22 กุมภาพันธ์ 2548 22:26 น.

…ดินแดนใต้พิภพ…

ช็อกโกแล็ต

แดดอ่อนๆ.ท้องฟ้าแจ่มใส.วันที่อะไรๆก็ดูดีไปหมด
       
        ++ณ หมู่บ้านเล็กๆที่อยู่ติดกับภูเขา มีต้นไม้น้อยใหญ่ล้อมรอบ ++

            	ฉับ  ฉับ เด็กหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งกำลังขุดดินเตรียมแปลงเพาะปลูกอย่างขมักขเม้น.

             โอ้ย!! เหนื่อยๆๆๆๆ จะตายอยู่แล้ว . ไม่อยากทำมันแล้วปลูกพงปลูกผักเนี่ย~~  เด็กสาวน้ำเสียงเอาแต่ใจตะโกน โวยวาย ชื่อของเธอคือเอิร์ด

 	ถ้าเหนื่อยก็ไปพักดิ บ่นอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวเราทำเองก็ได้ ไปเหอะป่ะ น้ำเสียงของเอิร์ดทำให้เด็กหนุ่มรำคาญใจ ทำไมเธอช่างไม่น่ารักซะเลยนะ ทำงานนิดๆหน่อยๆทำมาบ่นๆ.เด็กหนุ่มคิด

	เอ้อ ย่ะ ไม่บ่นก็ได้ ทำไปเลย ทำไปคนเดียวเลย เชอะ! แค่นี้ต้องดุด้วยไง๊ ห๊ะ ตาลุงวิน เอิร์ดโต้ตอบกลับอย่างรวดเร้ว แล้วเดินดุ่มๆหายไป

 	เซ็งเป็นบ้าเลยทำไมเค้าต้องขุด ขุด ขุด ด้วยเล่า ก็คนมันไม่ชอบนี่ อีตาวินก็ขี้บ่น อยากทำก็ทำไปสิ . โอ้ยยยยยย!! เซ็งๆๆๆๆ ไปที่น้ำตกดีกว่า เอิร์ดบ่นอุบอิบกับตัวเอง แล้วมุ่งหน้าไปที่น้ำตก
 


           +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


           
	น้ำตกวังมังกรเป็นสถานที่ที่เด็กสาวมักจะมานั่งเล่นประจำทุกครั้งที่ไม่สบายใจ เบื่อหน่อย หรือมีเรื่องให้คิดจนปวดหัว เธอจะมานั่งร้องเพลง แล้วก็เล่นกับสฟริงส์ นกน้อย เพื่อนของเะอที่อยู่กับเธอมาตั้งแต่อายุ3ขวบ จนบัดนี้ เป้นสาวสพรั่ง อายุ16ปีเต็มแล้ว มันก็ยังไม่ไปไหน..
ขนของมันสีแดงสลับเลื่อมทอง ..เหมือนเปลวไฟดูแปลกตา  

        เอิร์ดบ่นอุบอิบให้สฟริงส์ฟัง มันทำท่าทำทางเหมือนว่าเข้าใจเธอทุกอย่าง มันบินเข้าไปจิกไหล่ขวาเธอเบาๆ สฟริงส์จะทำอย่างนี้ทุกครั้งที่เอิร์ดโวยวาย หรือไม่ก็ตอนร้องไห้

แปลกดีนะ อายุมันยืนจัง แล้วก็ดูเชื่องๆด้วย เสียงหนึ่งดังขึ้นมาข้างหลังเอิร์ด 

อ้อ แพมเองเหรอ ก็นึกว่าใคร เอิร์ดมองขึ้นไปที่เด็กสาวรุ่นเดียวกันกับเธอ แล้วก็ทักทายด้วยรอยยิ้ม ที่บูดๆเบี้ยวๆ ดูแล้วแปลกพิกล (ก็กำลังโมโหวินอยู่น่ะสิ(^o^)

เป็นอะไรอีกล่ะเอิร์ด ทะเลาะกับวินอีกแล้วเหรอ  แพมแตะไล่ซ้ายเธอเบาๆ

ฉันมีรอยยิ้มที่ฉันภาคภูมิใจแต่ฉันไม่อยากให้กับแพมเลยจริงๆ ไม่รู้สิ ทำไมนะ เฮ้อ เอิร์ดคิดกับตัวเอง แล้วหันหน้าไปยิ้มนิดๆให้แพม 
ช่างเหอะแพม เดี๋ยวเราไปขุดๆๆ ต่อก่อนนะ เอิร์ดพูด แล้วเดินออกมาจากน้ำตก

