29 มิถุนายน 2548 18:23 น.
จั่นเจา
ปัดโธ่เรื่องชิวชิว
เรื่องสิวสิวงอนทำไม
พูดด้วยหน้านิ่วใส่
กริ้วหรือไรใยบอกที
หน้าบูดเหมือนตูดหมก
ให้รู้สึกนกสงสัย
พอง้อหน้างอใส่
พี่ผิดไรใยโกรธา
น้องยาทำอาหาร
ให้พี่ทานพลางถามไถ่
พี่ขาขาดรส'ไร
ตอบทันใดขาดรสมือ
จำต้องตามง้อเสีย
ไม่ให้เมียเสียน้ำใจ
ขาดอาหารมิเท่าไหร่
ขาดน้องไปพี่ตรอมตรม
น้องฟังแล้วหัวเราะ
เราฉอเลาะเพราะหัวไว
เก็บเอามุขเดิมไว้
หลอกไปใช้กับ'น้องเมีย'
28 มิถุนายน 2548 20:37 น.
จั่นเจา
มอเมียน่าปวดหัว
หาเรื่องผัวอยู่ร่ำไป
พูดมากเปนส่วนใหญ่
ใช้ทำไรไม่ยอมทำ
จู้จี้แถมขี้บ่น
ชอบนอนกรนส่งเสียงดัง
อ้วนฉุปานรถถัง
ชี้นื้วสั่งให้ช้ำใจ
ชอบเอาแต่ใจตน
ฉันเหลือทนเข้าวันไหน
จะตวาดตรงหน้าให้
สามคำไซร้'ได้คร้าบเมีย'
13 พฤษภาคม 2546 12:55 น.
จั่นเจา
>
แสนล้านคำจำมาในครานี้
ขอด่าทีว่าไอ้เหี้ยเลวเยี่ยงหมา
ตัวมึงช่างโง่งมทุกนิทรา
ทำชั่วช้าไอ้ห่าหมายังเมิน
ปัญญาเขียดแทบเฉียดปัญญาสัตว์
ไพร่ชั้นชัดต่ำทาสชาติสถุล
คนจัญไรเสนียดไพร่ไร้สกุล
เนรคุณสันดานถ่อยเทียบทรพี
อ้ายจัณฑาลสามานย์สันดานสวะ
ระยำจัดแม้นนรกยังเมินหนี
มารดามึงชั้นกระหรี่โสเภณี
บิดรนี้จ้าดง่าวเง่าบรมส์
เดรัจฉานชาติไพร่ใจบัดซบ
เอาขี้กลบเยี่ยวรดไม่สาสม
รังเกียจมึงยิ่งกว่าก้อนอาจม
อ้ายโสมมถ่อยขี้ข้า น่าตัวเมีย(ช.) น่าอีตัว (ญ.)
23 กรกฎาคม 2545 19:57 น.
จั่นเจา
อกตรมสุดโศกเศร้า ซ่อนใส่ สุมทรวง
หน้าชื่นรื่นฝืนลวง หลบร้าว
ใจหม่นป่นเปราะร่วง เป็นเสี่ยง เยี่ยงเถ้า
กายกร่อนกรอบเกินกร้าว กว่าแก้ ไขกัน
โลหิตไหลหล่อเลี้ยง อินทรีย์
ลมเรื่อรินริบหรี่ เหนื่อยท้อ
ฤา รักดั่งอัคคี หลอกล่อ แล้วลวง
หลงเร่าเหมือนเม่าล้อ ลองลิ้ม รสไฟ
สนิมขุมเกิดแต่เนื้อ ในตน
กรดรดราดลงบน บิ่นบ้าง
สนิมใจชอนไชกมล หมองหมิ่น
ชโลมช่วยชำระล้าง ลงด้วย อัสสุชล
ร่ำไห้ให้รักร้าง ร้อยคำ
รวมเรียบเรียงลำนำ ร่ำร้อง
ร้อยร่ายเรื่องราวล้ำ ลึกเพื่อ พันผูก
กรองกลอนทำนองคล้อง คู่น้อง นวลนาง
เพราะรักมั่นสมานสัตย์ เสมอมา
เสมอเหมือนดั่งศรัทธา ส่งด้วย
จักสลักหยั่งลึกหนา หนักแน่น น้องนา
ตราบซึ่งมอดไหม้ม้วย หมดสิ้น สังขาร
15 กรกฎาคม 2545 15:48 น.
จั่นเจา
เพราะขลาดจึงขาดเขา โทษตัวเราช่างเขลาแท้
กาลผ่านยากเกินแก้ ได้เพียงแต่แค่ถอนใจ
สายน้ำมิหวนกลับ เวลาลับผ่านเลยไป
ความรักก็เปรียบไซร้ ผ่านแล้วไปไม่หวนคืน
กายอยู่แต่สังขาร ใจแหลกราญยากจักฟื้น
อกหักเจ็บขมขื่น ยากจะขืนข่มหลับตา
หน้าส่วนตัว
1596
