25 พฤศจิกายน 2551 21:59 น.
ชาวนา
แค่เพียงสมมุติ
ทุกชีวิตลืมตามาดูโลก
ล้วนมีทุกข์สุขโศกเหมือนกันหนา
ต่ำติดดิน - เทียมตาวันอีกจันทรา
ก็ล้วนเนาใต้หล้าค่าเทียมกัน
เพียงมายาทั้งปวงที่ลวงหลอก
มีคำขานบ่งบอกว่าเธอฉัน
แท้ที่จริงสมมุติเอาก็เท่านั้น
มีทุกสิ่งเหมือนกันเท่านั้นเอย
17 ตุลาคม 2551 14:23 น.
ชาวนา
คารวะวีรชนคนตุลา
ตุลาคม คมบาดพิฆาตเข่น
ประดุจเป็นตราบาปทีสาบส่ง
ปัญญาชนถูกผลาญรานชีพปลง
ล้างเผ่าพงศ์คนดีพลีแผ่นดิน
เดือนตุลาอาถรรพ์นั้นจริงไหม
คนดีไซร้ทรราชพิฆาตสิ้น
แผ่นดินทองจึงเดือดเลือดหลั่งริน
ปลิดชีวินคนดีนี้แหลกลาญ
เลือดคนกล้าชโลมถิ่นแผ่นดินแม่
เลือดผู้ที่ไม่แพ้แต่ห้าวหาญ
แม้จักสูญเลือดเนื้อเหลือวิญญาณ
จะพิทักษ์วงศ์วานกาลนิรันดร์
อธรรมอาจมีชัยในเบื้องต้น
แต่พลังมวลชนฤาจักหวั่น
มีสองมือสองเท้าเท่าเทียมกัน
อีกทั้งสายสัมพันธ์ที่ฟั่นเกลียว
แม้ค่าเพียงดอกหญ้าให้เหยียบย่ำ
ถึงมีค่าต่ำต่ำแต่แน่นเหนียว
พลังมวลหนาแน่นแผ่นดินเดียว
ยึดเกาะเกี่ยวพลังรักสามัคคี
ย้อนรำลึกคมอดีตกรีดแผลลึก
สำนึกในเลือดภักดิ์ทั้งศักดิ์ศรี
วีรชนผู้หาญปานรวี
ทุกท่านนี้ป้องไทยผองภัยพาน
ขอวิญญาณวีรชนคนผู้กล้า
รับรู้ว่าข้าน้อยจักสืบสาน
จะยึดหลักสั่งสมอุดดมการณ์
สักการะดวงวิญญาณวีรชน
12 ตุลาคม 2551 15:28 น.
ชาวนา
สามัคคีคือพลัง
สัตว์มันยังรู้จักรักพวกพ้อง
ไทยพี่น้องฆ่ากันมันน่าหัว
ใครผิดถูกใครต่ำคงรู้ตัว
จงใช้หัวสมองตรองตรึกเอา
ธรรมชาติสร้างสมองสองมือให้
เพื่อจะได้ใช้งานผ่านโง่เขลา
รู้ผิดชอบชั่วดีที่ตัวเรา
มิใช่คอยให้เขาตะพายพา
สัญชาติสัตว์ย่อมกัดไม่ยอมปล่อย
ทุกหย่อมหญ้าจึงพลอยยับเยินหนา
ทั่วทุกแคว้นแดนดินถิ่นพนา
อนิจจาถูกผิดถูกบิดเบือน
แผ่นดินไทยของเราเราต้องรัก
เราพิทักษ์ด้วยชีวินเสมอเหมือน
เอกราชชาติไทยไม่ลบเลือน
เลือดทาเปื้อนแผ่นดินถิ่นเมืองไทย
ตรองดูเถิดท่านที่มีสมอง
เผ่าพี่น้องผองเราอย่าหลับใหล
หากปล่อยไว้นานเนิ่นจนเกินไป
ผืนดินไทยฤาจักเหลือเศษธุลี
5 ตุลาคม 2551 16:17 น.
ชาวนา
ช่องว่างระหว่างเรา
ชาวนาอย่างพวกข้า
แสนระอาความวุ่นวาย
สังคมช่างเลวร้าย
ไม่สบายเหมือนบ้านนา
คนเมืองต่างขันแข่ง
น้ำใจแล้งจริงเลยหนา
บ้านเรามีนกกา
หากเมืองฟ้ามีเครื่องบิน
บ้านเรามีหมอลำ
เมืองหลวงล้ำหนังเอ็กซ์สิ้น
บ้านเฮาเดินบนดิน
เมืองหลวงไม่มีดินดอน
น้ำใจใสสะอาด
มิเขินขาดความอาทร
ถามไถ่ใครเย็นร้อน
สามัคคีมีพลัง
ทุกคนคือญาติมิตร
หากเผลอผิดหรือพลาดพลั้ง
อภัยไม่รอรั้ง
ด้วยทุกคนรักจริงใจ
ทำงานหนักเหน็ดเหนื่อย
มิชาเฉื่อยหรือผลักไส
ช่วยกันทุกคราไป
ด้วยงานใครคืองานเรา
10 กันยายน 2551 05:44 น.
ชาวนา
แจกันไม้ไผ่
ข้าขอเป็นแจกันไม้ไผ่
ปักดอกไม้ในภูผาหิน
ป้องพิทักษ์รักษาผืนดิน
ให้สิ้นคนถ่อยคอยกินเมือง
ตัดเตียนแต่ตอก็ยังอยู่
ฝนพรูหญ้าก็คลายหายเหลือง
ยืนชีพยังประทังประเทือง
ฟูเฟื่องทั่วถิ่นแผ่นดินไทย
เราคือหญ้าปวงชนคนกล้า
หลอมชีวากันหวั่นไฉน
ต้านอธรรมที่ย่ำยีใจ
เมืองไทยเราผองต้องนิรันดร์
ข้าขอเป็นแจกันไม้ไผ่
ปักดอกหญ้าในพงไพรสัณฑ์
ปกป้องผืนดินยิ่งชีวัน
หญ้ารักษ์มั่นผืนดินถิ่นไทย
หน้าส่วนตัว
1253
