18 ตุลาคม 2552 17:01 น.
ชายน้อยแห่งบ้านทุ่ง
เพราะคิดถึงจึงมาให้ได้พบ
เพียงประสบพบพักตร์จิตหวั่นไหว
แค่ยินเสียงเรียกของเจ้าจิตแกว่งไกว
รอวันใดได้เจ้าเพียงเคียงคู่กัน
อยากประสบ พบเพียง พิศหน้าน้อง
อยากประคอง น้องเคียง เพียงชิดใกล้
อยากพบพักตร์ ประจักษ์นาง คนกลางใจ
รอวันใด ได้เจ้าเเนบ ได้แอบเคียง
18 ตุลาคม 2552 07:09 น.
ชายน้อยแห่งบ้านทุ่ง
เพราะความไกลให้รู้ว่าคิดถึง
ใจคนึงหวงห่วงดวงสมร
อยู่ไกลตาข้าเฝ้าใจอาวรณ์
แม้ยามนอนนอนคิดจิตคนึง
หากอยู่ใกล้ไม่อาจรู้ถึงความคิด
ถึงความคิดที่เรียกว่าคิดถึง
เพราะห่างกันพลันได้คิดจิตคนึง
เติมคิดถึงเต็มคำรักจักเต็มใจ
18 ตุลาคม 2552 07:07 น.
ชายน้อยแห่งบ้านทุ่ง
วันนี้เหงาเฝ้ามองฟ้าดารากว้าง
ที่เวิ้งว้างดาวห่างไกลไปสุดแสน
มองลิบลิบเห็นลับไกลไปสุดแดน
เอื้อมสุดแขนแขนคว้าไปได้เพียงลม
นั่งใต้ฟ้าลมพาให้หนาวเหน็บ
รู้สึกเจ็บเหน็บหนาวในใจของฉัน
ดูดวงดาวดาวดวงเดิมอยู่ทุกวัน
แต่ในในฉันมีเธอเป็นดาวเดียว
ดาวดวงนี้ดาวในใจของข้า
ดาวทั้งฟ้าไม่อาจมาแทนเจ้าได้
สุกสว่างกระจ่างในดวงใจ
ไม่มีใครเทียบเสมือนเท่าตัวเธอ
เพียงจะหยิบดวงดาวมาแนบอก
หวั่นวิตกมือเอื้อมไปจะไม่ถึง
แต่ตัวข้ายังอยากจะดันดึง
ไปให้ถึงใจดาวดาวในใจ
ตัวข้าเปรียบเหมือนหมาที่ต่ำต้อย
นั่งละห้อยคอยนาวาอากาศผ่าน
เสียงเห่าหอนเพียงทำทุกวันวาน
เพียงใจฝันฝันเรือฟ้าจะหันแล
หน้าส่วนตัว
640
