5 ธันวาคม 2552 18:17 น.
ดอกแดด
ฉันไม่ใช่ดอกไม้ที่บอบบางอีกต่อไปแล้ว
ในเมื่อหัวใจของฉันหยาบกระด้าง
ฉันเลอเลิศเกินกว่าจะสนทนากับสายลมและผีเสื้อ
ฉันเย่อหยิ่งเกินกว่าจะรับการจุมพิตของน้ำค้าง
ฉันอวดดีเกินกว่าจะน้อมกายรับไออุ่นจากแสงแดด
ฉันไม่เคยแยแสต่อสิ่งเหล่านี้มานานเท่าไห่รแล้ว
ไม่อาจรู้
ผู้คนเหล่านั้นทำให้ฉันเปลี่ยนไป
ตัด ปัก แต่ง
จนฉันแทบจำไม่ได้ว่าตัวเองมีต้นกำเนิดมาจากไหน
ฉันไม่หลงเหลือใครอีกต่อไปแล้ว
สายลมและผีเสื้อไม่ยอมพูดกับฉัน
น้ำค้างและแสงแดดไม่ทักทายฉันอีกต่อไป
ฉันแสร้งทำเป็นไม่สนใจ
ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้ว
ฉันหลงรักน้ำค้างและผีเสื้อ
ฉันผูกพันกับสายลมและแสงแดด
ทรมานเหลือเกิน
.........................
ผู้คนเหล่านั้น
เหตุใดจึงพรากฉัน จากคนที่รัก
21 ตุลาคม 2551 15:02 น.
ดอกแดด
สายลมผู้อ่อนหวาน
โปรดรับการจุมพิตสิเหน่หา
ช่อดอกไม้ความรักในแววตา
เธอผ่านมาเพื่อทักทาย
18 มีนาคม 2551 17:34 น.
ดอกแดด
อาจไม่ใช่ความรู้สึกที่แปลกใหม่
เพราะเร้นซ่อนในใจมาแสนนาน
อาจบางครั้งคล้ายกับไม่ต้องการ
แต่ยินเสียงแว่วขานอยู่ภายใน
27 มกราคม 2551 16:19 น.
ดอกแดด
มันไม่ใช่ความรักหรอกสาวหน้อย
แค่วูบลอยหลงเล่ห์ปรารถนา
ต่อเมื่อใดเธอแจ่มชัดมีศรัทธา
ธารผีเสื้อดอกไม้ป่านั่นแหละรัก
มันไม่ใช่ความรักหรอกคนดี
โลกใบนี้ซ่อนเงื่อนปมประจักษ์
รักที่เห็นไม่แน่ว่าแท้นัก
อาจแค่ลมปากชักชวนลวงลวง
2 มกราคม 2551 11:21 น.
ดอกแดด
ก้าวไปพร้อมด้วยกันกับฉันไหม
สู่ด้วยใจแรงผลักดันของความหวัง
ผลัดกันมอบความห่วงใยให้พลีง
เสมือนดั่งแรงใจเพื่อฝ่าฟัน
ก้าวไปพร้อมกับฉันนะที่รัก
เธออย่ากลัวซากปลักคิดหวาดหวั่น
เราจะร่วมดุ่มเดินสู่ตะวัน
เพื่อมุ่ง ณ ความฝันอันลึกซึ้ง
เราจะสร้างความห่วงใยไว้โอบรัด
เราจะผูกจะมัดความคิดถึง
เราจะเกี่ยวเชื่อมโยงด้วยคะนึง
เพื่อมาตรามาตรึงกันและกัน
เราจะสานจะทอปั่นใยรัก
เราจะถักเพื่อเสริมสร้างทางสุขสันต์
เราจะมอบหัวใจให้แบ่งปัน
เพื่อมีเธอมีฉันร่วมดวงเดียว
เราจะดื่มจะลิ้มรสความหวาน
เราจะชุบชีพวิญญาณใจห่อเหี่ยว
เราจะปั้นความรักจักกลมเกลี่ยว
หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวฉันและเธอ..
......................................................
: แด่เธอที่รัก...
หน้าส่วนตัว
1504
