17 ตุลาคม 2549 15:43 น.
ซุปเปอร์เกิร์ล
ฉันอาจไม่ใช่ใครที่เธอใช้ทั้งหัวใจค้นหา
ฉันอาจไม่ใช่ดวงดาวบนฟ้าที่เธอแหงนมองดูได้
ฉันเป็นเพียงแสงเล็ก ๆ จากก้านไม้ขีดไฟ
แต่จะหลอมเป็นแสงสว่างสุดท้ายให้เพียงเธอ
ฉันอาจไม่ได้เป็นดอกกุหลาบต้องตาใครต่อใคร
ฉันเป็นเพียงดอกไม้ที่พลิ้วไหวให้เธอยิ้มได้เสมอ
ดอกไม้ไม่มีชื่อในโลกที่ไม่มีใครได้พบเจอ
แต่จะเป็นดอกไม้เดียวที่บานในใจเธอตลอดไป
ฉันอาจไม่ใช่สายฝนโปรย
ฉันเป็นเพียงหยดน้ำที่โบกโบยความอ่อนล้าให้เธอได้
หากแม้เป็นหยดน้ำตา จะหลั่งรินมาให้เธอสบายใจ
รอเวลาเหือดแห้งไป ให้เธอพบวันคืนที่สดใสแสนดี
ฉันอาจไม่ใช่สายลม
แต่ฉันเป็นอณูความห่วงใย ที่เพาะบ่ม ทุกลมหายใจนับจากนี้
ในหัวใจที่ว่างเปล่า...เธออาจไม่มีฉันแล้วก็ตามที
แต่ขอให้รับรู้เถอะคนดี...ทุกความรู้สึกที่ฉันมีจะไม่เปลี่ยนไป
ฉันเป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆ บนโลกนี้
ไม่ขอเป็นอะไรที่มากมี และยิ่งใหญ่
แม้เธอเห็นฉันเป็นเพียงภาพฝันไร้ตัวตนบนความห่างไกล
ก็ลืมเถอะเธอ...ลืมฉันให้หมดใจ ...ฉันไม่เคยเสียใจที่รักเธอ...
17 ตุลาคม 2549 15:34 น.
ซุปเปอร์เกิร์ล
แอบมอง แอบชอบ แอบหวั่นไหว
ความในใจยังคงคิดถึงเธอ
แอบรัก แอบหวง แอบละเมอ
คิดถึงเธอคนเดียวในหัวใจ
ls ดูความจริงใจ
ftp ความคิดถึงไปทั่วกลุ่ม
declare ความห่วงหาให้ครอบคลุม
แล้ว click ปุ่มเพื่อส่งความหวังดี
del ความบาดหมางของสองใจ
network เชื่อมใยใจที่ล้นปรี่
ให้ ram เก็บความรู้สึกที่มี
ใช้ pointer ชี้สายสัมพันธ์
เก็บค่าความสุขลง file
แล้ว move ย้ายค่าความโศกศัลย์
ทิ้งไปใน bin โดยพลัน
เหลือ quota ไว้แค่ฉันกะเธอ
แม้อยู่ใก้ล..แต่เหมือนไกลในความคิด
บอกสักนิดที่ผิดคือสิ่งไหน
อย่าละเลยทําเป็นเมินเฉยไป
เราเสียดายวันวานพานพบกัน
อยากให้จบก็จบได้ในวันนี้
เพราะคนดีคนนี้ไม่เห็นค่า
วันคืนผ่านไม่พบพานตามกาลเวลา
ยังมีค่าเป็นคนดีที่ใจเรา
แค่เป็นเพื่อน..คือเพื่อนจะได้มั๊ย?
ไม่ต้องเกินกว่าใครในความรู้สึก
แค่ส่งข่าวเป็นครั้งคราวบังเอิญนึก
จะรู้สึกยินดีที่ไม่ลืม
ไม้หันอากาศลอยอยู่บนเรือลำน้อย
แล้วต้อนไก่ตัวจ้อยมาอยู่ข้าง
หลังเติมภาษาญี่ปุ่นเข้าไปให้น่าฟัง
กลายเป็นคำว่าน่ารักจังส่งให้เธอ
ฉันยังรอคำตอบจากเธออยู่
เธอคงรู้ว่าอะไรไม่ต้องตาม
วันที่ห้าเดือนห้าตอนสองยาม
ใจวาบหวามเฝ้ารอคำตอบเธอ
ว่าจะรักหรือไม่รักวานช่วยบอก
อย่ามาหลอกให้เก้อเพ้อคำหวาน
ฉันไม่ทนอดอดทนเหมือนวันวาน
จงขับขานเอ่ยวจีที่มีใจ.
