14 มีนาคม 2545 19:55 น.
ณธีร์
ประดู่ทอง รองเรือง สีเหลืองเข้ม
ดอกแต้มเต็ม ตามต้น เจียนล้นเหลือง
เพลินตาชม สมนาม งามประเทือง
สีเรื่อเรือง เหลืองชัด ระบัดรำ
ยามลมโบก พัดพลิ้ว ปลิวไสว
ดอกก็แกว่ง กิ่งก็ไกว ใจถลำ
หลงรักแล้ว หรือไร ใจไม่จำ
เคยชอกช้ำ น้ำตาใคร ไหลหลั่งริน
ยามดอกบาน บานสะพรั่ง ไปทั้งต้น
ยามดอกหล่น หล่นปลิวปราย ไปทั้งสิ้น
ยามมีรัก รักหมดใจ ไปทั้งจินต์
ยามหมดรัก รักหมดสิ้น ไปทั้งใจ
ประดู่ทอง รองเรือง สีเหลืองเข้ม
ดอกแต้มเต็ม แล้วโรยร่วง ฤาไฉน
ปลิดดอกปลิว ริ้วร้าง เคว้งคว้างไป
ยังหวั่นใจ เกรงรักร้าง ดั่งดอกดวง ฯ
6 มีนาคม 2545 13:12 น.
ณธีร์
สล่าคือช่างสร้าง ............. รังสรรค์
จากธาตุหินทรายอัน ........ ค่าด้อย
ประโยชน์สู่ชนนั้น ........... เติมแต่ง ด้วยศิลป์
คุณภาพคุณธรรมร้อย ..... ร่วมเกื้อ สอดประสาน
สล่าคือผู้สร้าง ................ งานทุกอย่างอย่างมีศิลป์
จากธาตุหินทรายดิน ....... สู่อรรถะประโยชน์ชน
คุณภาพเป็นสำคัญ .......... ต้องยึดมั่นในใจตน
คุณธรรมนำสุขล้น .......... รับผิดชอบตอบผลงาน ฯ
4 มีนาคม 2545 11:02 น.
ณธีร์
โคลงตรีพิธพรรณ
สายน้ำผึ้งกลิ่นซึ้ง .... ตรึงใจ
คิดถึงใครจับจิต ...... แจ่มเจ้า
ชวนชิดชื่นพิศมัย ... ใครส่ง สารมา
รุกไล่ปลุกใจเร้า ...... รื่นด้วยนาสา
วิชชุมมาลาฉันท์แปด
โอ้สายน้ำผึ้ง ....... กลิ่นซึ้งตรึงใจ
คำนึงถึงใคร ..... ให้หวนโหยหา
ตรึงจิตติดใจ ..... ฝันใฝ่กานดา
น้องส่งสารมา ... ด้วยกลิ่นถวิลพาน
กาพย์ธนัญชยางค์
สายน้ำผึ้งหวาน ...... เจือใจเจือจาร
สารจากนงคราญ ... รำพันความนัย
ส่งกลิ่นหอมหวน .... อบอวลอุ่นไอ
รัญจวนป่วนใจ ....... ให้หวนคำนึง
กลอนแปด
สายน้ำผึ้ง ซึ้งใจ ใครคิดถึง
ส่งกลิ่นซึ้ง ถึงใจ ใครถามหา
สายน้ำผึ้ง ตรึงใจ ใครส่งมา
ซึ้งอุรา ตราใจ ใครไม่ลืม
1 มีนาคม 2545 16:33 น.
ณธีร์
แกลดิโอลัส ปัดเป่า เศร้าขมขื่น
หัวใจชื่น ระรื่นริน ได้ยินไหม
ดังตึกตัก หนักหน่วง ไม่ลวงใคร
สีหวานใส คล้ายรักเริ่ม เติมน้ำตาล
หวานอย่างนี้ นี่หรือ คือดอกไม้
ช่างจับใจ จับจิต ติดตรึงหวาน
แกลดิโอลัส มัดเข้าช่อ พอประมาณ
เจอสีหวาน พาลหลงรัก เกินหักใจ
รักเรื่อยเปื่อย เรื่อยไป ไม่จำกัด
แกลดิโอลัส แลหมดจด ดูสดใส
ดอกไม้สวย เคียงคู่สาว เร้าฤทัย
หวานจับใจ งามจับตา น่าจับจอง
มองมุมไหน ก็สวย สวยไปหมด
ช่างงามงด สดใส ไม่หม่นหมอง
หวานอย่างนี้ ที่ไหน ใครมิปอง
หลงรักน้อง แกลดิโอลัส มัดหมดใจ
1 มีนาคม 2545 10:33 น.
ณธีร์
อยากบอก ว่า เสียใจ
แต่เธอ คงไม่ ได้ยิน
ป่านฉะ นี้เธอ คงโผผิน
โบยบินไป ไกลเกิน จะเอื้อมคว้า
อยากบอก ว่า คิดถึง
แต่ไม่ กล้าพูด ซึ่งหน้า
ไม่กล้า แม้จะ สบสายตา
มันสุดแสน ทรมาณ์ ในหัวใจ
อยากบอก ว่า รัก
แต่เกรง จักถูก ผลักไส
หัวใจ เจ้าหนอ ช่างกระไร
อ่อนแอเกิน ไปที่ จะรักเธอ
อยากกุม มือ เธอไว้
แต่ได้ แค่คิด ยามเผลอ
ซ่อนไว้ มิให้ เธอหาเจอ
กลัวว่าจะ เพ้อเจ้อ อยู่โดยดาย
อยากโอบ เธอ แนบอก
แต่กลัว ตกนรก สูญสลาย
เพียงคิด ก็แทบ กลั้นใจตาย
ให้อับอาย ไปทั่ว ทั้งจักรวาล
ทำอย่างไรให้กล้าเอ่ย
ทำอย่างไรให้กล้าเผยคำหวาน
ทำอย่างไรให้กล้ากร้าน
ทำอย่างไรให้กล้าหาญกับความรัก
อยากอีกมากมาย อยากอีกหลายอย่าง
อยากเดินเคียงข้าง ทำความรู้จัก
อยากส่งยิ้มให้ เข้าไปทายทัก
อยากนอนหนุนตัก หยุดพักหัวใจ
แต่... ไม่ กล้า ทำ
แต่... เก็บ งำ เอาไว้
แต่... ปล่อย เธอลอย นวลไป
แต่... เจ็บ ในหัวใจ... จังเลย ฯ
หน้าส่วนตัว
10307
