15 กรกฎาคม 2545 14:02 น.
จั่นเจา
นั่งเขียนแบบเผางานกลางยามดึก
ให้รู้สึกอยากคึกนึกเล่นเสียว
ไม่รอช้าฉวยคว้าจับหน่อเดียว
เป็นแท่งเรียวมันวับถนัดมือ
ว่าแล้วรีบเร่งคีบลงจุ่มน้ำ
สะบัดตามขนน้อยให้พอเปียก
ถูไถไปไถมาต้องร้องเจี๊ยก
เพื่อนดันเรียก เอาพู่กัน ของมันคืน
15 กรกฎาคม 2545 13:57 น.
จั่นเจา
เจ็บใจจริงจำจากจรจากเจ้า
ด้วยตัวเราช่างเขลาเจ้าจึงหนี
วอนจันทร์เจ้าฝากรักที่เจ้ามี
แต่ก่อนนี้คืนกลับสู่เจ้าไป
13 กรกฎาคม 2545 17:28 น.
จั่นเจา
สักวาว่ากล่าวเมื่อยามตด
ต้องพูดปด ไว้ก่อนถ้าใครถาม
ตดค่อยๆ ผ่อนตูดอย่าวู่วาม
อย่ามากความ ด้านไว้ทำใจเย็น
จงรีบตด ให้หมดอย่ารอช้า
อย่าทำหน้า ส่อพิรุธให้ใครเห็น
ให้ใส่ร้าย ป้ายสีได้หากจำเป็น
ต้องเลือดเย็น แม้แสนเหม็นเซ็งระอา
อันวิชาท่านว่าไว้ให้ตรองตรึก
ให้หมั่นฝึกแม้นยากเป็นหนักหนา
รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา
ตดของข้า ตูดของข้า มึงเสือกไร
หน้าส่วนตัว
711
