กรุณายืนยันการออกจากระบบ
ดอกดินถิ่นภูหมิง
ค่ำคืนนี้แลดูจันทร์จับเศร้าใจ ไม่มีใครเขาคนนั้นอยู่เคียงข้าง แผ่วเสียงลมกู่รักที่จืดจาง พอเป็นลางพรางความคิดที่อับใจ เจ้าไปแล้วหรือไงคนรักใคร่ เจ้าไปไกลไกลแค่หรือกานดา หรือตัวเจ้าเจ้านั้นอยู่บนฟากฟ้า ตัวของข้าก็จะรอเจ้าบนดิน
วันสิ้นโลก - อัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1028