กลับมาทำม๊ายยย นี่ก็ใกล้จะมืออยู่แล้ว เร้วไปมั้งที่จะสำนึกอ่ะ เอิร์ด วินพูด แต่ทำหน้าตาทะเล้นใส่
อีตาบ้า คนอุตส่าห์กลับมาช่วยนะ(ที่จริงไม่อยากอยู่กับแพมตะหาก) เอิร์ดพูดยิ้มๆแล้วหยิบก้อนดินเล็กๆขว้างใส่หัววิน
ฮึ่ย.. เจ็บนะเฟ้ยเอิร์ด เดี๋ยวเหอะ เอาหนอนปาให้เลย^^ วินโต้ตอบ แต่หน้าก็อมยิ้มเล็กๆอยู่

หยุดๆๆๆ หยุดเลยนะ วิน ทำงั้นได้ไงมันก็มีชีวิตนะ  เอิร์ดเข้าไปจับหนอนแก้วในมือวินแล้วนำออกไปปล่อยนอกแปลง
ไม่เห็นต้องฆ่าเลยน่ารักออก^^ 

รู้ไหมล่ะ ว่าตรงนี้แหละที่ทำให้เอิร์ดน่ารัก เอาแต่ใจ ขี้โวยวาย ขวานผ่าซาก แต่ก็เอาใจใส่กับสิ่งมีชีวิตตัวน้อยๆ 

ผู้หญิงอย่างเอิร์ดน่ะ ไม่น่าเชื่อเนอะว่าจะเป็นเอามากขนาดนี้ วินแหย่ แต่ก็ดูพอใจกับสิ่งที่เอิร์ดทำ

พูดมากน่ะ ใครจะไปเหมือนยัยแพมล่ะ ดีแสนดี ทั้งสวย ทั้งน่ารัก กิริยามารยาทคุณนู๊ คุณหนู ใช่เป่าๆ  เอิร์ดพูด แล้วยักคิ้วใส่วินทำท่าเหมือนรู้ใจ

เออรู้ก็ดีแล้วนี่ แพมน่ะน๊าาา ต่างกะเอิร์ดเป็นไปไหนๆ วินมองหน้าเอิร์ด เชิดหน้าจนจมูกโด่งๆของเขาแทบจะตั้ง90องศสอยู่แล้ว



            +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



                         +++  เช้าวันต่อมา +++

เฮ้ๆวินดูนี่ดิ มานี่ๆ เอิร์ดกวักมือเรียกวินเร็วดิ๊ไอ้ลุงเอ๊ยยยย 

หลุมยักษ์กลางแปลงผัก ทั้งมืด และลึก ลึกจนไม่รู้ว่าไปสุดที่ใจกลางโลกรึเปล่า?...ทำลายทั้งต้นอ่อน และก็ตัดโอกาสเติบโตของเมล้ดผักที่วินเพิ่งหว่านไปเมื่อไม่นานมานี้ด้วย

เฮ้ยเอิร์ด หลุมอะไรน่ะ อย่างกับอุกาบาต พุ่งไปใจกลางโลกเลยเนอะ  วินพูด แทนที่จะเสียใจขกับผลงานที่ถูกทำลาย แต่ก็จับได้ว่าความตื่นเต้นปนอยู่กับน้ำเสียง

ไปบอกตาของวินดิ ให้ตาศักดิ์มาดู เผื่อเค้าจะรู้อะไรดีๆนะ  เอิร์ดบอกวิน เอ้อแล้วไม่ต้องบอกยัยแพมได้มะ โผล่มาตอนนี้ เราคงรู้สึกเซ็งน่าดู

รอตรงนี้นะเอิร์ด เด๋วเรามา วินลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากหลุมในขณะที่เด็กสาวชะโงกหน้าดูความลึกของหลุมดำนั้น
 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!  เสียงเอิร์ดดัง ดังจนน่าตกใจ เะอไม่เคยกรี๊ดขนาดนี้มาก่อนเลย ถ้าไม่ตกใจจริงๆ

วินหันกลับไปมองแต่เธอไม่อยู่ตรงนั้นแล้วตกลงไปรึเปล่าตกลงไปแน่ๆ 
วินตาลีตาลานวิ่งกลับมาที่จุดเดิม มองลงไปในหลุมนั่น ไม่มีเลย ไม่มีวี่แววของเอิร์ด แต่กลับมีดวงตาสีแดงก่ำลึกลงไปใต้ดิน  มองขึ้นมาที่วิน วินตกใจจนแทบกระโดด แต่เขาก็ไม่วิ่งออกมาจากตรงนั้น. เขารวบรวมสติ และ.




                  ต่อตอนหน้านะคะ

                  นี่เป็นเรื่องที่แต่งมาเล่นๆ ถ้าไม่มีคนอ่านก็ไม่เป้นไรT-T แบบว่าอยากลองเอามาลงดูน่ะคะ 55+      ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค๊า				
9 กุมภาพันธ์ 2548 21:44 น.

