9 กรกฎาคม 2548 14:32 น.
ตามตะวัน
เจ็บปวด.....รวดรอน......อ่อนแอ
คืนนี้คงต้องแพ้...แพ้ความคิดถึง
เทออยู่ไหน....เทออยู่ไกล...เกินเหนี่ยวดึง
รู้ไหมว่ามีคนคิดถึง...แทบขาดใจ
............................................
พร่ำวอน....อ้อนออด...กอดความเหน็บหนาว
ขอเพียงดาวช่วยบอกกล่าวเทอได้ไหม?
สายลมโชย...คนที่นี่หนาวหัวใจ
จะอบอุ่นถ้ามีเทอโอบกอดไว้..ถ้าเทอกลับมา
9 กรกฎาคม 2548 14:24 น.
ตามตะวัน
ฉันจะรอที่เดิม
ตรงนี้ฟากฟ้าจะไม่เพิ่มเติมดาวดวงไหน
ให้เทอได้รู้สึกถึงความทรงจำของใจ
ที่จะไม่เปลี่ยนไป....ตามการหมุนของเวลา
................................................
แม้จะรู้ว่าเทอไม่เหมือนเก่า
แต่ใจดวงเก่า....ยังเก็บความห่วงหา
ยังรอเทอ...คนที่ฉันแอบให้ใจ..เสมอมา
แม้ที่เดิมกับฉันคนเก่าอาจบอกไม่ได้ว่า........
.....ยังรักเทอ.....
9 กรกฎาคม 2548 14:14 น.
ตามตะวัน
เจ็บตรงที่ไม่อาจลืมเทอ
ทรมานตรงที่ไม่อาจพบเจอกันเหมือนเก่า
ฉันยังงหวัง....ยังฝันถึงความรักเรา
ในขณะที่เทอก้อคงมีแต่เขาในหัวใจ
.............................................
ความจริงที่แสนปวดร้าว
และมันยังคงเป็นเรื่องเก่าที่ทำไห้ฉันต้องร้องให้
ไม่รู้จะอีกกี่นาน.....ที่ฉันจะผ่านมันไป....
ห้วงแห่งน้ำตาและความอ่อนไหว...
ของคืนวันที่มีแต่ความเดียวดาย...ทรมาน
9 กรกฎาคม 2548 14:02 น.
ตามตะวัน
.......ถ้าเทอร้องไห้.....
ฉันจะแปลงร่างเป็น " หัวไหล่ " คอยเช็ดน้ำตาเทอ
ถ้าเทออ่อนไหว ขาดกำลังใจ
ฉันจะเป็น " เหตุผล " ดึงเทอไห้มองอย่างเข้าใจ
ถ้าตอนนี้เทอรู้สึกอยากอยู่เหงาๆ
ฉันจะแปลงร่างเป็น " เงา " อยู่ใกล้ๆ แต่ขอไม่รบกวนเทอ
You can cry on me my shoulders
I will support you with all possible reasons
I can be your shadow when you want to be alone
หน้าส่วนตัว
830
