28 มิถุนายน 2550 16:50 น.

......* ไม่ใช่ชายในฝัน * ...........

ดินกระดาษ

ไม่ใช่ผู้ชายในฝัน
       แค่คอยเติมเต็มให้กันในวันที่อ่อนไหว
       แค่อยู่ข้างๆกันในวันที่เดียวดาย
       แค่คนที่อยู่ใกล้ๆแล้วอุ่นใจเท่านั้นเอง
           ก้อแค่นี้จะแค่ไหน
       แค่สุขหัวใจไม่ได้เผลอ
       แค่รู้สึกที่ทุกครั้งที่พบเจอ
       แค่รักเธอหมดหัวใจเท่านั้นเอง				
28 มิถุนายน 2550 15:22 น.

เธอไม่ใช่เจ้าชาย....

ดินกระดาษ

ในนิทานมีเจ้าชาย     มีเจ้าหญิง
 ในความจริงมีเพียงเธอกับฉัน
ในนิทานทั้งสองได้รักกันรันทร์
ในความจริงเราคบกันแค่ช่วงสั้นๆของเวลา
    เพราะเธอไม่ใช่เจ้าชาย    ฉันไม่ใช่เจ้าหญิง
เพราะความจริงไม่สวยหรูดังปรารถนา
เพราะเธอจากไปแล้ว   ฉันเสียน้ำตา
แล้วความจริงก้อสอนว่า  นิทาน คือ  นิทาน				
24 มิถุนายน 2550 17:55 น.

เมื่อไหร่จะน้ำตาหยุดไหล

ดินกระดาษ

เบื่อหัวใจ
            เบื่อคำว่า  ไม่รัก
            เบื่อคำว่า   อกหัก
            เบื่อรักที่มีแต่ร้างลา
                เมื่อไรจะลืมเขาได้
            ทำไมหัวใจมีแต่เรียกหา
            คนที่ไม่เคยไยดี  ทำให้เจ็บซ้ำๆเรื่อยมา
            แล้วเมื่อไหร่น้ำตาจะหยุดไหลเสียที				
22 มิถุนายน 2550 11:59 น.

มีเช้าจึงมีค่ำ

ดินกระดาษ

เอื่อยเอื่อยเรื่อยเรื่อยไหล
                        ธารพริ้วไหวไหลลงต่ำ
                         ตะวันตกในพลบค่ำ
                        คล้ายตอกย้ำวิถีคน
                        
                        มีเช้าจึงมีค่ำ
                        มีตกต่ำ..มีสูงโตง
                        มีละ.....และมีโลภ
                        ความละโมบไม่ปราณี

                        เวลายังคงไหล
                        เหมือนน้ำใส..ไม่ไหลกลับ
                        ยิ่งกระทำ..ยิ่งทมทับ
                        ต้องแบกรับ..กระทำตัว

                        ชั่วดีอยู่ที่ใจ
                        ถ้าละได้ไม่หมองมัว
                        แยกใจจากความชั่ว
                        พ้นหมองมัว..สุ่นิพพาน                   				
21 มิถุนายน 2550 14:06 น.

รัก....เหมือนนาฬิกาทราย

ดินกระดาษ

ตอนแรก.....เธอเป็นคนโทรหาฉัน
                            พอนานวันกลายเป็นฉันโทรหาเธอ
                            ทุกครั้งที่โทรไป...ไม่ค่อยว่างเสมอ
                            เธอเป็นอะไรของเธอบอกฉันที
                            รักของผู้ชายคงเริ่มจากร้อย
                            นับวันมันยิ่งน้อยลงไปใช่ใหม
                             ถ้าเธอไม่มีความจริงใจ
                             ทำไมต้องมาทำให้ฉันรักเธอ
                             เจ็บทุกครั้งที่โทรไป
                             เธอถามฉันว่ามีอะไร ..ทำไมโทรหา
                             เธอบอกว่า..ถ้าไม่มีอะไรก้อไม่ต้องโทรมา
                             หยาดน้ำตารินไหลเอ่อล้นใจ
                             ก้อได้เมื่อเธอต้องการอย่างฉัน
                             บอกมาว่าต้องการลากันใช่ใหม
                             พูดกันตรง  ๆ  ฉันก้อมีศักดิ์ศรีมีหัวใจ
                             จะไม่ทนให้ใจ...กับใครที่ไม่ต้องการมัน
                              ถึงจะเจ็บแต่ก้อจะไป
                              ก้อในวันนี้เธอหมดรักฉัน
                              ยังมีคนมากมายอีกร้อยพัน
                              ที่จะรับฉันเข้าไปในหัวใจ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดินกระดาษ
Lovings  ดินกระดาษ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดินกระดาษ
Lovings  ดินกระดาษ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดินกระดาษ
Lovings  ดินกระดาษ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงดินกระดาษ