ความสุข...เป็นไฉน

ดอกสารภี

ความสุข ...เป็นไฉน
ถึงผู้ใดใครถามถึงความสุข
หรือว่าทุกข์ถอยห่างอย่างนั้นเหมือน
คงเช่นนั้นแน่นอนวอนอย่าเลือน
ทุกข์คลายเคลื่อนเลื่อนสุขฉุกเห็นทาง
อย่างไรทำทุกข์คลายหมายมุ่งรู้
อย่าหยุดอยู่ยึดอารมณ์ถ่มไม่ห่าง
ด้วยอารมณ์แปรเปลี่ยนเวียนไม่วาง
อย่าอยู่ข้างอารมณ์เดิมเพิ่มคำนึง
อารมณ์ใหม่ใส่ใจไปข้างหน้า
เดี๋ยวก็ลาเลื่อนอีกปลีกไปถึง
เพียงรับรู้อยู่ว่าอย่าตราตรึง
ทุกข์หลุดผึงถึงสว่างที่กลางใจ
สังเกตไปให้ทันหมั่นศึกษา
อารมณ์กล้าหกอย่างช่างยิ่งใหญ่
มีสีเสียงกลิ่นรสปรากฏไป
สัมผัสไล้ธรรมารมณ์พรมทุกยาม
เพียงขณะละไปสู่ใหม่เพิ่ม
เพียงอย่าเติมติดใจไวเข็ดขาม
จักหลุดเกาะกระเทาะติดชิดใจตาม
ด้วยเห็นความว่าเปลี่ยนเพียรเท่าทัน
ฝึกฝึกฝึกใช่นึกจะแน่นัก
ต้องรู้จักตามจริงเห็นสิ่งนั่น
เป็นภาวะนะทันทีมีแปรพลัน
ปัจจัยนั้นมาประกอบชอบไม่นาน
แม้นติดหนับจับใจใช่แล้วเศร้า
ยากบรรเทาถมทับกลับประสาน
ทุกข์ทุกข์ทุกข์รุกใจให้ทรมาน
นานแสนนานกว่าจะหลุดผุดผ่องใจ
เพียรเพียรเพียรพาผ่องไม่หมองจิต
ตามความคิดใหม่เก่าเท่าทันไหม
แม้นล่วงเคยเคยตัวกลั้วต่อไป
มาเริ่มใหม่ด้วยสติซิรู้ตัว
จักเบาคลายหมายสุขทุกข์ลดถอย
แม้นว่าน้อยนั้นทางช่างเหมาะทั่ว
จิตเคยชินชำนาญผ่านเมามัว
พ้นสลัวสู่สว่างอย่างตั้งใจ.