16 สิงหาคม 2547 23:33 น.
ทรายกะทะเล
ทุกอ่าง.แบกไว้ไว้คนเดีว
ทุกเรื่องแปลกแจริงที่อง......รับผิดชอบ
หากเป็นใครไม่รู้หรือจะชอบ
ได้แต่ปลอบัวเอง ทำกันไป
แล้วทำไม......เราต้องเป็นคนให้คนเดินบนหลัง
สุดกำลังจะงจิตใจได้
น้ำตาตกในใจดั่งพลัน
สงสารลูก นั่งฝัน.เมื่อไหร่ใกล้ความจริง
ต่อเวลาให้บ้างพลางทำงาน
ต่อให้ขานปากก็ว่า..จะต้องเป็นสิงห์
อย่าให้กำขี้ดีวกว่า กำตด มาอ้างอิง
ขอเวลาที่ทำให้เรา ไม่ผิด เขาคิดไปเอง
ทำใมต้องทำให้เราต้องนั่งคิด
เกิดก่อกิจมากมายต้องนั่งเพ่ง
สมาธิ จิตใจ อยากฝักให้เป็น คนเก่ง
เธอต่อเอง เวลาให้เรา ตั้งตัวได้ เรายินดี
อย่าลืมกันนะ
15 สิงหาคม 2547 14:51 น.
ทรายกะทะเล
กาลเวลาพาผ่านหลายปีผ่าน
ก็อาจอ่านใจคน ฉงนไหน
ก็รู้ว่าเขาเป็นเช่นอย่างไร
ไม่โทษใคร...ที่ไหนไหน ...ในใจตน
ที่ผ่านมา..งอาจคิดผิดไปหน่อย
ใจจึงด้อยพัฒนาพาฝึกฝน
ต่อแต่นี้ ความจริงใจที่ผ่านมาไม่เปลี่ยนปน
ก็อดทนทำไปให้ได้คืน
มีวิชาเหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน
จะตกถิ่นฐานใดคงไม่จน
กาลเวลาผ่านไปคงไม่สน
ขอให้คนเป็นคน ดีกว่าเดิม
เข้าใจ ทุกคน พยามเอาใจเราใส่ใจเขา
ก็ทุเลาลงบ้างพลางสุขศรี
ไม่กลัวไรกลัวทำไม เป็นไรมี
ความรู้ที่จะทำตามที่ถูกต้องปกป้องกัน
น้ำเงินไหลมา พาสุขที่เสียไป
กลับมาใหม่ ขอคืนบ้างเถิดฉัน
กล่าวไปแล้วการเข้าใจ...คนนั้น นิพพานพลัน
ชาติหน้านั้นไม่ขอเกิด แม้นจะมีหมื่นล้านบาทก็ไม่แคร์
ขอ............แต่ว่าความเข้าใจไปให้กลับมาบ้าง
อย่าพลพาลไปตามปากกระแส
หากคำว่าเข้าใจดีแล้ว.....สุขแน่แท้
ก็ไม่.........แชเชื่อนอีกขอเรียน....ถูกผิดเอาถูกทำ
14 สิงหาคม 2547 01:05 น.
ทรายกะทะเล
หากฉันยังอยู่บนนั้น
ก็ดันเงินช่วยท่านได้
เพราะความไม่รักดีไป
ออกจากการไกลไปเลย
เสียงเคื่องบินที่ผ่าน
สัญญาณเตือนว่าใจเอ๋ย
ครั้งหนึ่งเราซึ่งพึ่งเคย
เยอะเย้ยในใจตนเอง
เห็นไหม....ว่าเราแท้แท้
ช้างแย่สุดทนยนเพลง
ออกจากแหล่งเพชรเสียเอง
นึกว่าเจ๋งหรือไร
ป่านนี้มีเงินล้นพ้อน
มอบให้แม่พ่อยิ่งใหญ่
กตัญญุรู้คุณนั้นไซร้
ทำไมมาเป็นอย่างนี้
ไม่มีใครเห็นใจหนอ
เขาเอาขยะมาให้ทุกที
ใจฉันสุดเสียใจล้นปรี่
อย่าทำกันเกินอีกเลย
เสียงเครื่องบิน ยินทีไร
ร่ำไห้อยากกลับไปหา
ต้องอยู่กับเช่นน้ำตา
เขาพาเราไปไหนกัน
ไหนบอกว่าเดินทางถูกแล้ว
ใยแคล้วทิ้งฉันเคว้งคว้าง
สุดที่จะเอ่ยว่าทาง
ที่ไหนเขา กลับคืนคำ
13 สิงหาคม 2547 21:33 น.