+:+...เวลา..ความสุข..สั้นแค่ไหน..+:+

ช็อกโกแล็ต

บ่ายแก่ๆของวันจันทร์...ที่ดูท่าจะราบรื่น..วันหนึ่ง

                    
            บ้านหลังเล็กๆ..ที่ไม่ได้มีเงินทองมากมาย แต่สมาชิกในบ้านก็ดูอบอุ่น 
                                     สดใส...และก็มีความสุข 
            เด็กหญิง..นอนหลับสนิทกับพี่ชายที่เหนื่อยล้าจากการไปไปทำงานเพื่อ   ครอบครัว..ทั้งที่มีอายุเพียง 19 ปี


              วันนั้นไม่รู้เป็นอะไรทุกคนในบ้านง่วงหงาวหาวนอน แม้แต่แม่ก็ยังไม่ไหวที่จะลุกขึ้นไปทำกับข้าวสำหรับตอนเย็น

              " แม่ เดี๋ยวผมเอาโทรศัพท์ไปเทิร์นก่อนนะ..."
           เสียงเด็กชายบอกกับแม่...แล้วเขาก็เดินไปล้างหน้า...

              "นู๋อยากไปด้วยจัง.."เด็กหญิง..พึมพำกับตัวเองเบาๆ เพราะกลัวว่าพี่ชายจะว่า และก็รู้อยู่แล้วว่าไม่ได้ไปแน่ๆ

            "ไปนะแม่..." พี่ชายบอกแม่ แล้วก็ขับรถเก๋งสีดำของตัวเอง ออกจากบ้านไป 


         อีกไม่ถึง10นาทีต่อมา..ใครล่ะจะรู้..ว่ามีเหตุร้ายๆเกิดกับครอบครัวนี้ซะแล้ว...

            "เอ่อ...นี่เป็นบ้านของเด็กคนนี้ใช่ไม๊คับ" ชายคนหนึ่งมาที่บ้าน พูดคุยกับแม่ของพี่ชาย

         "ค่ะ...ใช่ค่ะ ทำไมหรอกคะ?"

        "เอ่อ...คือว่าเด็กคนนี้รถคว่ำตรงนี้เองครับ ตอนนี้อยู่โรงบาล"

           เสียงหัวใจของเด็กหญิงและแม่เต้นไม่เป็นจังหวะ รีบโทรหาพ่อและพี่ๆน้องๆ

         แต่มันสายเกินไป...ช้าเกินไป...พี่ชายจากไปเสียแล้ว...


        **"สมองขาดออกซิเจน5นาทีครับ...ช่วยไม่ได้จริงๆ.." หมอบอกแม่อย่างนั้น โดยไม่คิดจะยื้อชีวิตให้ซักนิด แต่ก็นั่นแหละ....มันสายไป..

         เด็กหญิงเข้าไปหาพี่ชายที่หน้าตายังดูปกติเหมือนคนหลับ หัวใจเต้นช้าลงทุกทีๆ.....เด็กหญิงยังมีความหวังเพราะกหัวใจพี่ชายยังเต้น..แต่ที่เต้น..ก้อเพราะฤทธิ์ยา..และความแข็งแรงของพี่ชาย.....พี่ชายจากไปแล้ว

       เด็กหญิงร้องไห้...ทั้งที่ตอนที่พี่ชายอยู่ ก็มีแต่ทะเลาะกัน ไม่นึกเลย..พี่ชายจะจากไปเร็วขนาดนี้ ถึงเด็กหญิงจะชอบทะเลาะกับพี่ชาย...แต่ก็รัก...รักพี่ชายมากกว่าพี่ทุกๆคน...พี่ชายสอนเด็กหญิง..ให้ทำแต่เรื่องดีๆเสมอ พี่ชายคอยบอกคอยเตือน....และก็เล่นกับเด็กหญิง น้องอยากเล่นบาส ที่บ้านแสนคับแคบ ก็ยังเอาลังกระดาษมาทำเป็นแป้นบาสให้เล่น น้องหิว...ก็หาให้น้องกิน ปากก็บ่นไป แต่น้องรู้นะว่าพี่ชายน่ะ...ก็รักน้องใช่มั๊ย



           สองปีแล้ว ที่พี่ชายจากไปอย่างไม่มีวันกลับ น้องมาสำนึกวันนี้ก้อคงสายเกินไป นึกถึงพี่ชายแต่ละที น้ำตามันเหมือนจะไหล.....หวังนะคะ หวังว่าจะได้เจอพี่ชายในโลกหน้า...หวังนะคะ หวังว่าพระเจ้าจะทรงเมตตาพี่ชายของนู๋...


