13 กุมภาพันธ์ 2545 15:50 น.
ดอกสารภี
...วาเลนไทน์...วันรักเธอเสมอจิต
ห้วงความคิดให้คลั่งไคล้แทบใหลหลง
รักหรือนี่รุมเร้านักชักอยากปลง
อยากเย็นลงอยู่อย่างรู้คู่ความจริง....
[img]http://www.tourthai.com/gallery/images011/lrose1.jpg[/img
31 กรกฎาคม 2544 20:30 น.
ดอกสารภี
...ยี่สิบเก้า กรกฎา มากำหนด
ให้จำจด วันภาษา น่าส่งเสริม
ภาษาไทย ใช้สื่อ คือของเดิม
ไม่ต้องเติม มีรอง เป็นสองไป
ภาษาไทย ไพเราะ เหมาะยิ่งนัก
มีเสียงหนัก เสียงเบา เคล้าลื่นไหล
มีควบกล้ำ สำคัญ สรรค์ละไม
จำขึ้นใจ พูดคล่อง ผองไทยชน
เสียงสระ สามสิบสอง คล่องได้เปล่ง
รูปมีเอง ยี่สิบเอ็ด เด็ดป็นผล
ดังอะอา อิอี มีได้ยล
ผสมปน พยัญชนะ จะเป็นคำ
สระใอ ไม้ม้วน ล้วนยี่สิบ
ใช้ยกหยิบ ถูกที่ มิถลำ
สระไอ ไม้มลาย คลายปลายจำ
นอกม้วนย้ำ นำใช้ ไม่ผิดมี
ยังมาตรา แปดแม่ แท้กำหนด
น่าจำจด กอ กา ว่าเริ่มที่
อีกกงกน กบกด จดจำดี
กมเกยนี้ นับครบ ว่าจบกัน
มีไตรยางค์ กลางต่ำ นำสูงด้วย
จักได้ช่วย คำคล่อง ไม่ต้องผัน
คำขยาย หมายมี ชี้มากพลัน
ไขไข่นั้น ใช้ง่าย หลายต่างความ
วรรณยุกต์ ห้าเสียง เรียงต่ำสูง
เอกโทจูง สามัญ มั่นมิขาม
ตรีจัตวา พาครบ จบงามงาม
ผันได้ตาม ตำรา ศึกษาดี
การเขียนถูก ปลูกฝัง แต่ยังน้อย
เขียนบ่อยบ่อย ค่อยหัด ชัดวิถี
เริ่มจากหัว ให้เขียน เพียรทุกที
อักษรนี้ ดีงาม ตามคัดกัน
สะกดคำ นำเขียน เพียรสังเกต
ตามสาเหตุ กำหนด จดจำมั่น
วรรณยุกต์ ทุกสระ ระลึกพลัน
ไม่นานวัน จำจด ลดสงกา
ทั้งอ่านเขียน เพียรกัน วันรำลึก
ด้วยสำนึก ดังทอง ของภาษา
เอกลักษณ์ ประจักษ์เห็น เป็นหน้าตา
ล้ำคุณค่า ภาษาไทย ภูมิใจจริง...
19 เมษายน 2544 01:21 น.
ดอกสารภี
บัวสี่เหล่าเล่าไว้ให้ตรองตรึก
ได้รำลึกอย่างไรใครเป็นอยู่
บัวในตมคนหนาเตอะเลอะน่าดู
อาหารปูอาหารปลาไม่มาบาน
บัวในน้ำล้ำยังนานจะบานได้
ดุจส่วนใหญ่ฟังพระธรรมฉ่ำจิตขาน
รอเวลาพาเหมาะเพาะวิญญาณ
ยังมีกาลกระจ่างสว่างใจ
บัวปริ่มน้ำล้ำลิ่วฉิวจะโผล่
ฟังคำโอวาทะธรรมนำจิตใส
รีบเบ่งบานตระการงามตามทันใด
ชนนี้ไซร้พระสัมมาฯทรงว่ามี
บัวพ้นน้ำบานนะอรหันต์
ไร้เกี่ยวพันพิษใจใสสดศรี
ขาวสะอาดปราศกิเลสเหตุราวี
สี่เหล่านี้นำเปรียบเทียบชนเป็น..
