11 สิงหาคม 2545 20:31 น.
ดอกแก้ว
รู้ตัวว่าผิด
ที่คิดกับเธอเกินเพื่อนอย่างนี้
ทุกครั้งที่เข้าใกล้เธอทุกที
ความรู้สึกที่มีเกินเพื่อนคนนี้จะห้ามทัน
เธอมีเขาอยู่ข้างกาย
และไม่เคยมีใจให้คนอย่างฉัน
และเขาคือคนสำคัญ
ก็เพียงพอแล้วสำหรับเหตุผลที่ฉันควรจะไป
11 สิงหาคม 2545 20:30 น.
ดอกแก้ว
เหนื่อยมานาน เหนื่อยนัก อยากพักเหนื่อย
เหงาอยู่เรื่อย เหงานัก อยากคลยาเหงา
ท้ออยู่เรื่อย ท้อนัก อยากบรรเทา
ใยตัวเรา แพ้เขา อยู่ร่ำไป
น้อยใจนัก โอ้ข้า ชะตาชีวิต
ใครลิขิต ชีวิตข้า มาแต่ไหน
ทนต่อสู้ เหนื่อยตัว เหนื่อยหัวใจ
ทนสู้ไป เหมือนมีกรรม เพียงลำพัง
อยากมีใคร สักคน คอยห่วงหา
ในเวลา ที่ฉัน นั้นสิ้นหวัง
บางเวลา ที่ฉัน อยู่ลำพัง
อยากมีบ้าง สักคน คอยห่วงใย
(จะมีบ้างไหมหนอ ชีวิตนี้
คิดแล้วก็ยังท้อ และก็น้อยใจชีวิตจริงๆเลย
11 สิงหาคม 2545 20:27 น.
ดอกแก้ว
นั่งแงนมองท้องฟ้าเวลาเหงา
ฟ้ามีดาวพราววับประดับแสง
แต่ใจฉันอ่อนล้าหมดเรี่ยวแรง
เหมือนไร้แแสงดวงดาวคราวเมฆมัว
อยากมีใครสักคนเคียงข้างฉัน
ช่วยแบ่งปันความทุกข์ที่สุ่มหัว
เพียงสักคนช่วยฉันให้หายกลัว
จะปล่อยตัวหัวใจให้เธอเลย
11 สิงหาคม 2545 20:26 น.
ดอกแก้ว
จากไป
คิดถึงวันเวาลาที่ผันผ่าน
คิดถึงนาทีที่สวยงามที่มีเธออยู่ข้างฉัน
คิดถึงรอยยิ้ม...ความรัก...ที่เรามีให้กัน
คิดถึงความผูกผันที่ฉัน....ไม่อาจลืม
แต่นั้นคงเป็นได้แค่ความคิดถึง
มันคงเป็นส่วนหนึ่งของความห่วงหา
เมื่อเธอจากไปไกลสุดลับตา
สื่งที่ฉันเห็นคือวันเวลาที่แสนเหงาใจ
เจ็บนะ...อยากบอกว่าฉันเจ็บมาก....
เมื่อเห็นคนที่มีค่าไปมีใครคนใหม่
รอยรักที่บอกช้ำกลั่นเป็นน้ำตาที่ไหลออกไป
ถึงความรู้สึกจะเจ็บมากแค่ไหน..แต่ทำอย่างไรได้
+++เมื่อหัวใจำม่เคย ลืมเธอ +++
11 สิงหาคม 2545 20:24 น.
ดอกแก้ว
กับอดีตเก่า ๆ ที่แสนร้าวราน
กับวันวานที่ทรมานเมื่อครั้งก่อน
ทำให้เก็บเป็นเครื่องสอนใจเป็นอุทธาหรณ์
ว่าเค้าคนก่อนไม่เคยจริงใจกับเราเลย
แต่มาวันนี้มีเธอคนใหม่เคียงข้าง
เธอไม่ปล่อยฉันอ้างว้างบนทางที่สับสน
เธอคนนี้คอยปลอบคอยให้กำลังใจเมื่อฉันทุกข์ทน
และเธอจะอยู่กับฉันทุกแห่งหนไม่จากกันไป
มาถึงแล้ววันนี้วันที่ฉันแน่ใจ
ฉันมีความนัยอยากที่จะเผยให้เธอได้รู้
ว่าตลอดเวลาสิ่งที่เธอทำให้ฉัน ฉันเฝ้ามองดู
และฉันอยากจะอยู่เป็นคู่เธออย่างนี้.....ตลอดไป
หน้าส่วนตัว
624
