30 มีนาคม 2545 11:16 น.
ทะเลลม
ในทุกครั้งที่เห็นเธออยู่กับเขา
หัวใจเราหม่นหมองแทบร้องให้
อยากจะรู้เหตุผลของหัวใจ
ว่าทำไมไม่บอกไปให้รู้กัน
ได้แต่เฝ้ามองเธอนี้อย่ห่างห่าง
แสนอ้างว้างเธอเหมือนไกลจากใจฉัน
ได้แต่เพ้อละเมอหาอยู่ทุกวัน
ได้แต่ฝันถึงเธออยู่ข้างเดียว
30 มีนาคม 2545 11:02 น.
ทะเลลม
เธอยืนอยู่ตรงหน้าไม่กล้าบอก
พูดไม่ออกบอกไม่ได้ใจไม่กล้า
สิ่งที่ทำได้แต่เพียงแค่มองตา
ไม่รู้ว่าจะพูดไปอย่างไรดี
เพราะว่ารักแล้วใจไม่กล้าเอ่ย
ไม่เฉลยจึงปวดใจอยู่อย่างนี้
ได้แต่มองเธอกับเขาอยู่ทุกที
เจ็บครั้งนี้เพราะหัวใจไม่กล้าพอ
29 มีนาคม 2545 14:24 น.
ทะเลลม
จากกันแล้วจากไปแสนไกลห่าง
เธอแยกทางจากฉันแสนหวั่นไหว
เธอได้ทิ้งฉันไว้ไปแสนไกล
เธอทำไมทำร้ายใจให้เลือนลาง
ฉันทำได้แค่เพียงออกตามหา
เดินทางมาหาเธอนี้ที่หนีหาย
เดินเสียจนหัวใจแทบวางวาย
แต่สุดท้ายก็ไม่เจอเก้อเลยกู
29 มีนาคม 2545 14:24 น.
ทะเลลม
ออกเดินทางจากบ้านตามหารัก
เป็นทุกข์นักเธอจากไปไม่บอกฉัน
ปล่อยฉันนี้เป็นห่วงอยู่ทุกๆวัน
ไม่บอกกันสักหน่อยแม่กลอยใจ
จึงทำได้แค่เพียงเมียงมองหา
เดินทางมาตามรักที่ห่างหาย
ออกตามหาคนรักที่ห่างกาย
เธอทำลายรักเราให้ร้าวราน
29 มีนาคม 2545 14:09 น.
ทะเลลม
สักวาหน้าหนาวสาวนอนตด
เหม็นไปหมดทั่วมุ้งยุงบินหนี
โอ้อีห่าตดได้ตดดี
จึงวิ่งหนีออกนอกมุ้งยุงกัดเอย
หน้าส่วนตัว
485