14 มีนาคม 2544 10:24 น.
ดอกสารภี
ความสุข ...เป็นไฉน
ถึงผู้ใดใครถามถึงความสุข
หรือว่าทุกข์ถอยห่างอย่างนั้นเหมือน
คงเช่นนั้นแน่นอนวอนอย่าเลือน
ทุกข์คลายเคลื่อนเลื่อนสุขฉุกเห็นทาง
อย่างไรทำทุกข์คลายหมายมุ่งรู้
อย่าหยุดอยู่ยึดอารมณ์ถ่มไม่ห่าง
ด้วยอารมณ์แปรเปลี่ยนเวียนไม่วาง
อย่าอยู่ข้างอารมณ์เดิมเพิ่มคำนึง
อารมณ์ใหม่ใส่ใจไปข้างหน้า
เดี๋ยวก็ลาเลื่อนอีกปลีกไปถึง
เพียงรับรู้อยู่ว่าอย่าตราตรึง
ทุกข์หลุดผึงถึงสว่างที่กลางใจ
สังเกตไปให้ทันหมั่นศึกษา
อารมณ์กล้าหกอย่างช่างยิ่งใหญ่
มีสีเสียงกลิ่นรสปรากฏไป
สัมผัสไล้ธรรมารมณ์พรมทุกยาม
เพียงขณะละไปสู่ใหม่เพิ่ม
เพียงอย่าเติมติดใจไวเข็ดขาม
จักหลุดเกาะกระเทาะติดชิดใจตาม
ด้วยเห็นความว่าเปลี่ยนเพียรเท่าทัน
ฝึกฝึกฝึกใช่นึกจะแน่นัก
ต้องรู้จักตามจริงเห็นสิ่งนั่น
เป็นภาวะนะทันทีมีแปรพลัน
ปัจจัยนั้นมาประกอบชอบไม่นาน
แม้นติดหนับจับใจใช่แล้วเศร้า
ยากบรรเทาถมทับกลับประสาน
ทุกข์ทุกข์ทุกข์รุกใจให้ทรมาน
นานแสนนานกว่าจะหลุดผุดผ่องใจ
เพียรเพียรเพียรพาผ่องไม่หมองจิต
ตามความคิดใหม่เก่าเท่าทันไหม
แม้นล่วงเคยเคยตัวกลั้วต่อไป
มาเริ่มใหม่ด้วยสติซิรู้ตัว
จักเบาคลายหมายสุขทุกข์ลดถอย
แม้นว่าน้อยนั้นทางช่างเหมาะทั่ว
จิตเคยชินชำนาญผ่านเมามัว
พ้นสลัวสู่สว่างอย่างตั้งใจ.
14 มีนาคม 2544 09:28 น.
ดอกสารภี
ธรรมสมบูรณ์พูนเพิ่มเติมจนครบ
ผลประสบสู่นิพพานท่านกล่าวสอน
เริ่มแต่ศีลมีเว้นเน้นสังวร
กิเลสกร่อนร่อนบางจางจนคลาย
ธรรมมากมีอุดมบ่มในจิต
คำนึงคิดไม่คลอนทุกตอนหมาย
ตามพระองค์ประสงค์ใดใจและกาย
ศรัทธาหลายสรณะไม่ละวาง
เปี่ยมสติปัญญาพาเพียรพาก
อดทนมากหลากกิเลสเหตุต้องถาง
จิตแน่วแน่หนักแน่นแล่นถูทาง
จักสว่างอริยะธรรมะครอง
อริยมรรคสมังคีมีเสมอ
มิมีเผลอผิดแผกแตกสู่หมอง
เป็นทางเอกเสกสู่นิพพานครอง
จิตใสผ่องพ้นกิเลสเหตุราวี.
หน้าส่วนตัว
1644
