31 พฤษภาคม 2545 21:20 น.
ตื่น
เขานั้นดี กว่าฉัน ค่อนข้างแน่
และฉันรู้ ว่ายังแย่ แต่ต้องเผย
ไม่อยากรอ อีกต่อไป เดี๋ยวเกินเลย
ใจเธอเอย... จงกลับเถิด เขาเลิศเลอ
โปรดปลดปล่อย ฉันไป เพราะใจหยาบ
โปรดเข็ดหลาบ เหม็นสาบฉัน ทุกวันเสมอ
โปรดรังเกียจ เหยียดหยามฉัน เลยนะเธอ
โปรดอย่าเผลอ กลับมารัก.... โปรดหักใจ
ส่วนตัวฉัน หลังพ่ายแพ้ แม้ใจทุกข์
แต่ซ่อนสุข ซุกมิดชิด มิเผลอไผล
วันใดเหงา เราก็นึก ย้อนกลับไป
ชั่วชีวี ยังดีใจ ได้เจอเธอ
ได้เรียนรู้ และได้รัก ประจักษ์จิต
จะถูกผิด หรือเสียใจ ทำไมเหรอ
ในเมื่อชีวี นี้ยังยอม สละให้เธอ
ขอปรนเปรอ เธอด้วยรัก....และภักดี
เธอรักใคร รักผู้ใด ฉันไม่ว่า
แต่ขออย่า มาซักฉัน ให้หน่ายหนี
ฉันจะซ่อน ความรักใคร ในฤดี
มันก็เป็น สิทธิที่........ ฉันมีเอง
30 พฤษภาคม 2545 00:58 น.
ตื่น
เธอคงไม่จำ... พร่ำเพ้อ ละเมอถึง
วันที่เรา เคล้าคลึง แต่งแต้มฝัน
วันเราสอง ร่วมเรียง เคียงผูกพัน
รสจูบนั้น มิทันจาง...... ไปจากใจ
ไหล่สล้าง นวลเนียน เราเจียนคลั่ง
ติ่งหูดั่ง หยกสกาว พราวไฉน
ฟันซี่น้อย เปรียบกับมุก ต้องแสงไฟ
สุดห้ามใจ อย่างไร ให้ห่างเธอ.....
จูบจูบจูบ ระดมจูบ ทั่วใบหน้า...
จูบหนังตา จูบหัวใจ จูบให้เผลอ
จูบหอมหวาน จนดวงใจ ใฝ่ละเมอ
ช่างเลิศเลอ รสจูบนี้..... ไม่มีลืมม.....
แหะ แหะ...... ม่ายก้าแต่งต่อแย้วคับ
มันโป๊จัง.... ขืนแต่งต่อเดียวตำหนวดจับอ่ะคับ 555555555555
29 พฤษภาคม 2545 21:08 น.
ตื่น
ผู้คน มากมาย.........ปะปน
ผู้คน ร้อนรน...........มากมี
ขอเพียง ผู้เดียว.......คนดี
ขอเพียง คนที่..........เข้าใจ
คนที่ หัวเราะ...........เรื่องเดียวกัน
คนที่ เคยฝัน...........หรือสงสัย
เรื่องง่ายง่าย.............ที่ใครรู้ และเข้าใจ
แต่เรื่องนั้น เราสงสัย............ ไม่เคยลืม......
29 พฤษภาคม 2545 20:56 น.
ตื่น
ไอน้ำ ลอยบนฟ้า
ตกลงมา กลายเป็นฝน
ความเสียใจ ในตัวคน
ไหลปะปน....เป็นน้ำตา
เสียใจ.....ใยง่ายนัก
แค่รู้จัก....และร่ำลา
ใจเอย......อย่านำพา
ขอเพียงว่า...... ข้าไร้ใจ......
28 พฤษภาคม 2545 17:43 น.
ตื่น
บทกลอน ก็คือกลอน
แม้ใจอ่อน ก็คลายลง
แต่รัก ที่มั่นคง
มิยืนยง เพียงแค่กลอน
คำหวาน สาดใส่หู
วันหนึ่งรู้ ก็คลายคลอน
ความผิดหวัง จะสั่งสอน
ชั่งใจก่อน.... อาวรณ์รัก
หน้าส่วนตัว
983
