22 กันยายน 2545 11:02 น.
ตฤณ
ถ้าจะถามว่ายังรักกันไหม
สิ้นเยื่อใยแล้วหรือถึงห่างเหิน
เปล่าหรอกนะ แต่ที่ทำหมางเมิน
เพราะทางเดินระหว่างเรา .. เขาเข้ามา ..
อยากให้ยอมรับความจริงให้ได้
คงไม่ยากเท่าไร ให้ต่อว่า
อยากให้เคารพการตัดสินใจ..วันเวลา
จากกันด้วยดี ดีกว่า หมางเมินไป
ต่างคนก็ต้องต่างความคิด
ห้ามได้ไหมความรู้สึก ก็ผิดได้
อย่าเพียรถามฉัน ถ้ายังอยากรู้ความเป็นไป
เพราะคำตอบอาจทำร้ายใจ..มากกว่าเดิม
22 กันยายน 2545 10:29 น.
ตฤณ
ไม่รักไม่เป็นไร...
ไม่อยากให้หัวใจของใครมาสงสาร
จริงอยู่เสมอทุกคราวของความร้าวราน
ช่างแสนยาวนาน และช่างจดจำ
ถ้าจะรักกันต้องด้วยหัวใจ
ใช่เพียงเห็นแค่ความเป็นไป .. เท่านั้น ..
ทุกพื้นที่ของหัวใจ ต้องครอบคลุมด้วยอุ่นไอ ผูกพัน
เมื่อรัก ก็ต้องปรับตัวเข้าหากัน ในบางที
แต่เธอไม่เคยที่จะเข้าใจ
มองฉันแล้วก็เลยผ่านไปอยู่อย่างนี้
เพราะรู้ว่าฉันรักเธอ มากกว่าความรักที่เธอมี
ความไม่สนใจใยดี กำลังเข้ามาแทนที่ความผูกพัน
ไม่สามารถทำให้ใจเธอดีขึ้นมาได้
สามารถเพียงแต่เฝ้ารักคนใจร้าย อยู่อย่างนั้น
มีเธอเคียงข้าง ร่วมสร้างสานคืนและวัน
สุขใจแล้วที่ตัวฉัน .. รักเป็น ..
20 กันยายน 2545 18:49 น.
ตฤณ
หลากหลายคำถามวนเวียนเข้ามา
หยดน้ำตารินหน้าอาบแก้มใส
คนที่ได้ชื่อว่า ที่รัก รักษาน้ำใจ
ด้วยถ้อยว่า มันจะเกินไป เบื่อเต็มที
ยังรักกันอยู่หรือเปล่า
เป็นคำถามคำเก่าในครั้งนี้
หรือเพราะเยื่อใยที่ให้จางไปทุกที
ถึงไม่รู้สึกถึงไออุ่นที่เคยมี ให้กัน
25 สิงหาคม 2545 13:00 น.
ตฤณ
ไม่เป็นไรนะ . .
ถ้าเธอจะขอเดินไปจากที่ตรงนี้
ทั้งที่อยู่ไป ก็รู้ว่าเยื่อใยมันไม่มี
แล้วจะมาทน เซ้าซี้ ทำไมกัน
บอกกับตัวเอง ว่าไม่ควรร้องไห้
ที่ควรจะทำให้ คือยิ้มรับเอาไว้อย่างสิ้นหวัง
ไม่มีเหตุผลใด จะเอามาอ้างเพื่อฉุดรั้ง
ความรักที่หักพัง ไม่มีวันจะหวนคืน
คำว่ารักก็คงไม่มีความหมาย
เพราะมันตายไปแล้ว ไม่อยากรื้อฟื้น
อย่าตามใจตัวเองนะ ต้องหาจุดยืน
อย่าไปทวงถามคืน ถึงรักที่ดาษดื่น ในใจเธอ
21 สิงหาคม 2545 13:34 น.
ตฤณ
เพราะกลัวว่าตัวเองจะไม่เหลือใคร
จึงใช้สองแรงสองใจเพื่อจะเหนี่ยวรั้ง
แต่ก็ทำไม่สำเร็จ เพราะใจคนไม่จีรัง
ทำให้น้ำตาไหลหลั่งพรั่งริน
ความจริงคือเธอไม่มีใจ
แค่ไม่กล้าบอกความนัยคนใจหิน
มีรักใหม่ปล่อยทิ้งขวางใจชาชิน
ต้องทำเป็นไม่ได้ยินคำแก้ตัว
เพิ่งรู้ว่าเธอเป็นคนมีเหตุผล
ยกตัวอ้างตน รู้จักดีชั่ว
แท้ที่จริง กับการเหนี่ยวรั้ง กลัวแสนกลัว
กลัวว่าฉันจะไม่ปล่อยตัวเธอไป
ผู้หญิงหนึ่งคนตรงนี้
กล้ารักได้ ก็ต้องกล้าเลิกได้
ถึงแม้จะเจ็บช้ำ ความทรงจำ ซ้ำลงไป
แต่ก็ไม่เป็นไร จะยืดหยัดขึ้นมาใหม่ ด้วยตัวเอง
หน้าส่วนตัว
619
