27 กันยายน 2550 19:01 น.
ชีวินมธุรา
บำบวงสรวงแด่ ปวงเทพ เทวา
ได้โปรดส่งรักมา แด่ข้า
ผูกจิตชิดแนบแน่น เสน่หา
อย่าโรยราจงรุ่ง เรืองโรจน์ โชต็ตระการ
ขอชายนั้นเรือนร่าง เข้มคม เข้าที
ยิ้มแย้มเปี่ยมไมตรี ชวนใกล้
อีกทั้งอาทรมากมาย ยิ่งนัก
ผูกสมัครรักแม่นมั่น มิคลาย หน่ายจาง
หากเป็นได้ดังเช่น กล่าวมา
ทุกทุกสิ่งหาจัดเซ่นส่ง หลายอย่าง
ผลไม้ล้วนมากมายได้ เรียงราย จัดวาง
สมดั่งใจเทพสร้าง อำนวย อวยชัย
ใช่ไร้คนหมายปอง เคียงใกล้ ใฝ่หา
ใคร่จักได้รักมาโดย ผ่องแผ้ว
รักมิรู้ร้างบรรเจิด เพริศแพร้ว
อย่าคลาดแคล้วจึดจาง ห่างเห ไกลกัน
*******
ชีวินมธุรา
27 กันยายน 2550 18:47 น.
ชีวินมธุรา
ส่งข่าวคราว ความคิดถึง มายังพี่
ว่าคนดี เป็นสุข อยู่หรือเปล่า
ถูกความทุกข์ บดบัง มารุมเร้า
ยามนี้เล่า ใครคอย เฝ้าปลอบโยน
หากน้องยัง เคียงชิด คงมิเศร้า
เพียงกายเรา อิงแอบ แนบชิดใกล้
ได้อบอุ่น ซาบซ่าน ซึ้งทรวงใน
ช่วยให้คลาย ว้าเหว่ และว้าวน
คิดถึงนัก รักพี่ จากใจน้อง
ส่งถึงห้อง หัวใจ ที่ห่างหน
แด่ทหาร ชาญชาย ยอดกมล
กำลังใจ ท่วมท้น ดลฤทัย
ยามห่างไกล ใจน้อง นั้นหน่วงหนัก
จึงตระหนัก เงียบเหงา จะหาไหน
ส่งรักมา แนบสาสน์ จากดวงใจ
แทนน้องให้ มอบข้างกาย ทุกค่ำคืน
*****
ชีวินมธุรา
27 กันยายน 2550 14:15 น.
ชีวินมธุรา
ลมหนาวโบก โบยพัด โชยมาแล้ว
น้ำค้างแก้ว เกาะตาม มวลบุปผา
ใสกระจ่าง ดั่งดวงดาว บนนภา
ต้องแสงอา- ทิตย์ส่อง งามแวววาว
ยามรุ่งสาง สะท้านกาย ลมแผ่วพริ้ว
ใบหญ้าลิ่ว ล้อเล่น แซมรวงข้าว
เหลืองสะบัด พัดปลิว ดูเด่นพราว
เหลืองแกมขาว เคล้ากันไป ยามอรุณ
คล้ายเราสอง คล้องใจ บ่มไอรัก
เฝ้าฟูมฟัก ต้นกล้า ค้ำนำหนุน
หล่อเลี้ยงน้ำ แห่งสัมพันธ์ หมั่นเติมทุน
ซื่อสัตย์พูน เพิ่มไป ทุกเวลา
แสงแห่งจิต คิดถึง คนึงหา
ส่องนำพา กล้ารัก เติบโตใหญ่
เป็นต้นรัก แตกกิ่งก้าน อวดดอกใบ
ห้วงหทัย เบ่งบาน น่าชวนชม
สองดวงใจ ร่วมกัน ร่วมฟันฝ่า
เสกสรรมา ให้กำเนิด เกิดเหมาะสม
สองมือเกี่ยว ก้อยเดิน เพลินภิรมย์
ถึงแม้ลม หนาวปานใด ใจอุ่นเอม
ลมหนาวพัด สะบัดกราย เพียงแผ่วแผ่ว
เย็นยิ่งแล้ว อิงซบ สุขเกษม
กรุ่นกลิ่นไอ อกหนา ช่วยเติมเต็ม
ความปลื้มเปรม ล้นทรวง ดวงฤดี
ต้นรักนี้ มินาน จะคงอยู่
คู่ชมชู ชื่นรัก ได้สุขศรี
ถนอมไว้ ด้วยดวงใจ และไมตรี
สองเรานี้ ผูกพัน มั่นยืนนาน
*******
ชีวินมธุรา
27 กันยายน 2550 08:35 น.
ชีวินมธุรา
ผ้าสีขาว สะอาด บริสุทธิ์
ลายปักผุด เด่นล้ำ ลายแสนสวย
อยู่ใจกลาง หลากสี ด้ายดิ้นด้วย
ไม้ใบย้วย งดงาม น่าเชยชม
ปักเป็นรูป กระเรียนคู่ ดูน่ารัก
อิงแอบพัก พิงกาย แสนสุขสม
ตัวหนึ่งโอบ กางปีก ป้องกันลม
ตัวหนึ่งชม เคียงชิด แนบอกไอ
ปากนั้นปัก สีแดง แต่งสีสรรค์
ลำตัวดั้น ด้นดิ้น แซมเส้นไหม
ปีกลายซ้อน ชมพูแทรก งามวิไล
เริงร่าร่าย ระบำเพลง รักต่อกัน
ยิ่งเพียงพิศ ในจิต พิศวง
เหมือนดังส่ง โลดแล่น หฤหรรษ์
มีชีวา ขับร้อง ก้องกังวาน
เป็นสัญญาณ รักมั่น นิจนิรันดร์
มอบผ้าปัก ผืนนี้ แด่พี่จ๋า
โปรดรักษา เก็บไว้ แทนคำหวาน
บอกความนัย คิดถึง ทุกชั่วกาล
พี่อย่าราน น้ำใจ น้องให้มา
แทนความหวง ห่วงใย อาลัยยิ่ง
แทนทุกสิ่ง น้ำใจ สิเน่หา
แทนคำพูด แห่งใจ ไม่โรยรา
แทนสัญญา มั่นต่อกัน มิลืมเลือน
******
ชีวินมธุรา
27 กันยายน 2550 08:23 น.
ชีวินมธุรา
เก็บเอา ใบบัวบก
ขึ้นรกรก ริ้มรั้วบ้าน
น้ำใส ในลำธาร
พอประมาณ ตักขึ้นมา
ล้างใบ สะอาดหนา
นำใส่หม้อ ขึ้นตั้งไฟ
เติมน้ำ รินลงไป
รอจนไอ เดือดร้อนแรง
ลดร้อน อ่อนอ่อนแดง
น้ำเปลี่ยนแปลง สีเขียวงาม
เทบนผ้า กรองขาวตาม
เหลือเพียงสาม ในสี่มี
ยกตั้ง ไฟอีกครั้ง
จงระวัง ให้พอดี
สุกแล้ว ก็ได้ที่
เชิญน้องพี่ มาชิมกัน
ตักใส่ ในแก้วใส
น้ำแข็งใส่ ลงไปพลัน
ผู้ใดรัก แปรผัน
มีโศกศัลย์ เศร้าฤทัย
ดื่มน้ำ บัวบกไซร้
ระทมคลาย หายตรอมตรม
ผิดหวัง รักไม่สม
บัวบกบ่ม ขมใจจาง
************
ชีวินมธุรา
หน้าส่วนตัว
1309
