9 ธันวาคม 2544 00:57 น.
ตโมนุท
ขอสรรเสริญคุณครูผู้ยิ่งใหญ่
สอนศิษย์ให้รู้ก่อนผิดคิดถลำ
ให้เด็กรู้สิ่งใดที่ควรทำ
คอยชี้นำธรรมะสละตน
คอยอบรมบ่มให้ใฝ่ระเบียบ
ให้พร้อมเพรียบในวินัยใฝ่ฝึกฝน
ทั้งสอนให้รู้ค่าการวางตน
การเป็นคนใช่เป็นคนจากตำรา
ครูผู้สอนวิชาใช้ชีวิต
ให้เติบโตที่ความคิดใช่สังขาร์
ให้ดีพร้อมจากข้างในจิตวิญญาณ์
เพื่อที่ว่าไม่ให้ไทยไร้คนดี
ใจโดนบ่มให้ข่มคิดแต่กุศล
ให้เป็นคนคิดเป็นสมศักดิ์ศรี
สอนให้สอนรุ่นลูกหลานในสิ่งดี
ศิษย์คนนี้จึงได้ดีเพราะมีครู
อยากเป็นครูเพราะมีครูคอยสอนสั่ง
เป็นพลังสำคัญยิ่งให้ศิษย์รู้
ว่าศิษย์นี้อยากก้าวย่างตามอย่างครู
อยากเป็นผู้บ่มเพาะชาติผ่านเยาวชน
6 ธันวาคม 2544 21:50 น.
ตโมนุท
... เหมือนวันเก่าๆหวนหา
เหมือนวันเวลาย้อนหลัง
เรื่องเก่าเล่าซ้ำอีกครั้ง
แต่คราวยังครั้งเยาว์วัย
...ดุจวารีไหลรี่กลับ
ดุจดาวดับกลับสุกใส
คล้ายคืนใกล้นับจากไกล
เหมือนฝันไปที่เพื่อนมา
.....เวลาเมื่อครั้งก่อน
สายลมอ่อนๆนกร่อนเต็มฟ้า
เคยจับกลุ่มสนุกสนานเฮฮา
พูดคุยตามประสาเพื่อนรักกัน
...มาวันนี้ต่างคนเติบใหญ่
เพื่อนจากไกลเกินเคยคิดฝัน
พบวันนี้จึงมีเรื่องจะแบ่งปัน
เรื่องเธอเรื่องฉันมาช่วยรับฟัง
...นั่งจับกลุ่มคุยคล้ายวันเก่า
เสียงเพื่อนเรายังเหมือนหนหลัง
เฮฮาสนุกสนานเสียงดัง
เหมือนเมื่อครั้งยังวัยเยาว์
...มีบ้างเรื่องเศร้า เรื่องสนุก
มีบ้างเรื่องทุกข์ เรื่องสุขคลุกเคล้า
หัวเราะร่า น้ำตาปร่า กับเพื่อนเรา
ทั้งสุขแกมเศร้า เล่าวันเดียวไม่พอ
เพื่อนเอ๋ย...
จากวันนี้จะมีอีกไหมหนอ
วันน้ำตาปร่า แต่ยังหัวร่อ
แล้วจะต้องรออีกนานเพียงไหน
เพื่อนเอ๋ย...
เพื่อนเก่าๆยังส่งใจให้
เพื่อนต้องไกลใจเพื่อนไม่อยู่ไกล
แล้วเราจะพบกันใหม่...วันสดใสจะหวนหาคืน
5 ธันวาคม 2544 19:40 น.
ตโมนุท
ความรัก ความศรัทธา
การค้นหา ความใฝ่ฝัน
ดาวน้อยร้อยเรียงกัน
ร่วมมุ่งมั่นปรารถนา
ติดตามถามหารัก
ยากยิ่งนักเกินเสาะหา
ไขว่คว้าเพียงมายา
รักล้ำค่ายากเกินครอง
ยึดมั่นในความคิด
พลาดเพียงนิดจิตคงหมอง
ศรัทธาเกินกล้าลอง
ไม่ยอมครองเพียงแค่เงา
หากมีแต่รักเล่น
จะยอมเป็นแค่คนเหงา
รักแท้แค่ตัวเรา
ดีกว่าเศร้าเพราะรักกลาย
ดวงดาวเตือนความรัก
เลือกมากนักรักเหือดหาย
ประตูรักปิดตาย
เกินกล้ำกรายรักหมายมั่น
ความรัก ความศรัทธา
ยังค้นหา ยังใฝ่ฝัน
หากรักแล้วลวงกัน
ศรัทธานั้นดับดิ้นไป
5 พฤศจิกายน 2544 09:41 น.
ตโมนุท
ปาดน้ำตาออกจากหน้า
แหงนมองฟ้า แกร่งกล้าเข้าไว้
พรุ่งนี้สิ พรุ่งนี้จะเริ่มใหม่
จะก้าว ก้าวต่อไปด้วยทรนง
ลุกขึ้นแล้ว พร้อมแล้วกับการสู้
จะหวังอยู่ ความหวังไม่เคยแหลกเป็นผง
จะเริ่มใหม่ด้วยก้าวใหม่ที่มั่นคง
ชีวิตจะไม่จบลงที่ตรงนี้
หากยังอู้ หากคิดอยู่ว่าเจ็บร้าว
เวลาคงสูญเปล่า ใครเขาก็รุดหนี
ลุกขึ้นสิ ลุกเผชิญกับชีวี
ฝันที่มีไม่มีทางยากเกินครอง
2 ตุลาคม 2544 14:33 น.
ตโมนุท
นั่งมองฟ้า ดูดารา แล้วใจหาย
ดาราราย คล้ายกับบ้าน ที่ห่างหน
สำเนียงลม โหมวู่หวิว วิ่วเวียนวน
พัดอึงอล วนเวียนจิต คิดตรมตรอม
คิดถึงบ้าน คิดถึงป่า นาแลทุ่ง
คิดถึงรุ้ง พุ่งผ่านฟ้า น่าถนอม
คิดถึงกลิ่น ดอกไม้ป่า เคยเด็ดดอม
คิดจนยอม ปล่อยใจพัก ประจักษ์ดาว
ณ บ้านเก่า ใครจะนั่ง ดูดาวหนอ
ใครจะรอ รับลมว่าว เมื่อหน้าหนาว
จะมีใคร คอยยิ้มรับ จันทร์สกาว
เวหาหาว ดาราพราว ใครเล่าดู
จันทร์ที่นี่ แค่ละม้าย คล้ายจันทร์บ้าน
ไม่ตระหง่าน ผงาดยิ้ม พิมพ์สวยหรู
ดาวที่นี่ ราศีหมอง เมื่อมองดู
อาจเพราะสู้ แสงราตรี มิไหวกระมัง
หน้าส่วนตัว
7107
