15 กันยายน 2545 16:28 น.
ดอกแก้ว
ครั้งหนึ่งความรักเคยทำให้เราหวั่นไหว
ครั้งหนึ่งความรักเคยทำให้เรามีความสุข
ครั้งหนึ่งความรักเคยทำให้เราสดใส
แต่ทำไมวันนี้ไม่มีครั้งหนึ่งที่เราเคยรู้จักอีกเลย
29 สิงหาคม 2545 19:01 น.
ดอกแก้ว
ฉันไม่เคยมีค่าเลยหรือในสายตาเธอ
เธอเคยแคร์บ้างไหมว่าฉันรู้สึกอย่างไร
โดดเดี่ยวเดี่ยวดาย เหงาเศร้า
ฉันรู้ว่าเธอคงไม่กลับมามองฉัน
สิ่งที่หัวเรียกร้องบอกว่ารักเธอ
แต่ใจเธอกลับเรียกร้องว่าไม่อยากเจอ
แค่นี้ใช่ไหมที่เธอตอบแทนให้ฉันมา
29 สิงหาคม 2545 18:50 น.
ดอกแก้ว
ปล่อยมือฉันแล้วโปรดเดินจากไปเถอะ
อย่าใจร้ายด้วยการเข้ามาบอกว่าเสียใจ
เข้าใจว่าระหว่างเราไม่รักกัน
เหลือแต่ความว่างเปล่า และสายตายที่เย็นชา
ยอมรับแล้วละว่ามันคงถึงเวลาที่ต้องปล่อยมือ
29 สิงหาคม 2545 18:46 น.
ดอกแก้ว
ทุกคืนฉันยืนร้องให้คอยเขา
ทุกวันทุกเวลายังคอยเขาอยู่อย่างนั้น
ทุกความรู้สึกทุกลมหายใจทุกความสำพันธ์
ระหว่างเธอกับฉันไก้แค่รอ
29 สิงหาคม 2545 18:41 น.
ดอกแก้ว
ทำไมน่ะสิ่งที่ทุมเทบางครั้งกลับมองไม่เห็นคุณค่า
ต่างกันกับบางสิ่งที่ไม่ตั้งใจแต่มองเห็นชัด
พระเจ้าไม่ทรงเข้าเราเลยหรืออย่างไร
จะต้องทนอย่างนี้อีกนานไหม
กับเวลาและความรู้สึกโหดร้ายอยู่ตลอดเวลา
หน้าส่วนตัว
509
