22 มิถุนายน 2551 16:42 น.
ทรงสุบรรณ
เฝ้า...คอยเทอตรงนี้ไม่เหินห่าง
รอ...ความหวังเลือนลางใกล้ห่างหาย
เทอ...จะกลับคืนมาหรืออย่างไร
เสมอ...เหมือนเส้นด้ายกับเข็มเงิน
คิดถึง...คิดถึงและคิดถึง
เทอ...คนหนึ่งที่อยู่ใกล้กับฉัน
แทบขาด...สายสะบั้นกันและกัน
ใจ...ของฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไร้เทอ
22 มิถุนายน 2551 16:18 น.
ทรงสุบรรณ
ฉันคนนี้คิดถึงเทอที่สุด เทอจะรู้บ้างไหม
เทอจะทำอะรัย ที่ไหน อย่างไร
ขอเทอจงรู้ไว้ คิดถึงเทอนะคนดี
เหมือนสองเราไกลห่างกันมากมาย
สีชมพูที่เคยมีก้เริ่มจะจางหาย
ไม่ว่าจะกี่เดือน กี่วัน กี่ร้อยปี
ฉันคนนี้ก้จะยังมีเทออยู่ใกล้ๆหัวใจ
***รักเทอนะ"ยัยแก้มอูม"
22 มิถุนายน 2551 16:07 น.
ทรงสุบรรณ
เทอคนดีตอนนี้เทออยู่ไหน
เทอรู้ไหมว่ามีใครเขาคิดถึง
รำพันรักคะนึงถึงเฝ้ารำพึง
เขียนกลอนซึ้งสื่อความในให้ถึงเทอ
ถึงตอนนี้เป็นเวลาเกือบอาทิตย์
เป็นความผิดของฉันที่พลั้งเผลอ
ทำมือถือหล่นไปใจห่างเทอ
รักเสมอรักเทอมิสร่างคลาย
ไม่ได้คุยกันทุกคืนเหมือนวันเก่า
ที่สองเราเคียงใกล้ปล่อยคำหวาน
อยากกลับไปเคียงกันดั่งวันวาน
อยากจุมพิตเทอให้นานสิ้นปราณไป
เทอตอนนี้ไม่รู้ว่าเปลี่ยนไปไหม
เมื่อสองใจไม่ได้ชิดสนิทสม
เช่นวานวันฉันเทอใกล้ไร้สิ้นลม
กอดกันกลมอิงแอบแนบนิทรา...
22 มิถุนายน 2551 14:47 น.
ทรงสุบรรณ
สวัสดี น้องพี่ ศรีไทยเพรม
เว็บไซร์เสริม วรรณกรรม อันสร้างสรรค์
ร่วมใจร้อย เรียงเสียง คำประพันธ์
ช่างจำนรร ไพเราะ เสนาะใจ
มาวันนี้ ใช่จัก มาเทียบชั้น
มาแบ่งปัน ความรู้ สู่เพื่อนใหม่
ร่วมเรียงร้อย ท่วงทำนอง แบบของไทย
ให้ทั่วโลก ประจักษ์ใว้ ไทยมีดี
ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะครับ ผม"ทรงสุบรรณ"สมาชิกใหม่ครับ
หน้าส่วนตัว
930
