21 กรกฎาคม 2546 08:24 น.
ซินดี้
เหตุผลเพราะอะไรนั่นเหรอ
จะรู้ไปทำไมล่ะเธอไม่สำคัญ
รู้เพียงแค่ฉันมีเธอคนเดียวเท่านั้น
แค่นี้แหละที่สำคัญ....เท่านั้นจริงๆ
อาจจะเป็นเพราะรู้จักมานาน
เราต่างเข้าใจผูกพันธ์มากยิ่ง
ฉันรักเธอเพราะเป็นเธออย่างแท้จริง
ฉันจึงพูดในสิ่งที่ฉันรู้สึกออกไป
21 กรกฎาคม 2546 08:16 น.
ซินดี้
แม้ว่าฟ้าจะเปลี่ยนสักกี่สี
แม้ว่าราตรีนี้ไร้ดวงดาว สดใส
แม้ว่าน้ำในแม่น้ำจะไหลไปอย่างไร
รักฉันนี้ที่มีให้ไม่เคยไปจากเธอ
แม้ทะเลไร้คลื่นดูเงียบเหงา
แม้พระจันทร์ไร้เงา เศร้าพร่ำเพ้อ
แต่ที่ตรงนี้ของฉันก็ยังเป็นของเธอ
และจะยังคงมีเสมอ...ชั่วนิจนิรันดร์
21 กรกฎาคม 2546 08:10 น.
ซินดี้
....ดูเธอนั่งเหงาเหงา.....
...มีอะไรหรือเปล่าที่ฉันช่วยได้...
...อยากให้นั่งคุยเป็นเพื่อนหรือให้ช่วยอะไร...
...ฉันยินดีและเต็มใจทำนะเธอ...
....เป็นอะไรไปล่ะค่ะ....
... เธอถึงได้เป็นแบบนี้น่ะ เห็นนั่งเหม่อเหม่อ...
..โดนใครเค้าทำร้ายจิตใจ หรือทะเลาะกับใครมาล่ะเธอ..
..ถึงได้ดูเบลอเบลอ เฮ้อ ห่วงเธอจัง...
หน้าส่วนตัว
897
