30 สิงหาคม 2546 12:15 น.
ตามฝัน
หลงคร่ำครวญ ทวนคำหวาน เมื่อวานก่อน
ให้นึกย้อน คิดถึง คนึงหา
โอ้อกเอ๋ย ระทมแล้ว เพราะแก้วตา
หว่านคำหอม ออดอ้อนมา แล้วลาไกล
ด้วยใจนี้ ที่ภักดี มีแต่รัก
เหตุไฉน สัมพันธ์หัก ถูกผลักไส
เป็นได้เพียง คนรักเก่า ของเจ้าไป
เหลือเก็บไว้ เพียงภาพเก่า เคล้าน้ำตา
ดวงฤทัย แตกสลาย มลายสิ้น
เพียงได้ยิน เห็นเธอเขา เย้าตรงหน้า
อันตัวฉัน ผิดอะไร ไม่กล่าวมา
อ้างเพียงว่า เพราะความเหงา เข้ากล้ำกราย
ใจเหว่ว้า จึงไขว่คว้า หาสาวอื่น
เข้ามายืน แทนตัวฉัน วันห่างหาย
ตำแหน่งเดิม รักเขาเติม เริ่มมากมาย
แล้วกลับกลาย เป็นเขา เข้าครอบครอง
นั่งคร่ำครวญ ทวนคำ เคยหลงผิด
ให้นึกคิด เกลียดชาย มีใจสอง
คนอย่างเจ้า สักวันจะ ไร้คนมอง
วันหนึ่งต้อง ถูกทิ้งขว้าง อย่างเดียวดาย
24 สิงหาคม 2546 01:10 น.
ตามฝัน
ใจดวงน้อย อมยิ้ม เพราะอิ่มรัก
ถูกทายทัก จากเธอ จนเพ้อไหว
ลอยละลิ่ว ปลิวว่อน จนอ่อนใจ
ขอเพียงได้ ซุกอุ่นไอ ใกล้คนดี
ช่วยสงสาร หัวใจจร ร่อนเร่เรื่อย
อยากเอื้อนเอ่ย ว่ารัก จากใจนี้
แต่ยากกล่าว จึงขอขับ เป็นบทกวี
เกริ่นวจี ว่ารักเธอ เพ้อผ่านกลอน
เธอจะรู้ หรือเปล่า ว่ากล่าวถึง
ถูกรำพึง รำพันรัก ผ่านอักษร
รู้เถิดนะ ว่าทำใจ ฉันไหวอ่อน
จึงออดอ้อน ผ่านบทกลอน วอนช่วยพา
ขอเพียงเธอ สัมผัส รู้รับได้
ก็สมใจ คนส่งสาร ปรารถนา
และถ้าเธอ มีความนัย คล้ายคลึงมา
รีบจ่าหน้า ส่งหาฉัน ในทันที
แค่อยากมี เธอร่วมคิด พิชิตฝัน
ร่วมแบ่งปัน ทุกข์สุข ทุกทุกที่
แชร์รอยยิ้ม ยามสนุก สุขฤดี
และพร้อมที่ คอยปลอบขวัญ วันอ่อนแอ
ใจดวงน้อย อมยิ้ม เพราะอิ่มรัก
ถึงไม่ถูก ทายทัก ไม่ท้อแท้
ลอยละลิ่ว ปลิ่วว่อน ไม่งอแง
ขอเพียงแค่ ได้รักเธอ ก็สุขใจ...
15 สิงหาคม 2546 19:26 น.
ตามฝัน
เรื่องราวเขาเรียกสาร...........ถูกส่งผ่านหลายงานสื่อ
ถ่ายทอดไกลระบือ..................เป้าหมายคือสื่อถึงชน
นักข่าวเขียนตามเรื่อง..........เหตุการณ์เมืองช่างสับสน
ตีไข่ใส่ความปน......................ระบายจนตนหนำใจ
นักร้องดาราดัง....................อนาคตพังเพราะพิษร้าย
บ้างดังจนหมั่นไส้....................ถูกใส่ไคล้จนวอดวาย
ถือตนมีปากกา....................ใครเหม็นหน้าด่าฉิบหาย
สังคมจึงวุ่นวาย.......................เป็นเพราะไทยไม่รักกัน
คนร้ายกลายเป็นดี...............ใยโลกนี้จึงกลับหัน
คนดีไร้สำคัญ.........................ใยสื่อนั้นไม่เห็นใจ
หัวข่าวพาดตีแผ่..................มีแต่แย่ให้สงสัย
เรื่องดีมีถมไป........................ไฉนเลยไม่เชยชม
โฆษณาอีกทางหนึ่ง.............เป็นสื่อซึ่งคอยทับถม
ไม่แคร์ถึงสังคม.....................หวังเพียงแข่งแย่งลูกค้า
ไอเดียแสนบรรเจิด..............สุดล้ำเลิศช่างสรรหา
สินค้าต้องติดตา......................เรื่องอื่นข้าไม่คำนึง
ถูกต้อง เป็นอย่างไร.............ไม่สนใจไม่นึกถึง
แล้วแต่ว่าพวกมึง...................จะเลือกเสพกันอย่างไร
ครรลอง และ คลองธรรม.....เป็นเรื่องขำทำไปได้
บ้านเมืองใกล้วอดวาย............หากคนไทยไม่ช่วยกัน
สื่อเอ๋ยช่วยพินิจ..................ตรึกตรองคิดอย่างสร้างสรรค์
อุดมการณ์ จรรยาบรรณ.........โปรดยึดมั่นเพื่อประชา
เจ้าเป็น ..สื่อมวลชน............เจ้าเป็นคนของทั่วหล้า
หวังดีจึงกล่าวมา....................ให้สมค่า...สื่อมวลชน...
หน้าส่วนตัว
1240