ยิ่งเห็นเธอเฉื่อยชายิ่งอยากเข้าใกล้
ยิ่งเห็นเธอรำคาญใจยิ่งอยากเข้าไปหา
ยิ่งเห็นเธอคอยหลบยิ่งอยากเห็นหน้า
ยิ่งเห็นเธอเย็นชายิ่งอยากชนะใจ
ฉันรักเธอ
I ตัวแรกเป็นสื่อสัมพันธ์รัก
Love ประจักษ์รักแท้มิแปรผัน
You ตัวท้ายหมายถึงความสัมพันธ์
I love you รวมกันฉันรักเธอ
บอกกับใครๆใจแข็งพอ
เรื่องจะให้ร้องขอจึงคิดว่าไม่
จะไม่ถามหาความเข้าใจ
ปล่อยให้เธอไป จนไกลเกิน
ไปทั้งมีคำถามมากมายจะถาม
แต่นับวันทุกอย่างดูห่างเหิน
ทั้งที่อาลัยเสียเหลือเกิน
แต่ไม่กล้าเป็นฝ่ายเดินเข้าไป
คำถามจึงค้างค้าอยู่อย่างนี้
กับความรักที่เกินแก้ไข
จึงยอมรับความสูญเสียไป
โดยไม่ได้ทำอะไรให้ดีขึ้นมา
แม้วิหกกู่ร้องเสนาะจิต
ก็ต้องปิดจงอยปากฟังน้องหนา
เสียงไพเราะออดอ้อนละอ่อนมา
ฟังเจ้าว่าพี่เหมือนดั่งฟังคนตรีเพลิน
แม้รสอ้อยหวานชื่นระรื่นลิ้น
ก็จืดสิ้นยามเปรียบรักกับน้องฝัน
พี่รักน้องคะนึงถึงทุกคืนวัน
รักเจ้านั้นเหมือนลิ้มรสสุคนธ์
แม้สูดกลิ่นบุพชาติที่หวานชื่น
ที่ดูดดื่มชื่นนาสิกแสนสุขสม
ก็มิเท่ากลิ่นรันจวนเจ้าที่เคยดม
สุขสมสุขจิตยามหอมเจ้าเฮย
แม้ได้นอนเตียงตั่งอันผาสุข
ไม่เท่าดุจได้หนุนตักเจ้าหนา
แม้ได้กอดหมอนนุ่มละไมนา
ก็ไม่อาจเทียบเชยเจ้ามาชิดชม
ความรู้สึกถึงเจ้าสี่สัมผัส
ยังเทียบรักเปรียบเคียงให้เหมาะสม
สัมผัสสุดท้ายไม่อาจหาคำคมคม
เปรียบให้สมความงามเจ้าไม่อาจเอย
คิดถึงเธอแทบแย่.... อยากไปนั่งยิ้มแปร้อยู่ตรงหน้า
แต่อยู่ไกลสุดเขา..........โค้งฟ้า เลยได้แต่หลับตาฝัน.....รำพึง
อยากเจอหน้านะตอนนี้ อยากฟังเสียงคนดีที่คิดถึง
ยิ่งถ้าได้สบตาซึ้ง......ซึ้ง......คงสุขที่หนึ่งกว่า ใคร...ใคร
ความจริงก็แค่เรื่องเพ้อฝัน กลออกอย่างนั้นจะเจอกันอย่างไรได้
อย่างดีก็แค่โทรศัพท์ไปทักทาย....เธอจะอยู่รอรับหรือไม่......
แม้เธอจะอยู่ไกลเพียงใด
โปรดรู้เอาไว้ว่าใจของฉัน
จะมีเธอเสมออยู่ทุกคืนวัน
ค่ำคืนหลับฝันจะมีเพียงเธอ...
แม้นนานแสนนานไม่ได้พบเจอ
มั่นคงเสมอรอเธอตรงนี้
จะยังคงรักและยังภักดี
ห้องหัวใจทั้งสี่จะมีเพียงเธอ...
หน้าส่วนตัว
877
