20 ตุลาคม 2549 23:08 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
เม็ดทราย
งดงามความหมายในโลกหล้า
แม้เป็นเพียงกรวดทรายในสายตา
เจ้าก็ยังสูงค่าถ้า "รอคอย"
เมื่อความหมายอาจไม่มีเพียงที่เห็น
เมื่อความเด่นอาจซ่อนงามในความด้อย
เมื่อคุณค่าอยู่ที่ค่าแห่งการคอย
ทรายเม็ดน้อยจึงตระหนักรักค่าตน
กาลเวลาอาจเลวร้ายทำลายล้าง
กาลเวลาก็อาจสร้างใหม่อีกหน
กาลเวลาพิสูจน์ค่าราคาคน
กาลเวลาพิสูจน์ผลแห่งเม็ดทราย
กี่คลื่นสาด กี่ลมซ้ำ กี่น้ำซัด
ทรายก็ยังยืนหยัดไม่เสื่อมสลาย
กี่รอยเท้าที่เหยียบย่ำที่กล้ำกราย
ยิ่งเหมือนสร้างร่างทรายให้ชัดเจน
จากทรายน้อยจึงค่อยกลายเป็นหินกล้า
เพิ่มคุณค่าอย่างเด็ดเดี่ยวและโดดเด่น
เมื่อเจ้าเคยผ่านพ้นผลลำเค็ญ
เจ้าจึงเห็นและเข้าใจในชีวิต
จากหินกล้า เติบกล้า เป็นผาแกร่ง
ด้วยเรี่ยวแรงแห่งศักดิ์ศรี อันศักดิ์สิทธิ์
เจ้าสูงค่าแม้เจ้ามาจากน้อยนิด
"รางวัลชีวิต" แห่งภูกล้าที่มาจากทราย
ปล. แด่ทุกเม็ดทราย ที่กำลัง
จะกลายเป็นหินกล้า และผาแกร่ง.
19 ตุลาคม 2549 13:56 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
ในเมืองแห่งแสงสีที่สดใส
ข้าหม่นหมอง ข้าร้องไห้ ตั้งหลายหน
ในเมืองแห่งความหลายหลากมากผู้คน
ข้าอ่อนแรง ดิ้นรน...จนอ่อนใจ
คิดถึงข้าวเต็มนา ปลาเต็มน้ำ
คิดถึงคลองเคยว่ายดำ น้ำใสใส
คิดถึงบ้านที่ลาร้างมาห่างไกล
คิดถึงใครบางคนที่เฝ้าคอย
ทั้งดินทั้งฟ้า
เจ้าจะรู้ไหมว่า ข้าเหงาหงอย
ชีวิตที่เป็นอยู่ดูล่องลอย
ตัวข้าเล็กกระจ้อยร่อยอยู่กลางกรุง
อยากจะคืนภูมิลำเนา แหล่งกำเนิด
ผืนแผ่นดินถิ่นเกิด และท้องทุ่ง
กลิ่นจำปี มะลิลา หอมจรุง
ฝากความมุ่งหวังไป กับสายลม
ฝากคิดถึงแม่พ่อและน้องพี่
อยู่ทางนี้ ใจจะขาดด้วยขื่นขม
ยังไม่ลืมทุกถ้อยร้อยคำคม
สอนสั่งสมสูงค่ากว่าเงินทอง
ฝากคิดถึงเถาตำลึงที่ริมรั้ว
ทั้งสายบัวสันตะวาในนาหนอง
ฝากห่วงแม่โสนน้อยที่ริมคลอง
ฝากปกป้อง ผักบุ้งน้ำ ตามคันนา
ภาพเจ้าทุยลุยลายยังไม่ลบ
เสียงเขียดกบยังเจื้อยแจ้วให้แว่วหา
หอมควันไฟจากเตาฟืนยังไม่ซา
ยังหวังว่ายังมีหวัง.จึงยังทน
ในเมืองแห่งแสงสีที่สดใส
ข้าหม่นหมองข้าร้องไห้ตั้งหลายหน
ในเมืองแห่งความหลายหลากมากผู้คน
ข้าอ่อนแรง ดิ้นรนจนอ่อนใจ
มีภาพของพ่อแก่ และแม่เฒ่า
คอยปลอบใจให้คลายเศร้าพร้อมก้าวใหม่
ข้าฝากตัวไว้เมืองกรุงที่ศิวิไลซ์
ข้าฝากรักและห่วงใยไว้บ้านนา
18 ตุลาคม 2549 17:34 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
ภุชงคประยาตฉันท์ 12
อยุธย์ยิ่งชะลอหล้า กระจ่างฟ้าอนรรฆนันท์
สลายราบริปูพลัน ทะลายไทย พิลาปไทย
เพราะเราเองมิร่วมจิต สมานมิตรสมัครใจ
ธำรงชาติพิทักษ์ชัย อธิปัตย์ประเทศปรวน
กาพย์สุรางคณางค์ 28
สู่ยุคกรุงแก้ว ตำนานขานแล้ว
เรียนรู้คู่ควร
ไร้รักล่มชาติ พินาศทั้งมวล
รักชาติเชิดชวน คืนสามัคคี
โคลงสามสุภาพ
เสียกรุงสองครั้งผ่าน เราลูกหลานรุ่นนี้
อย่าปล่อยชาติป่นปี้ ร่วมกู้ใจกรุง
ฝันเห็นขอบฟ้าคราม งดงามเรืองเรื่อรุ้ง
ขจรเกียรติเกริกชื่อฟุ้ง เฟื่องด้าวแดนไทย
กลอนแปดสุภาพ
พลังแห่งสามัคคีที่สามารถ
จักเชื่อมชาติชูชนจนเติบใหญ่
อีกช่วยหมุนกงล้ออธิปไตย
ให้ก้าวไปสู่เบื้องหน้า สง่างาม
จากหนึ่งมือสู่มือกระชับมั่น
สานสัมพันธ์เรืองรองเป็นสองสาม
สู่ร้อยมือร้อยใจไทยทั่วคาม
เพื่อยังความยิ่งใหญ่...ให้แผ่นดิน
หน้าส่วนตัว
4047
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟจันทร์เพ็ญ จันทนา
