:: จิตเริ่มรุ่ย ::

จิตรุยพุ่ย

จิตรุยพุ่ยเริ่มรุ่ยรุ่งริ่งร้าว
แรงร่วงกราวยาวยืดไร้ร่างสิง
เหมือนไอน้ำสลายสิ้นถิ่นพักอิง
จิตประวิงวิ่งวนชลสายธาร

งานรัดติ้วหมุนติ้ววิวทางหัว
ใจเริ่มรัวเต้นระริกกระดิกสาน
เร่งรัดรีบถีบเรื่องร่ายรายการ
ครั้งเริ่มงานไร้ช่วงพักห้วงตรึง

ซ้ำฟันคุดฉุดกายให้เจ็บปวด
แสนร้าวรวดซวดซ้ำย้ำรวมหนึ่ง
หรือว่ากลัวไม่ล้มให้คะนึง
เลยรีบบึ่งให้แก้มล้นออกมา

อยากลองหนีงานเที่ยวสักร้อยหน
จะได้ยลว่าใครจะผวา
ลองรับงานที่ฉันปั่นคณา
จะรู้ว่ามากแท้เกินคำชม

แต่มาคิดอีกทีกลัวเจ็บหนัก
กลัวกระอักเมื่องานไร้คนสม
แล้วกองไว้ให้เราคืนภิรมย์
ต้องมาก้มหน้าสางเหมือนดั่งเคย

อยากแต่งกลอนให้คึกคักสนุก
อยากจะรุกบุกบอมไม่นิ่งเฉย
แต่กลับไร้อารมณ์ต้องละเลย
อย่างอนเลยเพื่อนกลอนเดี๋ยวกลับมา....๕๕๕

----------------------------------------------------------

อยากจะบอกว่า ...อยากมีเวลาแต่งกลอนจัง
แต่ตอนนี้ว่าจะแต่งกลอนสนุก
สุดท้าย....หึหึ
กลอนกลายเป็นบ่นงานซะนี่....
ขออำภัย