
ดึกมากแล้วคืนนี้นอนไม่หลับ
เพราะกระสับกระส่ายใจไหวหวั่น
พยายามข่มใจสารพัน
แต่ตัวฉันพร่ำเพ้อเธอเรื่อยมา
จึงไม่อาจห้ามได้เพราะใจคิด
เรื่องถูกผิดเพ้อเพี้ยนเจียนจะบ้า
มีแต่ภาพอาจารย์หวังติดตรึงตรา
ในทุกคราน่ารักยิ้มทักทาย
เธอก็คืออาจารย์หวังของนิสิต
ปากน้อยจมูกนิดงามเฉิดฉาย
ภาพยังซึ้งติดตรึงมิรู้คลาย
ถึงฟ้าดินสลายไม่ขอลืม