14 มิถุนายน 2553 16:38 น.
ดอกยางนา
เรื่องราวที่ผ่านมาเมื่อสัปดาห์ก่อน..
ช่างริดรอนกำลังใจให้อ่อนล้า
หมดกำลังแม้จะยกมือขึ้นปาด..หยาดน้ำตา
ต้องก้มหน้าก้มตา...ยินยอมให้คุณไป
ไม่รู้จะต้องใช้เวลา..อีกกี่สัปดาห์
กว่าหัวใจจึงจะกลับมาทำหน้าที่ของหัวใจ
ทุกวันนี้..มันยังบังอาจบังคับดวงตาร่ำไห้
บังคับสมองใสๆ ..ให้พร่าเบลอ
เขา เลือก คนอื่น..
เป็นสิ่งที่เราเองฝืนไม่ได้
ฟังไว้บ้างสิ...เจ้าหัวใจ
อย่าหวั่นไหว..อย่าอ่อนแอนักเลย
3 มิถุนายน 2553 11:12 น.
ดอกยางนา
คงถึงเวลานับถอยหลัง
สำหรับความผูกพันของเรา
ดังก้อนกรวดในทะเลทรายอันว่างเปล่า
ผ่านคืนหนาว..วันเหงา..ไม่มีความหมายอะไร
ความสัมพันอันฉาบฉวย
เริ่มต้นแสนสวย..หากแต่จบด้วยความทรงจำแสนร้าย
ร้องไห้...ปวดใจ...เดียวดาย
ถึงกระนั้นใจทั้งใจก้ไม่ยอมเลิกรักคุณ
ไม่รู้จะอีกนานไม๊
ความรู้สึกของใจ..จะเปลี่ยนคนคุ้นเคยเป็นคนเคยคุ้น
และอีกนานเท่าไร "เมื่อสบตากับคุณ"
หัวใจจะไม่ว้าวุ่น...และวุ่นวาย
ฉันอาจเป็นแค่ใคร..ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตคุณ
อาจเป็นช่วงเวลาอบอุ่น..แต่ไม่มีความหมาย
เพราะสุดท้ายจะมีแค่ฉันที่รักคุณ "จนตาย"
และคุณก็คงมรใคร..ที่ไม่ใช่ฉันคอยดูแล
หน้าส่วนตัว
1089
