28 มกราคม 2547 22:24 น.
ช็อกโกแล็ต
สิ่งที่เธอกำลังทำอยู่
หากไม่จริงก็หยุดมันแค่นั้น
คำบอกรักที่แค่พร่ำบอกไปวันๆ
ทั้งที่ใจนั้นก็ไม่ได้รู้สึกอะไร
พอทีกับสายตา...
ที่ทำมาทั้งหมดโกหกใช่ไหม
อย่าเสแสร้งเลยเมื่อวันนี้เธอหมดใจ
ก็ไปเถอะไป..ฉันมันคนไม่สำคัญ
เขาคือคนรักใหม่
ไม่เหมือนฉันที่เป็นได้แค่เศษทรายเท่านั้น
คนๆเดิมที่เธอฝืนใจบอกรักไปวันๆ
เป็นแค่สิ่งมีชีวิตที่เธอมองข้ามเท่านั้น
..................ไม่สำคัญอะไร
คนที่โดนนายหลอกตลอดมา.........
28 มกราคม 2547 19:10 น.
ช็อกโกแล็ต
นับต่อไปจากวันนี้
คงมีเรื่องดีๆเกิดขึ้นในวันหน้า
หัวใจที่เคยเจ็บคงต้องใช้วันเวลา
ไม่เคยขอให้เธอกลับมาแค่อยากให้ทักทายกัน
ตั้งแต่วันที่เธอจากไป
ไม่เคยลืมรสน้ำตาที่เจ็บปวดนั้น
แต่ก็ไม่ขอจมปลักใช้ชีวิตไปวันๆ
คนอย่างฉันไม่ลืมเจ็บแต่ไม่ฝังใจ
คิดถึงวันเก่าๆ
วันที่เคยมีเราจำได้ไหม
จากนี้แม้ม่มีเธอแต่กล้ารับประกันเลยว่าหัวใจ...
ยังเก็บภาพความทรงจำดีๆไว้ไม่เคยลืม
อบอุ่นเมื่อคิดถึง
ความรู้สึกของเราสองที่มีให้กันในตอนนั้น
ใจที่เจ็บก็รู้...แต่ก็ยังรู้สึกดีกับคืนวัน
ทุกช่วงเวลาที่แสนดีนั้นยังจำไม่เคยเลือน
แม้ตอนนี้ใจเธอไม่ได้อยู่กับฉัน
แต่ไม่เป็นไร..ไม่ช้ำเท่าไร
เพราะมีคืนวันเก่าๆให้คิดถึงเป็นพลังใจ
ถึงแม้วันข้างหน้าจะพบเจอใคร
....ก็ไม่ลืมเธอ...
28 มกราคม 2547 18:52 น.
ช็อกโกแล็ต
ภายนอกที่เธอเห็นว่าแกร่ง
รู้ไหมว่าใจต้องทนฝืนแค่ไหน
เวลาที่มองเห็นเธอเดินกับใคร
อยากจะร้องไห้แต่ต้องฝืนทน
ฝืนยิ้มให้ดูสดใส
ทั้งๆที่ภายในใจช่างสบสน
รักเธอแค่ไหนก็พูดไม่ได้...รักช่างวกวน
หัวใจเจ็บจนแทบกลั้นไม่อยู่เลย..น้ำตา
คงดูเหมือนห้าวเกินหญิง
คงไม่เคยเจ็บเพราะรักไม่เคยไขว่คว้า
แต่รู้ไหมใจฉันที่ดูเย็นชา
กลับมีแต่คำว่ารักเธออยู่เต็มหัวใจ
ไม่ได้แกร่งอย่างที่เธอคิด
ฉันก็เหมือนผู้หญิงทั่วไปเธอรู้ไหม
อยากให้เธอคอยดูแลเฝ้าเอาใจ
ไม่ได้เก่งเหมือนที่ใครๆคิดเลย....
28 มกราคม 2547 18:39 น.
ช็อกโกแล็ต
ขมขื่นช้ำใจ...
เธอจะรู้บ้างไหมตอนนี้
เอาใจให้เธอไปแต่เธอไม่เคยมองเลยคนดี
จะต้องรออีกกี่ปีเธอจะเข้าใจกัน
เป็นแค่คนที่ดูธรรมดา
แต่รักที่มีคงไม่ด้อยค่ากว่าใครคนนั้น
ไม่เคยน้อยลงเลยรู้ไหมยิ่งมากขึ้นทุกวัน
ต้องเสียน้ำตามากแค่ไหนกัน..เธอจะหันมอง
28 มกราคม 2547 18:13 น.
ช็อกโกแล็ต
คนที่ยืนอยู่ที่เดิมตรงนี้
จะมีใครซักคนสังเกตเห็นบ้าง
ใคร..ที่จะช่วยรับหัวใจที่อ้างว้าง
มอบความรักให้ไม่เคยจืดจางไป
ไม่อยากให้เหมือนเธอที่แค่ผ่านมา...
เป็นเหมือนสายลมเท่านั้นใช่ไหม
พัดความสุขเข้ามาแล้วก็พรากมันไป
เอาใจปันให้ใครต่อใครไม่แคร์กัน
ทิ้งไว้เพียงความเจ็บช้ำ...
กับน้าตาและความเหงาเท่านั้น
เจ็บใจแค่ไหนก็ได้แต่ร้องไห้ไปวันๆ
เพราะอะไรกัน..ต้องช้ำเพราะสันดานผู้ชาย...
เกลียดตัวเองที่ลืมเธอไม่ลง
เกลียดใจ..ที่ยังห่วงเธอไม่หาย
เขาไม่รักยังมานั่ง..เสียดาย
ต่อให้ร้องไห้จนตายเขาคงไม่กลับคืนมา
จำไว้........นะ
หน้าส่วนตัว
924
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟช็อกโกแล็ต
