10 กันยายน 2550 10:40 น.
ทรายกะทะเล
ขอหยุดพักการเขียนกลอน
มันเป็นอะไรที่ดีนะ
แต่ขอทำอะไรที่เป็นภาระและตัดออกไปให้หมด
เพื่อตัวฉันเอง
เพื่อพ่อแม่
วันนึง
หากหาทางออกไม่ได้จริงๆ
ก็คงต้องจากไป.......ถาวร
10 กันยายน 2550 10:35 น.
ทรายกะทะเล
ยามเมื่อฉันได้เยี่ยมพี่ชายของผู้มีพระคุณคนหนึ่ง
ฉันอยากสื่อกับเค้าได้
และฉันก็สื่อกับเค้าได้จริงๆ
ฉันไปเยี่ยมเค้าหลายครั้ง
หากฉันเป็นคนรวย
ฉันจะเอาเวลาทั้งหมดทกายภาพบำบัด
ทำให้เค้าเหมือนเดิม
เค้าทรมาน
ฉันรู้ดี
โรงพยาบาลมิชชั่นเป็นรพงที่ฉันเกิด
ฉันไปหาเค้าได้บ่อ
แต่.........
ฉันอธิษฐานจิตว่า
อย่าให้เค้าเป็นไรไป
เพราะการสูญเสีย
ทำให้ฉันหดหู่
ฉันเคารพผู้มีพระคุณคนนั้นเสมอืนหนึ่งพ่อคนนึง
แต่.......
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม
หากฉันไปเยี่ยมเค้าไม่ได้
หากฉันได้จากไปจากโลก
ฉันยิดี
ให้อวัยวะทุกส่วนในร่างกาย
เพื่อรักษาให้เค้าหาย................
อวยพรให้เค้าหายจากการทรมานการเป้นคน
ที่ต้อง
อยู่งๆตลอดเวลา
รักแม่และพ่อมาก
มากเสมือนพระในใจ
และขอให้แม่และพ่อเห็นความสำเร็จของหลานลูกน้องชาย
เพราะลูกในไส้
สามีของฉัน ก็กรอกอะไรสใหหมดทุกอย่าง
ฉันอยากจะไป................................จากโลกนี้
ฯลฯ
10 กันยายน 2550 10:28 น.
ทรายกะทะเล
เอาเค้ามาจากพ่อแม่พรากจากอก
ทำเป็นเหมือนเก็บตกหญิงไร้ค่า
ใหม่ใหม่ก็ยินดีและปรีดา
ดูเหมือนว่าจะจงรักและภักดี
ท่าทางเข้าทางแม่แลดูได้
เสมอต้นเสมอปลายไม่หมองศรี
เกิดมานั้นทำไม......เป็นคนดี
ต้องสงสารคนที่ตกระกำ
เขาบอกว่าเขาเป็นคนหาเองได้
ไม่ต้อไปพึ่งพ่อแม่แลสุขสรรค์
หารู้ไม่ทั้งบ้านและญาติสนิททั้งกีดกัน
อูเหมือนว่าเจ้ากรรมนายเวรมาเล่นกล
อย่างที่บอกล่อลวงฉันดึงฉันตกทุกอย่าง
ส่อนอำพรางริษยากันฉันทุกหน
อยู่อย่างคนที่ต้องกลั้นอดทน
งานและผลที่ก่อเป็นฝีมือของฉันเอง
เห็นใจพ่อและแม่มากที่สุด
เท่านี้ก็ฉุดใจท่านทั้งสองจ้องมองเผ็ง
แม่ก็ป่วยพ่อรักแม่ลำบากโอ้ใจเซ็ง
ขอยำเกรงศรัทธาแม่พ่อนี้กาลนิรันดร์
ไม่มีแล้วสามีสุดจะเอ่ย
ขอเปิดเปรยว่าสุดจะทน ไม่เสกสรรค์
ขอเป็นคนแค่รู้จักไม่รักกัน
มีแต่ลูกที่ผูกพันธ์อยู่ในใจ
ยามขอสาวเราเอามาจากแม่และพ่อ
เอาเขามาก่อกักไว้ล้วนผลักใส
ต่อแต่นี้ไปฉันไม่สนจนอับเฉา
ไม่มีใครอยากเอาเป็นเพื่อนแล้วรู้มั้ยเธอ
คนอย่างเธออยากให้คยเอาใจ
แต่เธอกลับไม่สนว่าฉันทำงานเกือบจะเอ๋อ
เธอทำได้ฉันก็ได้ด้วยนะเกลอ
คนอย่างเธอหักหลังฉันทุกครั้งไป
วันวันนี้มีแต่เช็คเฝ้าต่อติด
ไม่ได้คิดว่าคนเราอยากนิ่งเฉย
แขยงเธอมากมากข้าอย่าให้พบเลย
สิ่งที่เคยดีต่อกันฉันไม่ลืม
แต่สิ่งที่เธอทำกับฉันมันร้ายนัก
เธอผลักฉันกระเด็นใจข่มขืน
ยันกันไว้ให้ฉันเจ็บแขนกระเด็นในค่ำคืน
กระดูกแตกตื่นยกแขนแทบลำบากใจ
บอกลาสามี คนที่เคยดี กลับหักหลัง
ช่วยมามากมายเงินตรมในกระเป๋า
เธมีได้เพราะใครเธอมีแต่เอา
ไม่เคยเฝ้าให้แบ่งสักนิด.....
