⊙ ฝากลมลอยอ้อยอิ่งไปอิงใจ ⊙

ชามพูนท

...ร้อยคำรักทักถามตามลมหนาว
เมื่อยามดึกน้ำค้างแรงทอแสงดาว
ลมโชยหนาวเสียยิ่งจะอิงใคร

เอ่ยคำรักทักลมก้มกระซิบ
ฝากดวงใจไกลลิบลอยไปใกล้
หากใครยินสำเนียงเสียงหัวใจ
ให้ทักถามตามไปในสายลม

ฝากใจวอนอ้อนถามไปตามทาง
ใจอ้างว้าง...หนาวไหม...มีใครห่ม
เหมือนทางนี้หรือไม่...ไร้คู่ชม
บางคราวตรมก็เพราะเหงาโปรดเข้าใจ

แต่จะฝากลมให้ไปใกล้ชิด
ถึงใครใครที่ไร้มิตรคอยเคียงใกล้
ไม่เลือกคน..ทุกชนชั้น..แบ่งปันไป
อีกต้นไม้น้อยใหญ่และสายธาร

สัตว์นานา..โต-เด็ก หรือ เล็ก-ใหญ่
ฝากลมโอบเขาให้หายสะท้าน
แม้ลมหนาวเอาไออุ่นเข้าจุนจาน
คงไม่นานหนาวนั้นก็พลันคลาย

ฝากสายลมที่โชยมา..เพราะว่า..เหงา
จึงบอกเล่าลมไปเหมือนใจหมาย
มีเรื่องเล่าหลายหลากอีกมากมาย
คำรักอุ่นละมุนอายมิใช่ลวง

เท่านี้ละนะลม...ก้มกระซิบ
คนไกลลิบรับไว้คงหายห่วง
ลมเชยชิดสนิทแนบแอบอุ่นทรวง 
แถมยังพ่วงคำโลมไปโน้มอิง

ถึงหนาวกายหายหนาวเมื่อคราวแนบ 
คงอุ่นแอบอบไอกว่าไฟผิง
เพราะคำรักฝากไป...จากใจจริง
ฝากลมลอย อ้อยอิ่ง ไปอิงใจ .. ^^