544 06:54 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
"เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง...ซึ่งยิ่งใหญ่
เป็นหัวใจ เป็นความรัก อันศักดิ์สิทธิ์
เป็นชีวิต ที่สูงค่า กว่าชีวิต
เป็นมิ่งมิตร เป็นสายใย ไม่จืดจาง
ไม่จืดจาง ไม่ลางเลือน ในความรัก
ทั้งแน่นหนัก ทั้งจริงใจ ไม่เคยห่าง
ตราบชั่วดิน สิ้นฟ้า ชีวาวาง
ลูกจะสร้าง สิ่งดีแท้...อย่างแม่ทำ"
8 กรกฎาคม 2544 06:43 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
หลายครั้ง
ชีวิตอยู่กับความหลัง ในวันเก่า
อยู่กับภาพ ในใจ ในวัยเยาว์
เป็นม่านเงา อีกมิติ ของชีวิต
วันนั้น เมื่อทำอะไร
อาจจะไม่เข้าใจ ว่าถูก-ผิด
แต่วันนี้ เมื่อไตร่ตรอง มองและคิด
เคารพทุกความถูก-ผิดที่ผ่านมา
เป็นความจริง เป็นความจำ ถึงความใส
แม้จะไม่ยิ่งใหญ่ แต่มีค่า
ผ่านความหมาย วันวาน ผ่านเวลา
จึงติดตรา และติดตรึง ถึงวันนี้
คิดถึงวันวาน
ที่วิ่งเล่นและเบิกบาน อย่างเต็มที่
จากสนามกว้างสะอาด อากาศดีดี
แต่วันนี้ ต้องวิ่งตามสนามชีวิต
หน้าส่วนตัว
1360
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟจันทร์เพ็ญ จันทนา