เพราะเธอเอ่ย.....ไม่ให้สักสลึงเดียว
ฉันต้องตรากหน้าไปทำงานกับญาติ
แม้นลำบากยังงัยก็ทนไหว
แล้วเธอไม่นึกอายบ้างหรืออย่างไร
คนทั้งซอยเค้าคิดได้ว่าเธอเกาะผู้หญิงกิน
คนอย่างฉันในเมื่อสร้างมาแล้วครั้งหนึ่ง
ครั้งที่สองฉันก็อยากจะสร้างให้ได้
ส่วนเธอนั้นไม่มีคำว่าอภัยครั้งต่อไป
ฉันอยากฉีกทางเดินของฉันเอง
ต่อไปสามี ที่เคยเรียกกันทุกค่ำคืน
ไประรื่นอยู่กับใครตอนฉันผ่าในร้างกายทั้งหลาย
เอกลับเมินเฉยแม้นเงินที่ฉันจ่ายมากเหลือเกินเกินไป
ไม่ใจ ไม่มีให้ ไม่รับผิดชอบ เธอรัก พี่น้องมากกว่าฉันคนเดียว
น้อยใจนัก เอาเรามาจากอกพ่อแม่
เธอไม่แลก็อย่าห้ามฉันไปทำงาน
ต่อไปนี้ฉันขอร้องฉันสาบาน
อย่ามายุ่งกับฉันเพราะเธอเป็นตัวก่อทำลายให้ฉันพัง..........................
10 กันยายน 2550 08:16 น.
ทรายกะทะเล
ไม่เห็นมีไรต้องเอ่ยงง
ตื่นเช้าไปก่งก้งหรือป่าวหนอ
ก็หากว่าง ไปฉีกยิ้มกระจกที่นั่งรอ
ไปล้างหน้าอาบน้ำ ชื่นฉ่ำใจ
คนอย่างทรายพูดอะไรต้องทำได้
หากอะไรใจอยากก็ทำให้สดใส
ไม่ทำตัวหม่นหมองอีกต่อไป
หากเศร้าใจก็จากไปจากโลกไปเลย.....
10 กันยายน 2550 07:52 น.
ทรายกะทะเล
ข้อหนึ่ง
ณ.ที่แห่งโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
ใจรำพึงและโหยหา
จึงอยากให้ได้ยินเสียงเธอกลับมา
ก็เป็นจริงอย่างว่าที่สัญญาให้แก่กัน
ฉันนึกไปต่างต่างนานา
ว่าเธอจะลำบากถึงขนาดไหนพลัน
หากเธอคิดว่า.......เราคิดถึงกัน
ความฝันของฉันก็กลายเป็นจริง
ฉันต้องแอบร้องไห้.........
เป็นเพราะใครไม่รู้เข้าสิง
ต้งแนบต้องแอบใจเข้าแอบอิง
อยากให้ทุกสิ่งเป็นไปเป็นของเรา
จึงตัดสินใจ....................
ต้องโทรไปที่บ้านเธอยามเหงา
บังเอิญ เขยเธอรับ สายเหมือนเป็นเงา
ที่ตามติดตัวเธอออกไป
ฉันยอมแกล้งบอกว่า ขอตามเธอกลับบ้าน
นึกไปปลายบานเข้าไปใหญ่
พี่เขยเธอรับปากทันใด
ก็หากเขามาอย่ายุ่งกับเธอ
ฉันตอบรับปาก
ไม่อยากให้เธอลำบากหรือแอบเผลอ
ครอบครัวของเธออบอุ่นนะเออ
ไม่อยากเจอบ้านต้องแตกเพราะตัวเรา
ได้โปรดเห็นใจ.......
ที่ทำไปเพราะอยากให้เธอไม่อับเฉา
ที่แท้ใจฉันตามติดเธอเหมือนเงา
อย่าให้ไฟมาเผาใจฉันต้องตาย
ฉันเคยยอมเพื่อเธอทุกอย่าง
แม้นบางอย่างที่ไม่อยากจะให้
แต่ก็กลับกลายต้องให้เธอไป
ฉันเสียใจแค่ไหน เธอกลับเห็นว่าฉันชาชิน
น้ำตาเอ่อไหล......................
ทุกสิ่งที่เตรียมไว้ใจให้เธอตัดสิน
แต่บอกไว้อย่างที่รักเธอและได้ยิน
แต่บอกสัญญา ไม่ห่างและลาจากกัน...................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟทรายกะทะเล
หน้าส่วนตัว
1355
