รู้ไหม ไม่มีใคร เทียบเท่าพระในบ้าน ไม่มีทานใดใดเท่าให้เห็น ไม่มีกระแสจิต คิดถึง อย่างที่เป็น ไม่มีเช่นนี้อีกแล้ว ต่อนี้ไป ยามแม่เกิดเรามาทรมานธรรมชาติ ให้เพศชายมาวาดออกลูกจะเอาไหม ทรมานอุ้มท้องเก้าเดือน สะเทือนใจ ใครรู้ไหมว่าแสนจะทนทาน ก็เพื่อใครเพื่อลูกก็คิกหนัก ยามเราท้องรับหนักแม่ก็เห็น ทำให้รู้ว่าตอนเราท้องแม่เช่นอย่างที่เป็น ลูกนึกถึงเช่นแม่ก่อนใครไหนไหนเลย น้ำนมให้ลูกสักหยดมีค่านัก ไม่ได้หักห้ามใจจะไปไหน นั่งตบยุงพัดพาสิ่งร้ายไกล จิตใจแม่ไม่มีภัยกับใครเลย คนสองคน นั้นคือพระในบ้าน อีกคนขานว่าเขาตายไปแล้วเฉย เพื่อนสุดรัก นิสัยดี โอ้ทรามเชย เสียดายเอ๋ยเสียใจ เราคนเดียว ขออวยชัยพุทะชับเลิศกล้า พระนำพาสิ่งดีดี มาให้เห็น พระค่บ้านคู่เมืองทำให้เย็น พระมาเป็น คู่กายเตือนมายามเราซึม หากจะบอกว่ารักสักหมื่นล้านครั้ง ก็ไม่เท่า........ตอบแทนให้หายขรึม อยากกระทำควมดีอย่างที่ท่านให้มาน้ำตาซึม ฟ้าอึมครึมพายุผ่าน...เดี๋ยวก็ไป............
ทรายกะทะเล 13 ส.ค. 2547 14:02 น. - ID 59013 
675
0
0
13 สิงหาคม 2547 15:28 น. - comment id 311362
เขียนได้ดีมากครับ มาอ่านเป็นกำลังใจให้นะ เป็นไงช่วงนี้สบายดีหรือ ขยันเขียนกลอนมากๆๆ นะ ผมจะได้มาอ่านเป็นกำลังใจ
13 สิงหาคม 2547 16:18 น. - comment id 311393
รูป จ๋วย กลอน ก็แจ่ม ซึ้ง ตึง อุรา ทำให้หัวอก สนิม สั่นคลอน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
