22 มีนาคม 2546 14:50 น.
ทะเลรัก
ฉันมองฟ้าไกลเหลือเพียงแค่เงา
คลื่มลมความเหงาพัดพาใจไป
ฉันมองเมฆหมอกไร้ความสดใส
เหลือเพียงให้ใจปล่อยไปตามสายลม
เมื่อถึงเวลาฉันจะขาดเธอไป
ในคินที่ใจไร้เธอห่ม
มันทำให้ฉันหนาวใจระทม
ต้องจมกับความหนาวเมื่อขาดเธอไป
ฉันคิดถึงเธออยากให้รู้ความจริง
ในสิ่งที่ฉันเคยมีก็เพียงแค่ใจ
ฉันอยากให้เธอรับรู้ไว้
แค่ใจมันเหงาเมื่อขาดเธอ
20 มีนาคม 2546 03:01 น.
ทะเลรัก
หน้าไม่เหมือนแต่ใจดันเหมือนหมา
เฝ้าเห่าหอนเวลาไม่เห็นหน้าใสปิ๊ง
มันหวงนายใครแปลกหน้ากระโดดกัดใส่ติ่ง
ใจหมารักยิ่งรักแท้จริงให้เจ้านาย
จะเคียงข้างเมื่อนายท้อแท้ใจ
หมาจะคอยเป็นกำใจให้ไม่ห่างหาย
ยอมเสียสละถึงแม้ว่าแลกด้วยกาย
ดีกว่านายโดนใครทำร้ายให้ช้ำใจ
ยอมเป็นเหมือนในMVสิทธิ์ของเธอ
ถ้านายเผลอก็ไม่ว่าถ้ารักใคร
รู้ไหมหมาเห็นนายเป็นกระดูกของหัวใจ
ถ้าหมาทำได้อยากได้นายมารักกัน
แต่ผมก็เป็นเพียงแค่หมาตัวหนึ่ง
เอื้อมไม่ถึงเรื่องของใจเฝ้าใฝ่ฝัน
หมาตัวนี้ก็ได้แค่มองตากัน
ใจคงสั่นถ้าสักวันกระดูกหายไป
อิ๋ง อิ๋ง รักเจ้านายเจ้านายนะครับ
20 มีนาคม 2546 02:11 น.
ทะเลรัก
ยอมให้เธอย่ำยีใจ
ยอมเธอให้ขยำเล่น
ยอมเธอได้ไม่ยกเว้น
ยอมจำเป็นตัวสำรอง
ยอมเจ็บปวดช้ำใจ
ยอมรับเป็นอันดับสอง
ยอมรับว่าเป็นรอง
ยอมเป็นของไร้ค่า
ยอมให้ทำให้สะใจ
ยอมให้เธอบ่นและด่า
ยอมให้คนหาว่าบ้า
ยอมให้ฆ่าถ้าทำได้
แต่ฉันจะไม่ยอมไปไหน
แต่ฉันจะไม่ยอมจากไป
แต่ฉันพร้อมอดทนใว้
และจะไม่ยอมรักใครนอกจากเธอ
20 มีนาคม 2546 00:22 น.
ทะเลรัก
เกิดสงครามคนล้มหลามอพยพหนี
ไร้ปราณียุทธวิถีระเบิดลง
ประชาราษฎร์ไม่เกี่ยวเนื่องก็เลยงง
ต้องผจญกับอำนาจพิพาทย์กัน
บ้าพลังไม่ฟังเสียงของชาวบ้าน
อันธพาลจะล้างเมืองให้หายพลัน
ระเบิดลงตรงที่ไหนหายทันควัน
ต่อสู้กันเดิมพันไว้ด้วยชีวิ
ชาวบ้านต้องวุ่นวายและเดือดร้อน
ไม่หลับนอนเพราะกลัวตื่นไปผิดที่
สงครามโศกจะจบได้ในทันที
ถ้าลบหนี้ล้างข้อข้องใจและให้อภัยกัน
ยื่นมือจับ รับความรักใคร่ปรองดอง
ให้ทั้งสองได้นั่งชมมองพระจันทร์
แล้วมองโลกที่ตอนนี้ยังมีสีสัน
ก่อนส่งครามจะเปลี่ยนผันเหลือแต่วันวาน
อย่ามีสงครามกันเล๊ย
อยู่เฉย ๆ ดีกว่า
มีไปทำไมว้า
เสียเวลาทำมาหากิน
19 มีนาคม 2546 23:22 น.
ทะเลรัก
ฝนร่วงหล่นคนโดนใจทำร้ายรัก
ฝนตกหนักรักหล่นหายกับสายฝน
ฝนชุ่มช่ำทำให้ใจคลายร้อนรน
ฝนเปียกปนความหนาวเหน็บเจ็บเกินใคร
แต่ก่อนเก่าฟ้าสีขาวเคยใสสด
ทะเลหมดเหือดแห้งหมดแรงใจ
แสงดับลงปลงจิตคิดถึงใคร
น้ำตาใหลฝ่าดินไปในลาวา
ผ่าลึกไปอยากฝังกายใต้พื้นโลก
ให้ลืมโศกโลกบนดินถิ่นที่ว่า
เผาหัวใจที่ตายด้านและเย็นชา
ละลายรักที่จากมาฝังลงดิน
วิญญาณดับลับเลื่อนลอยถิ่นแดนไกล
ลมหายใจแผ่วลงไปหายหมดสิ้น
ทั่วแผ่นฟ้าทั้งผืนกายและแผ่นดิน
หมดมลทิลถิ่นทีพักรักจากไป
หน้าส่วนตัว
624
