29 ตุลาคม 2545 14:19 น.
ดอกเห็ด
เข้าใจแล้วว่าไม่ได้เป็นคนสำคัญ
เข้าใจแล้วว่าคนอย่างฉันไม่เคยมีความหมาย
เข้าใจแล้วว่าเธอไม่เคยรักกันมากมาย
อย่าได้อธิบายตอกย้ำกันอีกเลย
ไม่รักกันก็ไม่ได้ว่าอะไร
ความรู้สึกในใจ..ห้ามกันได้ที่ไหน
ที่เคยรักก็คงต้องรักต่อไป..
เรื่องของใจ..มันยากเกินไปที่จะห้ามกัน
สักวันหนึ่งเธอคงจะได้รู้
การต้องรักใครสักคนข้างเดียวอยู่..มันทรมานขนาดไหน
ต้องพบเจอกับความเฉยชา หมางเมินทุกวันไป
ต้องปวดร้าว ช้ำใจ อย่างไม่อาจเอ่ยได้เลย
29 ตุลาคม 2545 14:08 น.
ดอกเห็ด
ไม่คิดจะโกรธเคืองกันเลย
แม้เพิ่งรู้ว่าเธอไม่เคยคิดอะไรกับฉัน
ตลอดเวลาที่ผ่านฉันคิดไปเองทุกวัน
ไม่เคยรู้ว่าเธอนั้น..มีใครในใจ
ไม่เป็นไรหรอกนะคนดี
ฉันคนนี้ยังเป็นเพื่อนเธอเสมอ
ไม่ต้องเป็นห่วงกันหรอกนะเออ
ยังเป็นคนเดิมเสมอไม่เปลี่ยนแปลง
อาจจะเสียใจบ้าง..บางที
เพราะความรักที่มีไม่เคยมีความหมาย
แม้เวลานี้ที่ผ่าน อาจอ้างว้าง..เดียวดาย
แต่สักวันมันคงกลับกลายเป็นความทรงจำ
3 ตุลาคม 2545 17:28 น.
ดอกเห็ด
รู้บ้างไหมว่ามีใครเขาคอยอยู่
รู้บ้างไหมว่ามีใครคนหนึ่งอยู่ตรงนี้
รู้บ้างไหมว่ามีใครเขารักเธอจนหมดใจที่มี
รู้บ้างไหมคนดี รู้บ้างไหมเธอ
หัวใจดวงนี้รอเธออยู่นะ
หวังว่าสักวันเธอจะมองมาอยู่เสมอ
แม้เป็นเพียงความหวังลมๆแล้งๆของคนละเมอ
แต่คนๆนี้รักเธอคนเดียวจริงๆ
3 ตุลาคม 2545 17:21 น.
ดอกเห็ด
เธอคงไม่เคยรู้สิ่งใดในใจฉัน
กับสิ่งที่มีในคืนและวันที่ผันผ่าน
ความรักที่เบ่งบานและความหวั่นไหว
กลับกลายเป็นเพียงความในใจของคนๆหนึ่ง
แม้อยากเอ่ยให้เธอได้รับรู้
ว่ามีใครคนหนึ่งแอบรักเธออยู่ตรงนี้
แต่ความกล้าหาญที่มีน้อยเกินไป
กลัวต้องเสียเธอไปหากพูดมันออกมา
หน้าส่วนตัว
465
