24 มกราคม 2546 23:27 น.
ณัฐ
รู้สึกดีขึ้นบ้างไหม ...
เมื่อเราไกลกันอย่างนี้
เวลาที่ผ่านมาพอจะมี
ประโยชน์ให้วันนี้บ้างไหม
อย่ารำคาญกันนักเลย
ก่อนเรายังเคยเคียงใกล้
แม้ตอนนี้ไกลทั้งตัวและหัวใจ
ขอให้รู้ไว้ในใจยังมั่นคง
รู้สึกดีขิ้นบ้างไหม ...
หากไม่พอใจยังไงบอกได้
จะทำตามทุกอย่าง ..ตามใจ
เพื่อให้เธอสบายใจไร้กังวล
24 มกราคม 2546 23:15 น.
ณัฐ
ขอให้รักษาตัวเองนะคนดี
เพราะตอนนี้ไม่มีฉันเคียงใกล้
คอยดูแลเหมือนเก่าเฝ้าห่วงใย
กายใจเธอไกลห้างและร้างลา
ไม่อาจเอื้อมจะเป็รนคนใกล้ชิด
ไม่มีสิทธิ์คิดเป็นคนชิดใกล้
ได้แต่ทิ้งตัวออกห่างอย่างห่วงใย
แต่แอบอนยใจไปอยู่ใกล้เธอ
24 มกราคม 2546 22:06 น.
ณัฐ
ใจอยากขอร้องไม่ให้ไป
แต่อีกใจบอกไม่ให้ทำเช่นนั้น
จะฝินรั้งเธอไว้ทำไมกัน..
ใจบอกให้นึกถึงสัมพันธ์ที่ผ่านมา
อีกใจบอกเธอไม่มีสัมพันธ์
มีตัวเราเหมาเอาเองทั้งนั้น
ใจบอกไม่จริง เธอจะไม่ทิ้งกัน
เพราะเราเคยผูกพันดัวยกันมา
แต่อีกใจบอกให้ไม่ร้องขอ
อย่าไปรอความผูกพันอย่างนั้น
ที่จริงมันก็แค่ไมตรีที่เธอมีให้กัน
...เพราะฉะนั้น
ปล่อยเธอไปตัดสินใจเอง
24 มกราคม 2546 13:30 น.
ณัฐ
ประสบการณ์กับความชำนาญเป็นสายป่านส่งเรา ความรู้เป็นเพียงว่าวเท่านั้น
ไม่เคยคิดอยากมีในสิ่งที่ไม่เคยมี แต่คิดอยากมีในสิ่งที่ต้องการจะมี
24 มกราคม 2546 13:19 น.
ณัฐ
ไม่อยากรู้ว่าเธอมีใคร
ไม่สนใจอะไรตรงนั้น
เพียงรู้ในใจเธอยังมีกัน
รู้แค่นั้นฉันก็สุขใจ ..
ไม่ต้องการไปไล่ไขว่คว้า
ให้อย่างมาเป็นของฉัน
ขอเพียงในหนึ่งปีมีสักสี่วัน
ที่จะคิดถึงฉัน เท่านั้นพอ
หน้าส่วนตัว
612