ทรายกะทะเล
คำว่าเพื่อน สุดซึ้งกว่าคนรัก
คนรู้จักสุดจะห้ามไม่ให้เห็น
คนเป็นคนมีน้อยนักจักยากเย็น
คนเป็นเช่นดุจมนุษย์สุดยากเจอ
คำว่าเพื่อนดีกว่า คำว่ารัก
คำว่าหักใจ ลาพาให้เผลอ
คำว่ารักมีที่ไหนเราได้เจอ
คำว่าเธอรักฉัน เป็นอย่างไร
พี่น้องเธอ....ทำกับฏันอย่างไรเล่า
สุดจะเศร้า เอาใจถอดเอาไว้
น้ำตาตากอยู่ยิ่งกว่าข้างในใจ
ทำไมให้เขามา ทำกัน เพราะสองเรา
หากไม่มีซึ่งลูก...ผูกติดไว้
ฉันคงไกลเธอนานแล้ว ยังโง่เขลา
สละเวลาหนังหน้าไฟ ก็ไม่เบา
เงินทองเขาพ่อฉันเธอเอาไป
คำว่าเพื่อน.....ก็คือเราตัวเราแท้
ตัวเราแน่ปลอบใจตัวเรา เศร้าเผลอไผล
กลั้นน้ำตาไม่มีแล้วชินในใจ
เป็นเรื่องไซร้ ปกติ ที่เธอทำ
คำว่ารักมาให้ฉันไม่มีแล้ว
ที่เธอทำ ที่แท้เพราะฉันเขลา
ยอมให้เธอเดินผ้านหลังบนหัวเรา
อุทิศเง่าโง่ได้ เพราะใครกัน
แม่พ่อฉันเธอเคยไหม เข้าเฝ้าเยี่ยม
ตัวไม่เจียมเธอมาจากทางฝัน
เห็นเครื่องบินผ่านมาคว้าได้ทัน
ฉันโง่งันโดดลงมาเกาะพ่อกิน
เวลาคนเราติด กับอะไรให้ใจทุกข์
เวลาสุขมีเธออยู่ทุกโผผิน
เวลาเศร้าเธอเคยไหมจะได้ยิน
มีแต่กินกัดกร่อนใจให้ครอน
มีอย่างหนึ่งที่อยากฝากไว้นะคนรัก
เธอเหมือนจักที่ฉนเคยบอดตาคนสอน
บอดสนิทคิดว่าตนเองนั้นช่วยเธอทุกตอน
ยามเราคลอนเธอทำไม..........เหยียบเติมกัน
คนอย่างเธอขี้อิจฉา ฉันตั้งแต่แรก
มันไม่แปลกนักหรอกที่ฉันเห็น
เธอทำทุกอย่างให้ฉัน มืด...อย่างเลือดเย็น
ฉันช่วยเธอมากเป็น..........ต้องผ่าตอน
อุ้มท้องมา ต้องผ่าตัดสักกี่หน
คนโง่งนอย่างฉันใครเฝ้าอทรณ์
โง่บริสุทธิ์ ทำไม หากแกล้งโง่ ให้ทุกตอน
เวลาสอนก็ตอน นี้ นี่นั่นเอง
ต่อนี้ไปหากฉันมีใคร ให้เฝ้าหา
โปรดเปิดตาเปิดใจให้เราเก่ง
ไม่อยากเป็นคนมาเฝ้าระเรง
จิตต้องเพ่ง.......ที่........พระ...ในใจตน
จึ่งบอก มา คำว่า เพื่อน กับคนรัก
หากจ้องจักดีดี มีให้เห็น
อย่าตาบอด ออดอ้อน ตอนยังเป็น
มีให้เห็นเช่นฉัน...............ใคร.....ต้องดูเป็น..สังวรณ์
13 สิงหาคม 2547 14:02 น.
ทรายกะทะเล
รู้ไหม
ไม่มีใคร เทียบเท่าพระในบ้าน
ไม่มีทานใดใดเท่าให้เห็น
ไม่มีกระแสจิต คิดถึง อย่างที่เป็น
ไม่มีเช่นนี้อีกแล้ว ต่อนี้ไป
ยามแม่เกิดเรามาทรมานธรรมชาติ
ให้เพศชายมาวาดออกลูกจะเอาไหม
ทรมานอุ้มท้องเก้าเดือน สะเทือนใจ
ใครรู้ไหมว่าแสนจะทนทาน
ก็เพื่อใครเพื่อลูกก็คิกหนัก
ยามเราท้องรับหนักแม่ก็เห็น
ทำให้รู้ว่าตอนเราท้องแม่เช่นอย่างที่เป็น
ลูกนึกถึงเช่นแม่ก่อนใครไหนไหนเลย
น้ำนมให้ลูกสักหยดมีค่านัก
ไม่ได้หักห้ามใจจะไปไหน
นั่งตบยุงพัดพาสิ่งร้ายไกล
จิตใจแม่ไม่มีภัยกับใครเลย
คนสองคน นั้นคือพระในบ้าน
อีกคนขานว่าเขาตายไปแล้วเฉย
เพื่อนสุดรัก นิสัยดี โอ้ทรามเชย
เสียดายเอ๋ยเสียใจ เราคนเดียว
ขออวยชัยพุทะชับเลิศกล้า
พระนำพาสิ่งดีดี มาให้เห็น
พระค่บ้านคู่เมืองทำให้เย็น
พระมาเป็น คู่กายเตือนมายามเราซึม
หากจะบอกว่ารักสักหมื่นล้านครั้ง
ก็ไม่เท่า........ตอบแทนให้หายขรึม
อยากกระทำควมดีอย่างที่ท่านให้มาน้ำตาซึม
ฟ้าอึมครึมพายุผ่าน...เดี๋ยวก็ไป............
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทรายกะทะเล
หน้าส่วนตัว
1146