         อยากให้ทุกคน...รัก...กันให้มากๆ อะไรๆก็ไม่แน่นอนเลย เห็นกันแป๊บเดีย อีกไม่กี่นาทีต่อมา..ก็ไม่มีโอกาสพูดคุยซะแล้ว....


           *** ก่อนที่จะสายเกินไป...กลับมามองหน้า..คนที่เราคิดว่าไม่ชอบเถอะนะคะ บางทีพอเสียเค้าไปแล้ว เราอาจเสียใจทีหลังก็ได้..พ่อ แม่ พี่ น้อง ...บุคคลสำคัญหลายๆท่าน เหมือนพี่ชายของนู๋...ที่นู่คิดว่า..ไม่รัก..และก็ไม่ชอบ
แต่พอเสียไปถึงได้รู้ว่าพี่ชายรักนู๋แค่ไหน จากปากของคนอื่นๆ


         +++ นู่เสีใจที่..ยังไม่เคยบอกรัก หรือกอดพี่ชาย..สักครั้งเลย..++



             นู่บอกตรงนี้ได้ไหมคะ  นู๋รักพี่นะ....พี่...นู๋รักพี่จริงๆ				
6 กุมภาพันธ์ 2548 17:08 น.

+:+...ไม่มีเหตุผลที่รักเธอ...+:+

ช็อกโกแล็ต

มันเป็นอะไรที่ทำให้รู้สึกดี 
                         แค่ได้มองหน้าเธอ พูดคุยบ้างไม่บ่อย
                      ไม่ได้เจอหน้ากันทุกเวลาหลังอาหารเหมือนใครๆ 
                   ไม่มีคำพูดหวานๆ เหมือนที่หลายๆคนต้องการ 
                         ไม่มีของขวัญ....ไม่ได้เดินกลับบ้าน ไม่ได้ไปไหนด้วยกัน

                          ...แ ต่ เ ร า ก็ รั ก กั น ...แ ล ะ ฉั น ก็ รั ก เ ธ อ



                    +:+:+:+:+:+:+:+:+:+:




     เมื่อเธอเอ่ยถามว่าทำไมถึงยังคบเธอได้    ทั้งที่เวลาก็ไม่มีจะให้เหมือนใครเขา ก็ไม่รู้จะตอบว่าไงนะ แล้วไงล่ะ
ไม่ได้อยู่ด้วยกันนานๆเหมือนคนอื่น แล้วไงล่ะ 
แล้วทำไมฉันจะรักเธอไม่ได้ล่ะ
ใครจะว่ายังไงก็ช่าง..สิ   





                            เขาบอกว่า....
                 เธอกับฉันต่างกัน...ฉันเก่ง ทำคะแนนดี...ในขณะที่เธอได้เกือบ0



                     **แล้วไงล่ะ....ฉันไม่สนใจนี่....ความสามารถคน
                     ไม่ได้วัดกันที่คะแนนสอบหรอก


                      +:+:+:+:+:+:+:+:+:+:

                 เขาบอกว่าเราไม่สมกัน...ไม่มีเวลาให้กันอย่างที่ควรจะเป็น
           
             ** แล้วยังไงล่ะ แค่ได้เจอหน้าเธอตอนเช้า วันละ5นาทีก็พอแล้ว

                      +:+:+:+:+:+:+:+:+:+:
           

                           เขาบอกว่าเธอ...เป็นตุ๊ด...ฉันคบไปได้ไง
            ** อันนี้คงแล้วไงไม่ได้นะ...แต่ว่า...แล้วไงล่ะฉันเป็นทอมให้ก็ได้ 55+ 

                      +:+:+:+:+:+:+:+:+:+:

              


                      อย่าไปสนเลยนะใครจะพูดว่าไง...ยังไงฉันก็มั่นใจในเธอ



                     อย่ากังวลอีกเลยนะ 
                      มุมมองของฉันอาจดูง่ายๆ แต่มันก็ทำให้รักของเรายืนยาว
                                               ไม่ใช่เหรอ??
                     ไม่มีเหตุผลหรอกที่รักเธอ  ก้อรักเพราะรัก แค่นั้นเอง


                      

           ***  ^__________________^  ***



     บ น เ ส้ น ท า ง ย า ว ไ ก ล...แ ค่ เ ร า มั่ น ใ จ ก้ อ พ อ..				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟช็อกโกแล็ต
Lovings  ช็อกโกแล็ต เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟช็อกโกแล็ต
Lovings  ช็อกโกแล็ต เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟช็อกโกแล็ต
Lovings  ช็อกโกแล็ต เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงช็อกโกแล็ต