12 พฤษภาคม 2553 12:05 น.
ดาวศรัทธา
คุยข้ามคืนฝืนนั่งริมฝั่งน้ำ
ไม่กรายกล้ำผิวกายสายสมร
เพียงพูดจาพาทีวจีวอน
ทุกบทตอนจดจำคอยย้ำเตือน
เพียงครั้งเดียววันเดียวค่ำคืนเดียว
แต่เศษเสี้ยวจับใจหาใครเหมือน
หลายสิบปีที่ห่างไม่จางเลือน
ยังมาเยือนรอยรักสลักใจ
รอยที่ผ่านคืนนั้นตะวันรุ่ง
วันที่มุ่งปรุงจิตพิสมัย
แผลสวาทบาดคารอยอาลัย
ครวญคิดไปใจจะขาดอยู่รอนรอน
รสรักที่มีทุกข์ทรมาน
แทบวายปราณผลาญกายเกินถ่ายถอน
คิดถึงรักรวยรินไม่กินนอน
เฝ้าอาวรณ์เวียนวนจนอ่อนใจ ...
" สายสวาท
ใจแทบขาดเมื่อยามคิดถึงเจ้า
ตั้งแต่ย่ำ สุริยน จนรุ่งเช้า
แสนจะเปล่าเปลี่ยวใจไม่นิทรา ......"
6 พฤษภาคม 2553 21:19 น.
ดาวศรัทธา
"..คือคนไทย" ใช่ทาสประกาศก้อง
ความปรองดองผองไทยกลับให้หา
เพราะแบ่งข้างต่างเขลาเบาปัญญา
บ้างบอดบ้าพาป่วนกวนแผ่นดิน
ความปรองดองต้องบอกต้องตอกย้ำ
คลายเงื่อนงำสำแดงแฝงกังฉิน
ฝังรากลึกลามบ่าทั่วธานินทร์
กัดเกาะกินไพร่เจ้าโคตรเหง้าตน
ความปรองดอง ต้องยอมออมชอมให้
ใครเป็นใครไกล่เกลี่ยเฉลี่ยผล
ยื่นไมตรีตอบแทนแทนทุกคน
ทนอดทนเพื่อไทยสถาพร
การข่มขู่ขันแข่งแย่งอำนาจ
เข่นอาฆาตมาดร้ายทำลายถอน
เพียงเพื่อพวกพ้องเขาเอานคร
อย่างซับซ้อนซ่อนกลหวังผลปลาย
การปรองดอง รองค้ำอำนาจเถื่อน
ที่บิดเบือนบ้าคลั่งหวังขยาย
เจตนา สันติสุข คงเปล่าดาย
รอให้ถึงวันวายก็สายเกิน
การปรองดอง ต้องทำต้องย้ำบอก
ทั้งในนอกไทยผองต้องสรรเสริญ
ต้องตกลงปลงใจในทางเดิน
ไทยเจริญสุขสันติ์ นิรันดร ...
หน้าส่วนตัว
2792
