11 พฤษภาคม 2549 14:11 น.
ดาวเคียงเดือน
หัวใจหวิวส่งเสียงสำเนียงเพรียก
ร่ำร้องเรียกบอกรักจักแค่ไหน
ดั่งสายลมปลิดปลิวพัดพลิ้วไป
ยามห่างไกลช่างสับสนวกวนพลัน
เหมือนหัวใจอ่อนล้าตามหาเจ้า
เหมือนใจเฝ้ารอรักจากแดนฝัน
หากเป็นจริงรักไซร้ให้นิรันดร์
หรือเป็นเพียงฝันที่ฉันละเมอ
9 พฤษภาคม 2549 16:54 น.
ดาวเคียงเดือน
สายตาอ่านผ่านกวีที่ใจรัก
แจ้งประจักษ์ว่ารักสุดหวนหา
ใจอาวรณ์ผ่านกวีนี้คณา
สุขอุราพาฝันนิจนิรันดร์
ใจอาวรณ์ออดอ้อนผ่านงานเขียน
พาร่ำเรียนเขียนถ้อยร้อยใจฝัน
ขอตามติดชิดเจ้าทุกคืนวัน
ดั่งดวงจันทร์อยู่เคียงคู่นภา
บทกวีนี้สดชื่นแสนรื่นใส
มอบจิตให้ไร้ทุกข์สุขหรรษา
ดั่งพรเทพนิรมิตส่งจิตมา
ให้โสภางามแม้นแดนสุขาวดี...
หน้าส่วนตัว
2106
